Haat jegens jou, maar liefde was wat volgde. (uitgehuwelijkt)

Hoofdstuk 93.

Het deed haar even happen naar adem..
Nabil dieop haar borst lag met haar handen door zijn haren...
Merkte de huivering naar adem...
Hij streelde Laila's buik met zachte vloeden over haar huid en geen enkele manier liet Laila onwaardig voelen.Ze voelde zich schoon..
Ze voelde zich schoon...
De blijk liet het zien. Laila's tenen kronkelde van passie...
Ze bewogen kringen en staken uit mekaar hoe zachter hij haar buik streelde...
Zijn lippen snakten naar een ogenblik van aanraking met zijn lippen op haar huid..

Het huid die langzaam weerspeigelde met het zonlicht die iedereen elke dag paraat liet staan van wonderbaarlijkheid. Laila liet heem rusten en bekeek de rode cijfers van de klok die branden in de donkerheid van de kamer...
De cijfers die Laila rood lieten zien..
Het deed zich geen enkel pijn want met elke kleur rood dacht ze weer eens aan de ontmaagding..
Ze voelde beetje bij beetje de pijn bijtrekken en weer bij komen...
Ze had geen idee hoe het zou gaan want ze hoorde er nooit wat over. Krampen in haar buik lieten haar ongemakkelijk voelen bij Nabil's druk op haar borst...

Haar tepels vonden zich in spitsing...
Het deed bijna overal pijn en de kilte trok over haar lichaam...
Nabil...
''Jah Laila''
'' Ik ga beneden wat schoonmaken voor het bezoek komt..''Laila Inou..
Het was stil en Laila keek naar Nabil's lippen waar ze wachtte op wat Nabil zou zeggen.
Nabil voelde zich bekropt..
moest hij het nu wel zeggen...
Zijn lippen openden en sloten weer langzaam waar hij de teleurstelling van Laila's gezicht kon lezen. Zijn liefde voor Laila groeide dag bij dag...
De effectie op hun samenzijn manoevreerde hem...
Het liet hem zien en bewijzen dat er degelijk wat beters kon bestaan dan Jamila...

De naam deed hem walgen.. Hij merkte het niet wat hij veroorzaakte en liep zonder pardon van Laila weg...
Laila voelde zich belachelijk worden..
De avond dat hij Laila had ontmaagd en ontnomen van haar trots en bescherming...
Deed haar vies voelen...
Dus aan hem heb ik het verloren...
Haar hart deed pijn..
Zal het dan zo gaan in de tijd dat wij samen zijn,,,
Haar ogen zochten een antwoord maar ze telde en hoorde echter de stappen die verder van haar weg liepen....

Haar hart kromp in en zocht iets om vast te houden maar ze kon alleen grijpen in de lakens waar zij elkaar hadden bemind en antwoord gegeven aan het begin van hun stadium in liefde..
Ze greep en greep en Nabil zag echter aan de deurpost waar hij stond dat hij de greep kon voelen. De pijn die rondom zijn hart werd gevonden.. deed hem ernaar grijpen.Hij wou zich neer laten vallen..
Door elke vat die Laila greep voelde hij de sterkte erin..
De pijn werd dichter..
Het deed zich dieper en dieper erin grijpen...
Hoe dieper de pijn hoe graag en meer hij bij Laila wou zijn...
Zijn liefde voor Laila werd sterket ensterker...
Hij wou zich voor haar neer laten vallen en haar vertellen..
Dat..
Hij...
???

Dat Hij Zoveel van Laila Hield...
Zijn ogen zochten naar iets van Laila in de badkamer en sloot zijn ogen. Hij bewonderde zijn plicht om iets te ruiken van haar aanwezigheid. Hij voelde zich niet alleen..
Op het moment dat hij zijn vingertoppen liet rusten op zijn lippen streelde hij de zachte lippen van zichzelf. Zijn stemband wou zich intfermen over de trilling die heerste in de badkamer...
Hij opende zijn ogen en liep af naar de spiegel die zich ontgroot had over de halve badkamer. Hij bekeek zichzelf met elke detail op zijn lichaam.. Hij bestreelde lichte littekens en kwam terecht bij zijn ogen die bleven rusten. Hij verbeelde zich de ogen van Laila in en wou zich niet loslaten van die gedachte...
Het deed hem pijn..
Wanneer kan ik die woorden nou uitspreken..

Zal ze die woorden wel accepteren...
Hij verdiepte zich meer en meer..
Hij hoorde geklets van de borden..
Laila was druk bezig met het afwassen. Ookal had Nabil alles aangeschaft in het huis nog gebruikte ze haar handen..
Haar tedere handen die zijn lichaamsvlakte hadden aangeraakt...
Haar handen die hem deden tintelen..
Ik ben voorzien...
Hij wou graag zien hoe Laila voor hem zorgde...
Hij wou het zien en nooit loslaten...
Hij liep met stappen naar de douche cabine en liet zich vrij in het water dat hem streelde op gemaakte temperatuur. Gemakte temperatuur..
Zijn handen streelden zijn lichaamsdelen met douche gel verspreid over zijn lichaamsdelen en kon het niet weerstaan hoe vannacht zijn handen en zijn lippen haar lichaam heben aangeraakt..

Hoe alles werd gevoerd...
Hoe zijn droom uitkwam..
Hij wou zich loslaten...
Hij had haar beschermde trots genomen zoals het was in het begin dat ze geboren werd.Een deel dat nooit aangetast was..
Ze blik in haar ogen dat hij haar krenkte..
Ze blik dat ze lijdde..
Hij wou haar zo graag beminnen...
De verlegenheid die ze straalt..
Ze had schaamte...
schaamte die waardevol is en gering te vinden was bij de mensen om iedereen heen. Nabil voerde zich in het nauw en merkte dat hij wegdroomde,, Steeds verder weg. Hij wou zo graag het lichaam van Laila...
Hij stapte de cabine uit en droogde zich af..

Hij rook opeens de heerlijke geur van rode rozen..
Rode rozen..
Het huis van Nabil bevatte geen geur in dit gedeelte en over elke kamer...
Het huis straalde warmte uit in plaats van eenzaamheid na de donkere dagen zonder Jamila..
Zijn gezichtskleur vertrok en de angst was weer tevoorschijn gekomen...
Zijn ogen schreven de bloed in tranen...
Hij wou dit niet..
Hij wou verder met zijn leven,, En nu staat Jamila in de weg..
Hij sloeg met woede in de muur waar hij stond en hij voelde de pijn niet intrekken.Hij voelde niks anders dan haat...
Haat die hem vervuilde..
Gif die in zijn lichaam verspreidde...
Wat Nabil niet besefte is dat hier de problemen zouden komen..
Aandacht had het niet nodig want Jamila stond nergens op..

Maar Jamila kende hem door en door,,Ze wist haar wegen die ze moest bewandelen...
Zijn knokkels trokken rood van de pijn over zijn handen die strak en gebald vormden.Hij bekeek de pijn niet en voelde de pijn niet..
Hij wou zich ontfermen over Laila..
Zijn ogen wouden Laila..
Zonder nadenken trok hij snel wat kleren aan en rende de trap af...
Hij zocht de woonkamer af en rook de geur,,Maar geen Laila..
Hij ging naar de keuken en rook de lekere geur maar geen Laila...
Het gezang in zijn oren opende zijn ogen...
Zijn oren werden gestreeld door de trilling die voerden door zijn kleine doorzichtige oorharen...