Haat jegens jou, maar liefde was wat volgde. (uitgehuwelijkt)

Hoofdstuk 13

Hij stampte de deur open en Jamila keek opeens naar achter. Keek in het gezicht van Nabil en trok snel de hoeslaken over haar tengere lichaam.
Nabil dit is niet wat het lijkt?
Ze wou op staan maar Khalid hield haar tegen.
Maak het nou af Jamila..
Jamila antwoorde niet maar bleef Nabil aankijken. Nabil bekeek haar lichaam en zag haar bibberen. Dit keer had hij niet het gevoel naar haar toe te rennen en haar op te vangen.Hij voelde niks meer...
Was dit het dan vroeg Nabil zich af...
HIj zette een stap achteruit en steeds meer totdat hij de auto instapte en wegreed. In de achteruitkijk spiegel keek hij en zag daar Jamila midden op straat met de hoeslaken over haar lichaam...

Ze is verleden tijd en Nabil zei: HAMDOULILAH...
Hij opende zijn deur en liep naar boven,, Liep de douche in en streek door zijn haren heen. Hij zuchtte diep en keek in de spiegel...
Een nieuw begin...
El Mektab!

Nabil keek opzij en voelde Khalid's arm om zijn schouder heen trekken.Bedankt khalid...
Ik ben over haar echt!
HIj keek twijfelend naar Nabil maar wist dat hij er nog niet over was.
Khalid deed zijn schoenen aan en reden samen naar de bestelling voor de kleren.
Na het opgehaald te hebben reden ze naar zijn ouders huis en zag het feest al in volle gang. De auto's werd licht versierd en zouden zo naar de bruid toerijden om de henna te brengen...
Allah swt. Ik hoop dat het goed komt...
Hij streek zijn samengetrokken handen over zijn zachte ongeschoren gezicht en stapte naar binnen...
Het feest kan beginnen...

Terwijl Nabil zijn Koubou aandeed werd er beneden luid gejoeld en gefeest.
Hij besefte nog steeds niet dat hij degene was die zou gaan trouwen.Het liefst had hij deze feest met vreugde ingeluid maar dat ging niet. Jamila ben ik kwijt en daarvoor inplaats krijg ik een vrouw die ik nauwelijks ken.
Allah swt. mag wel heel veel van plan met me zijn.
Hij keek op en zag zijn moeder aan de deuropening staan. Hij keek haar aan en ze liep naar hem toe.

Ik ben trots op je mijn zoon. Je bent zo mooi en je zal echt gelukkig worden.
Nabil omhelsde zijn moeder en wou haar niet meer loslaten. Het was alsof hij weer dat kleine jongetje was en zijn moeder vasthield en niet door straat durfde te lopen omdat buurjongens hem pestte.
Hij zuchtte de zuurstof uit want hij kreeg het benauwd.
Zijn moeder streek door zijn mooie zwarte haren en voelde hoe gespannen haar zoon was.
Hij liet een traan en het prikte in zijn moeder kleren.
Zijn moeder merkte het op en liet hem los. Keek hem zachtvol aan en zei:
Mijn zoon,, Maak je geen zorgen. Je maakt de goede keuze.
Nabil keek zijn moeder aan en begreep de zachtte blik op haar gezicht. Hij werd gerust gesteld.
Hij gaf haar een hand en ze liepen beiden naar beneden met het bruilofts gejoel...

Slaaaaaattt Oeeeee Slaaaaaammmmm Ma......
Nabil keek om zich heen en zag veel mensen.Wat verwacht je dan ook.We hebben een grote familie en nog steeds azen ze zich op mijn geld.
Nabil nam plaatst in de woonkamer met de mannen en de vrouwen apart.
Hij genoot van de gezelligheid,,maar hij besefte het nog steeds niet. Hij was degene die zou gaan trouwen.

Laila word wakker..
Laila hoorde het kleine engelachtige stemmetje en opende haar ogen zachtjes...
Ze zag een mooie meid van ongeveer 1 jaar. Ze schoof haar duim in haar mond en keek Laila lief aan.Laila schoof haar handpalm langs de wang van het meisje en merkte de mooie ogen weer op. Waar is je Mamma?vroeg Laila
Bij pappa...
Laila schoof uit haar bed en hoorde overal stemmen.Ze wist dat dit haar henna dag was en dat iedereen zou opdraven van de familie.
Ze gaf het meisje een hand en nam haar mee naar de badkamer...
Zal ik ej handjes wassen lieverd' zei Laila.Het meisje knikte jah en Laila waste haar handjes zachtjes met lauw water...
Ze liep samen met haar de trap af zodat ze niet zou vallen. Ze rende weer omhoog de trap op en voelde nog de pijn van eergister.
Ze greep naar haar rug en voelde de pijn intrekken als ze alleen haar hand al op de wonden legt. Waar ze ook strellede of aanraakte het deed pijn.
Laila liep de badkamer in en verloste zich van de kleren. Ze liet wat water vollopen en deed de wassing.
Liep haar kamer in en bidde zorgvuldig naar haar heer Allah swt.
Allah oe Akbar.....
Zo klonk haar kamer weergalmend met die woorden.

Ze stond moeilijk op en horde geklop op de deur. Het was Hakima..
Hoi Hoi zei ze vrolijk. Hier Mamma wou je dit geven. Laila nam het jurkje aan en spreidde het. Het was een mooie witte jurk met wat sieringen voor bij de henna versieringen.
Laila sloot de deur en ontdeed zich van haar huisjurk en deed de gekregen jurk aan. Ze leit het naar onder glijden langs haar mooie rondingen en streek er langzaam langs. Het was zo zacht...
Ze liep naar het raam en zag een kleine weerspiegeling erin. Laila durfde niet lang te kijken en schoof een grote stap opzij.

Ze pakte vervolgens een mooie witte hoofddoek die ze had gekregen van haar Oma en deed zich die om. Spelde het vast en deed wat lipgloss op voor het geval ze vandaag extreem drogen van al dat gelach en gepraat met de mensen.Het geklop op de deur deed Laila weer wakker schrikken en haar weer brengen naar de realiteit.
Laila?Ik ben het Hakima...
De mensen wachten op je...
Laila opende de deur en keek naar buiten. Laila zag de gehele gang vol met mensen en aan het einde een camera vrouw....
Laila keek beschaamd omlaag met haar ogen en liep langzaam naar onder terwijl iedereen schreeuwde en het gebruikelijke joelde...
Slaaaaaaaaaattt OEeeeeeeeee Sllllaaaaaammmmmm....
Laila werd er letterlijk gek van....
Op het moment dat ze in de woonkamer zat werd er een witte doek over Laila gelegd. Waar dat voor diende wist Laila niet maar dat zal dan wel met de traditie te maken hebben. Ze voelde zich wel goed.Zo voelde ze dan geen ogen prikkelen in elk lichaamsdeel...

Ze friemelde met haar handen en vingers en kneep ze strak tegen elkaar op eht moment dat ze toeters en bellen hoorde..
Laila werd zenuwachtig en wist dat het er nu zou van komen. Laila hoorde het steeds dichterbij komen en wou zo graag het doek weggooien en weg rennen van al dit. Ze wou dit niet.Maar waar moet ik dan naartoe?
Laila sloeg haar ogen dicht en hoorde de mensen schreeuwen en klappen dansen enz.
Steeds dichterbij totdat ze iemands stem hoorde die bekend voorkwam. Het was Salima...
Ze nam plaats naast Laila en fluisterde zachtjes..
He engeltje Laila.. Laila moest een glimlach maken en dat deugde haar goed... Laila schoof een hand richting Salima en schoof het in haar handpalm. Kneep erin en Salima deed hetzelfde...
Het komt goed Prinsesje Laila...
De mensen dansten en legden de spullen af.

Al het eten en drinken..
Mensen dansten in het rond om Laila heen en wouden zo graag het gezicht onthullen maar dat mocht nog niet. Er werden flitsen steeds afgespeeld en Laila voelde zich goed ze werd goed afgedekt en niemand kon zien hoe verdrietig ze was onder het kleed. Ze had het gevoel dat ze er niet is...
Onzichtbaar...
De mensen vertrokken naderhand rond 6 uur in de middag en Laila moest helaas Salima 's hand loslaten...
Het was weer eenzaam zonder haar en er kroop weer angst over Laila's lichaam.
Bang voor de komende 2 dagen...