Haat jegens jou, maar liefde was wat volgde. (uitgehuwelijkt)

hoofdstuk 28

Laila keek niet om zich heen maar had enkel oog voor Nabil.
Ze keek optitioneel naar zijn hand die hij vasthield. Nog nooit had iemand Laila's hand vastgehouden. Ze merkte op dat de auto stopte en ze keek nieuwsgierig om haar heen. Nabil stapte uit en opende naderhand het portier voor Laila. Hij schoot neer en reek zijn hand toe. Laila keek het even toe en reek haar hand toe. Het was alsof haar handen niet zonder de aanraking van Nabil konden.
Laila hield het stevig vast bang dat ze de hand zou kwijtraken door de menigte die zich om hun heen vormde.

Laila deed haar jurk goed en zag het gezichtje van Salima..
Ze keek bescheiden en Salima wenkte dat ze moest lachen. Laila kon het niet laten en er verscheen een mooie glimlach op Laila's gezicht...
Ze liepen naar binnen en Laila zag de toetreding van de zaal. Allemaal mensen joelde en fotografeerde ons. Laila werd meegenomen naar de zaal en ze zag de mooie blauwe bekleding samen met het wit. Het was haar lievelings kleur. Ze leidde het af van de mooie lucht die ze elke dag zag in Marokko.
Ze keek de zaal rond en al snel vormde iedereen hun gezichten naar het bruidspaar.

Ze namen plaats in de stoelen de appart waren en nam plaats. De jongere meiden keken vijandig mijn kant op en zodra ze hun gezicht wenkte tot Nabil verscheen een grimas op hun gezicht.
Laila was bescheiden en zag mensen dansen en joelen in de zaal. Maar nergens zag ze iemand van haar familie...
Nabil merkte het op en werd bezorgd.

Hoe konden ze haar nou laten gaan zonder afscheid.
Hij keek haar aan met medelijden en vond het zielig. Moet ik dat wel tonen bij zo'n mooie meid.
Wat schuilt er in haar.
Laila wenkte zich op een klein meisje dat haar pad volgde nar Laila toe. Ze liep in een mooie witte bruidsmeisjes jurk en een roze strikje op haar hoofd. Ze liep op me af en landde haar handjes op mijn schoot.
Ze streek langs mijn zijden jurk en keek me onschuldig aan met het schattige neusje.
Ik zag haar kijken en ik glimlachtte naar haar...
En hoe heet jij fluisterde Laila zachtjes...

Het meisje lachtte en giechelde en ze boog naar Laila toe...
Ik heette Souhaila...
Jij heette Laila he?
Laila moest even lachen en Nabil merkte het op...
Ze beurde me op na deze vermoeiende dag..

Zo toverde haar handjes weer naar voren en haalde een rode roosje tevoorschijn...
Ze fluisterde..
Jijeee Liefff Zijn He Laila...
Ze kuste mijn neusje en Laila liet een traan vallen. Dank je wel Souhaila fluisterde Laila zachtjes en schor.
Ze pakte Souhaila op en zette haar op haar schoot. Er werden toch zoveel foto's ineens gemaakt.
Iedereen wou erop met het bruidspaar.

Souhaila ging de dansvloer op en danstemet haar kleine schattige heupjes er dooorheen.
Laila wist hoe onschuldig het meisje was en vond haar zo lief.
Ze merkte de aanraking van Nabil weer op en keek terug in zijn ogen.Hij keek haar ook aan en zo volgde er weer een beving tussen de twee' s harten.
Al snel moesten ze de Taart aansnijden en uitgedeeld worden.

Even daarna moesten ze elkaar een hapje toedienen en Laila werd ontzettend verlegen...
Nabil merkte de mooie rode wangetjes op en moest zelf ook blozen...
Ze is zo mooi....
HIj keek naar haar lippen...
Kon ik die lippen maar aanraken..
Allee voor even bedacht hij zich...
Hij kek naar zijn moeder terwijl zij en zijn vader de zaal betraden. Ze voegde zich bij het bruidspaar en er volgde vele foto's...
De vader van Nabil was zo aardig. Hij praatte met me...
Hij begreep me...

Wist hij dan hoe het zat met mij?
Hij gaf me een hand en Laila nam het aan...
Miijn dochter...
Mijn zoon zal je gelukkig maken...
Laila kreeg een traan in een hun bijzijn en ze schaamde zich enorm..
Vergeet je verleden mijn dochter en wend je tot de toekomst die Allah swt. je toeschikt.
Het is een teken dat je Familie er niet is...
Nabil's moeder veegde haar tranen weg en kuste haar voorhoofd...
Mijn schoondochter....
Ze nam haar hand en dat was een geblijkte gunst van de schoonfamilie...
Laila werd hartverwarmend verwelkomd....

Het bruidspaar nam weer plaats en Laila bekeek de zaal nog even snel.Er werden serveersters ingezet en koekjes werden uitgedeeld.
Laila bekeek de koekjes en wist niet hoelang ze al had gegeten.
Ze voelde hoe haar buikje rommelde van de leegte in haar maag.
Ze was bang dat iemand het hoorde maar de muziek stond toch luid aan dus Laila hoefde zich geen zorgen te maken.
Laila kreeg het warm en haar handen die klamden van het zweet. Ze trok haar hand terug uit die van Nabil en Nabil keek verbaasd na de terug trekking. Hij bleef maar kijken en Laila ook.

Sorry, Ik heb het warm. Ik zweet!
Hij moest even lachen en wenkte naar Salima. Salima kwam aangelopen en hij fluisterde iets in haar oor.
Salima liep weg en kwam terug met een waaiertje. Laila werd verlost van de warmte door de kleine windjes die Laila's gezicht werden opgeblazen en gestuurd.
Laila genoot van de style muziek en genoot van de dansende mensen. Kom Laila ze Salima opeens.
Laila keek haar aan en wist niet wat ze bedoelde. Ze nam Salima's hand en Nabil liep mee.

Ze stonden in het midden van de zaal en Salima verbond de handen van Nabil en Salima samen. Laila keek even naar onder en schaamde zich.
Nabil wist ook niet wat hij moest doen en liet haar handen los. Laila keek op en voelde zich verloren.
Nog een persoon die me niet wilt en veracht bedacht Laila zich. Ze kreeg tranen en wist niet wat ze moest doen.
Ze wou wegrennen..
Ver weg van hier!
Laila friemdelde met haar handen en keek omhoogin de ogen van Nabil.
Ze keek hem aan en pakte zijn handen zahtjes vast via de vingertoppen.

Hun vingers wikkelden zich in en dans in elkaar en ze bewogen langzaam op het muziek. Mensen joelden als nooit te voren en Laila werd verlegen en nog meer verlegen.
Ze dansten in het rond en zo ging het even door.
Slaaaaaaaaaaaaaaattt Oeeeeeeeeeee Sllaaaaaaaaaaaaaaaamm....
Laila werd meegenomen naar een kamer samen met Nabil.
Ze keek hoe de mensen haar aangaapte en ze liepen met Salima de kamer in. Willen jullie eten? zei Salima..

Laila schaamde zich om'ja ' te antwoorden en antwoorde niet.
Nabil echter zei dat hij even naar buiten wou.
Hij kleedde zich om in een zwarte broek met een baby blauwe blouse en ging naar buiten. Laila werd niet aangekeken en niet gedag gezegd.
Ze keek toe hoe de lege kamer haar ziel opzoog.
Ze bekeek haar zelf en ze wist dat ze verder in haar leven alleen zou zijn.
Ze draaide zich om en liep naar het stoeltje. Ze nam plaats maar het was te laat. Ze viel al knielend op de grond en wist niet wat ze moest doen.

Ze voelde zich eenzaam. Met mensen die ze niet kende.
Haar tranen absorbeerden in haar mooie witte bruidsjurk en zag wat sporen van zwart die erop bleven.Ze schrok en probeerde het weg te vegen. Maar tevergeefs...
Het ging er niet vanaf.
Ze huilde en huilde maar..
Nu sturen ze me terug.
Laila schuilde haar gezicht haar witte handschoenen en kon niet meer stoppen.

De deur ging open in stilte en ze hoorde niks anders dan gesnik van haarzelf.
Het doet zo'n pijn...
Zei ze vanuit haar gebroken hart.
Even later ging de deur dicht en ging de deur weer open.
De voetstappen kwamen op haar af en er kwam een hand op haar schouder. Laila?
Laila schrok op en zag de zwarte mascara sporen in haar handschoenen en keek weg.
Ze keek op in de ogen van Salima en Nouhaila...
Ze keek hun even geschrikt aan en probeerde haar gezicht te schoonmaken van de tranen die ze losliet.
Wat is er Laila? Laila vertel het me nou eindelijk?
Laila probeerde op te staan maar kon het niet. Nouhaila zag het weer voor zich en kon het niet aan.

Laila sorry ik kan dit niet aanzien.Dit doet me zoveel pijn.
Ze liep weg en alweer zag Laila voor de zoveelste keer een persoon de kamer verlaten...
De kamer die haar leven voorstelde...
Het spijt me Salima,,Stuur me maar terug.
Hoe bedoel je? Je gaat nergens naartoe. Je hoort nu bij ons Laila. Ik ben daar blij om.
Ze keek in haar ogen en ze knielde voor Laila neer. Op dat moment besefte ze dat Souhaila er ook bij stond.

Ze kwam achter het been van Salima terecht met een vinger in haar mond.
Salima pakte haar handen die beefde van de angst en kuste ze zachtjes.
Salima ik moet je om een gunst vragen?
Zeg het maar Zusje zei Salima vrolijk.
Laila keek neer en zei ik denk dat je dan Souhaila moet terug brengen naar de kamer. Is goed...
Ze begreep eht niet helemaal maar begreep de privacy.
Ze liep weg en Laila probeerde op te staan.
Ze zag Salima weer de deur openen en liep op Laila af.
Salima ik krijg mijn jurk niet open en ik moet me verkleden en verschonen. Hoe bedoel je verschonen Laila?
Ze keek naar de grond en zei niks.Aub schrik niet mijn Zuster...
Ze draaide zich om kan je aub de deur op slot doen.