– Maaamooo – jęknął brunet, podbiegając do swojej rodzicielki, która siedziała na krześle, rozmawiając z inną kobietą.
– Co się stało, Kookie? – zapytała i zaczęła poprawiać jego przydługawą grzywkę, którą wcześniej spięła kolorową spinką, żeby nie przeszkadzała jej synowi w zabawie, podczas jego pierwszego dnia w przedszkolu.
– Chciałem się tam bawić, na tym super dywanie, ale ten chłopak przyszedł i już nie mogę – fuknął z wyrzutem, wydymając usta. Kobieta rozejrzała się po przedszkolu, szukając miejsca, o którym mówił jej syn i dostrzegła tam jednego chłopca, który bawił się samochodami.
– Wygonił cię?
– Noooo nie, ale przyszedł i już nie mogę się tam bawić – mruknął, powtarzając się.
– A nie możesz pobawić się z nim? – Jungkook skrzywił się lekko i westchnął. – Zapytaj jak ma na imię i baw się z nim – jego mama uśmiechnęła się, delikatnie popychając go w tamtą stronę. Chłopczyk przytaknął zrezygnowany i podbiegł do nieznajomego.
– Um, cześć. Jestem Jungkookie, bawiłem się tu przed tobą. Możemy razem? – zapytał nieśmiało, wskazując na kupkę małych plastikowych samochodzików.
– Hej! Jasne – odpowiedział radośnie. – Ja jestem Yoongi.
– Ale masz superową ciężarówkę! – powiedział Jeon, wskazując palcem na zabawkę, którą tamten trzymał w dłoni.
– Wiem! Moja mama mi ją kupiła kiedyś, jest ekstra. Mogę ci ją teraz pożyczyć, ale musisz obiecać, że mi ją oddasz jak będę chciał.
– Dobra, obiecuję.
– No to masz, tylko nie zepsuj.
Czarnowłosy podał młodszemu swoją ciężarówkę, na co tamten szeroko się wyszczerzył i zaczął jeździć samochodem po kolorowym dywanie ze wzorem ulicy.
Nie minęło dużo czasu, zanim oboje weszli do własnego świata, zupełnie zapominając o wszystkim dookoła.
🌺
a/n: oglądałam chyba piętnasty odcinek Naruto z rzędu (don't judge me) i przerwałam, żeby opublikować wam nowy rozdział, więc love me.
Buziole dla was, kochani!!
snap: phyzza
twitter: phyzza_