Hoofdstuk 31

527 18 6
                                    

Hij gled langs haar zijde naar haar heupen en probeerde in te beelden wat voor zachte huid daar onder schuilde...
En al snel veranderde zijn gedachten omdat hij dacht aan de eerste keer met Jamila....
HIj schopte die gedachten weg en keek even snel in de ogen van Laila....
Ze is zo mooi...
Al snel kwam Khalid binnen en begreep niet waarom hij zo chagerijnig doet...
Hij pakte haar tas en Nabil merkte op dat dat ene kleine tasje haar tas was naar Griekenland.
Nou wat word dit dan een leuke huwelijksreis.
Hij volgde haar satijnen witte jurk en hij liep weg met Laila.
Daar gaat die weer....

Tfoe wat haat ik dit...
Hij wendde zich met een glimlach op zijn gezicht de zaal in en ging zitten.Al snel voelde hij zich goed met Laila's hand in de zijne.
Bij elke aanraking met haar hand voelde hij de tinteling.
Maar Jamila is mijn ware...
Ik kan niks voelen voor Laila....
Ik haat haar....
Op moment zag hij tot zijn verbazing Jamila de ruimte betreden.
Hij trok zijn hand terug en hoopte naar haar toe te rennen en haar vast te houden. Haar nooit meer los te laten.
Hij bedacht zich dat hij haar volgde met elke beweging.Hij ontkleedde haar in zijn gedachten en betrapte zichzelf erop dat dit verkeerd was.zijn vrouw zat notabene naast hem.

Dit was zijn trouwdag. Hij voelde de reng aan zijn vinger en kon het niet...
Ik moet hier weg...
Voor hij erbij nadacht liep hij al de zaal uit. Wat doe je Nabil schreeuwde het engeltje in zijn hart.
Je laat je ' vrouw ' achter....
Hij keek niet om en op dat moemnt wist hij dat hij verkeerd zat.
Hij stormde de zaal uit en liep achterom zodat niemand hem stoorde. Hij zoog de zuivere lucht op en hoorde de deur achter hem dicht gaan. Maar man laat me emt rust man...
Tfoe....
Moet ik je met rust laten Nabil?
Hij schrok van die mooie stem en durfde niet om te draaien.
Hij voelde zijn hand trillen maar al snel voelde hij zijn hand samensmelten met die van Jamila...
Hij kneep erin en betrapte zich erop dat het verkeerd was wat hij deed. Mijn vrouw zit binnen zei hij zachtjes zodat alleen hun twee het konden horen.

Dat maakt me niet uit Nabil...
Aub verlaat haar...
Doe het voor mij Nabil. Hij wist niet wat hij hoorde en hij draaide zich opzij en keek recht in de ogen van Jamila. Hij werd overdonderd en voor de eerste keer zag hij er eindelijk walging in. Weet je wel wat je van me vraagt Jamila?
Jamila keek hem aan en ruste haar hand op zijn wang maar hij wendde zijn gezicht af.
Ze volgde dezelfde stap weer en nu ontweek hij haar hand niet. Alleen dit keer voelde het ruw aan...
Hij zag de verandering in zijn liefde voor haar veranderen maar het voelde fijn.

Jamila is bij me zei de Shitan in zijn hart.
Nabil ga hier weg zei het andere engeltje...
Nabil zeg dat je van me houdt en niet van haar...
Nabil sloot zijn ogen en er volgde stilte...
Zeg het me Nabil en hij voelde de adem van Jamila in zijn nek langs glijden...
Dit keer stokte zijn adem omdat haar adem stonk naar vreemdgang en drank..
Het hield hem niet tegen en voordat hij het besefte sprak hij de woordne uit..
Ik hou van jou Jamila! Hij opende zijn ogen en hij voelde de lippen die Jamila op zijn mond drukte...

Haat jegens jou, maar liefde was wat volgde. (uitgehuwelijkt)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu