Haat jegens jou, maar liefde was wat volgde. (uitgehuwelijkt)

Hoofdstuk 72.

Goeiemorgen Maria,,Zijn er nog wat berichten voor me. Hij keek doordringerd in Maria's ogen en zag dat ze opstond.
Jah Meneer,,Maar er is iemand voor u in uw kamer. Nabil liep zijn kamer in en zag slechts een achtergrondlichaam.
Hij wist gelijk wie het was. Ze draaide zich om en hij wist zich niet te gedragen.
Zijn hartje klopte wat sneller en wist niet wat hij moest denken.
Wat moet je hier Jamila...
Jamila keek hem aan en er kwam een traan uit haar oog vallen.
Ik mis je Nabil...

Nabil keek even naar Jamila en liet zijn tas vallen op de grond.
Jamila liep langzaam op hem af en wou hem omhelzen maar Nabil stak een hand uit en weerhield haar ervan.
Zijn handn ruste op haar borst en Jamila keek even neer hoe de hand zich daar plaatste.
Zijn gezicht werd rood en trok het snel terug.
Hij deed een stap weg en Jamila volgde hem.Jamila dit kan je me niet maken. Zeg het me dan. Ik mis je Nabil...
Dat kan je toch niet negeren..
Nabil keek haar aan en ze was in een stadium aangekomen dat ze meerdere tranen liet vallen.
Ik kan dit niet meer allemaal zonder jou Nabil.Ik hou van je..

En jou fout dan? zei Nabil...
Welke fout? Jij was hier degene die zich ging verloven met iemand die je kende.
Ik kende haar helemaal niet schoot er uit zijn mond. Maar hij had er spijt van dat het er zo uitkwam.
Hijwas blij om Laila tegen tekomen.
Hij moest weer eens denken aan die ogen en vergeleek die met die van Jamila.Jamila was dan niks vergeleken met Laila.

Hij pakte zijn tas van de grond en klom op terwijl zijn ogen de benen van Jamila volgde.Hij moest weer eens denken hoe zijn handen over haar lange gladde benen gleden.
Hij kwam op en keek recht in de ogen van Jamila.
De vonk was er nog wel. Wat zou je dan verwachten als hij zonder afscheid afstand moest nemen van Jamila.
Jamila keek hem aan en haar handen gleden over zijn handen heen. Hij werd gek..
Laat dat Jamila.Laat me nou gewoon met rust.
Nee Nabil,,Ik weet dat jij het ook wilt. Negeer het niet.

Ze pakte zijn handen vast en de tas viel weer op de grond.
Zijn handen vervoerden zich naar de heupen van Jamila en ze plaatste ze daar.
Ze keek in zijn ogen en Nabil ook maar hij zag enkel alleen Laila in haar ogen.
Hij smachte naar Laila en Laila alleen.
Jamila plaatste haar hoofd op zijn borst en merkte dit keer geen geklop.
ze keek er niet van op.
Nabil zeg me aub dat je van me houdt.
Het werd stil en Jamila werd zenuwachtig.

Houdt hij nog wel van me?
Ze hief haar hoofd op en keek met opgetrokken wenkbrauwen.Ze sloeg haar handne op zijn borst en schreeuwde.Zeg het me dan Nabil.Aub aub..Ik smeek je....
Nabil's mond bewoog niet en zijn ogen waren gesloten.Maar enkel naar die klappen opende hij ze.Zijn handen lieten los en namen een stap naar achter.
Hij kreeg een klap in zijn gezicht en hij voelde het intrekken.
Hij legde zijn hand erop en veegde het enkel voor hem weg.Ik hou niet van jou Jamila.

Jamila's lippen aarzelde van de trilling. Ze beefde..
Haar knieeen begaven het en ze knielde neer. Ze klemde zich aan zijn benen en Nabil zag het toe hoe ze werkelijk van hem hield.
Ik smeek je Nabil kom bij me terug.
Nee Jamila laat me nou los.Hij schoot zijn been weg en Jamila viel naar achter en leunde op haar handen.
Ze keek verschrikt van zijn woorden en acties.

Ik kan dit niet maken ik heb een vrouw thuis op me wachten.
Jamila klom op en keek recht in de ogen aan van Nabil.
Die vuile ho*r heft jou lippen niet geproefd. Ze is een vuile h*er.
Nabil schoot uit en raakte de wang van Jamila.
Praat niet zo over mijn vrouw.
Dus nu is ze je vrouw?

En die lippen die je kuste op je bruiloft.Wat was ik dan?
Was ik een speeltje. Je smacht nog naar me Nabil.
Nee ik smacht niet naar je...
Jawel!!!!
Rot toch eens op Jamila.Dit heeft geen zin.
Hij liepweg maar Jamila trok hem terug.
Jij bent nog lang niet van me af...
En zeker jou H*er niet.
Hij duwde haar weg en ze viel op de grond.
Hij liep weg en zat achter zijn bureau.Hij zag Jamila vertrekken en moest weer eens denken aan haar woorden.
Hij pakte zijn spullen,,Maar verder werken lukte niet.
Ziijn gedachtes waren bezet door..
Laila...