VERENA'S POV
Napalayo ako sa kanya at tinitigan ang kanyang mga mata, sinusuri kung totoo ba talaga ang mga sinasabi niya.
Pero kahit isang porsyento, ay wala akong nakitang pagkukunwari o bahid ng kasinungalingan.
Paano nangyari yun? Bakit ang bilis naman yata niya?
"Seryoso ka diyan?!" tanong ko sa kanya pero nginisian niya lang ako.
"Oo, kaya magmula ngayon akin ka---" pinutol ko ang sasabihin niya sa pamamagitan ng pagpitik ko sa kanyang noo.
"Ouch! Para saan naman yun?!" inis niyang tanong habang hinihimas ang noo niya.
"Ayan! Gising kana sa katotohanan." sabi ko sabay palakpak.
"Verena!" sigaw niya kaya natahimik naman ako at naiwang nakalutang sa ere ang dalawa kong kamay.
Nakita ko kung paano magsalubong ang kilay niya, kasabay nun ang pagtaas baba ng kanyang lalamunan.
Ayan na, magiging tigre na siya!
dO___Ob
"Ibaba mo yan." mariin niyang utos pero hindi ko alam kung bakit di ko na magalaw yung mga kamay ko.
Hala! Naging estatwa na yata ako dito.
"Ibaba mo yan Verena. Magbibilang ako," ako naman ang napalunok sa sinabi niya.
"Oh ayan na." nakangusong sabi ko sabay dampot ng sapatos ko sa sahig.
"Tss, ang manhid mo naman." bulong niya kaya napatingala naman ako sa kanya.
"Ano bang gusto mong gawin ko?" tanong ko sa kanya.
Nakapamulsa pa siya habang nakatitig saken, sinuot ko nalang yung sapatos ko bago ako tumayo sa harapan niya.
"Wala ka man lang reaksyon sa sinabi ko sayo kanina?" sarkastikong tanong niya.
Napahawak naman ako sa baba ko para kunwari nag-iisip ako ng isasagot ko sa kanya kahit wala naman.
"Ano bang dapat sabihin ko?" pabalik kong tanong kaya mas lalong lumawak ang ngiti niyang nakakaloko.
"Tell me that...you love me too." nanlaki naman ang mga mata ko sa sinabi niya.
"Huh? Swerte mo naman."
"Yah, I'm so lucky because I met you." napangiwi naman ako sa walang kwentang sagot niya.
"Tigilan moko Theron. Alam mo namang hindi pwede---" hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng hawakan niya ang kamay ko at hinalikan iyon ng walang pag-aalinlangan.
"Trust me, hindi yun magagalit. Baka nga mas lalo pa siyang matuwa eh." napakunot ang noo ko sa sinabi niya.
"Anong ibig mong sabihin?" tanong ko pero nginitian niya lang ako.
"Dapat na ba akong magpasalamat sa Kuya mo dahil sa ginawa niya saken? Well, sa tingin ko ay deserve naman siyang pasalamatan. Nalinawan ang isipan ko, pati ang puso kong ginulo mo." napaawang ang labi ko sa sinabi niya.
Sandali nga! Hindi ko na siya maintindihan?! Bakit nadamay dito si Kuya sa usapan? Anong kinalaman niya dito?
Binawi ko ang kamay ko sa kanya saka hinarang yun sa harapan niya.
"Sandale...sandali lang, naguguluhan na ako." wika ko sabay huminga ng malalim.
Hindi ko alam kung ano yung magiging reaksyon ko sa nangyare ngayong gabi
Masyadong mabilis ang mga pangyayari at madaming tanong ang naglalaro sa aking isipan.
"Kung iniisip mong biro lang ang lahat ng sinasabi ko, well, you're definitely wrong." seryosong sabi niya.
Wala pa nga akong sinasabi eh.
d-_-b
"Alam kong masyadong mabilis, pero baka kasi kapag pinatagal ko pa, ay maunahan na ako ng iba na makuha ka." dagdag pa niya, kaya mas lalo akong naguluhan sa mga naririnig ko galing sa kanya.
"Bakit? Sino bang gustong kumuha sakin? Ikaw lang naman diba?" nakangising sabi ko.
Kita ko naman ang mabilis na pagbabago ng ekspresyon niya sa kanyang mukha.
"Tss, kung alam mo lang Verena. Masyado ka kasing manhid." ako naman ngayon ang natulala sa sinabi niya.
Hanggang sa natagpuan ko nalang ang sarili kong hila-hila ni Theron palabas ng room.
Pero napatigil ako sa paglalakad nang huminto siya. Hinubad niya yung suot niyang Tuxedo saka pinatong iyon sa balikat ko.
"From now on, ayoko nang makita kang magsusuot ng mga damit na kita ang balikat mo." walang emosyong sabi niya.
"Eh di pumikit ka." nagsalubong agad ang kilay niya sa sinabi ko.
"May parusa ka saken kapag nakita kitang magsuot nang ganun." napataas ang kilay ko sa sinabi niya.
"At ano naman yun aber?"
"Ayoko sabihin, gusto ko surprise." nakangising sabi niya.
Napangiwi nalang ako saka muling nagpadala sa hila niya, nakarating kami mula sa lugar kung saan nagaganap ang party.
Pinaupo ako ni Theron, pero agad namang hinanap ng mga mata ko si Stella.
Mula pa kanina nung napunta ako dun ay hindi ko na siya nakita.
Natural, wala ako dito eh.
d=_=b
"Verena! Nandyan kalang pala." nanigas ako sa kinauupuan ko nang marinig ko ang boses na yun.
Akmang hahawakan niya ako pero hinarangan na siya ni Theron. Hindi ko tuloy makita kung ano yung reaksyon niya.
"T-theron? A-anong ginagawa mo d-dito?" dinig kong tanong ni Jarrett sa kanya.
Kaya hindi ko naman na naiwasang mapatayo at pumagitna sa kanilang dalawa, baka magsuntukan na naman kase sila.
"Uhm, Jarrett! Hehe, nakita mo si Stella?" pag-iiba ko nang usapan pero mukhang walang nakarinig sa sinabi ko.
Nanatili parin ang pagpapalitan nila ng tingin kaya tinulak ko na ng kaunti palayo si Theron, mayabang pa naman ang isang ito.
"Hindi eh. Pero anong ginagawa ng lalaking yan dito?" wika ni Jarrett habang nakatitig parin kay Theron.
Yung totoo, may gusto ba kayo sa isa't isa?
"Sa totoo lang, hindi---" naputol ang sasabihin ko nang hilain ako palapit ni Theron sa kanya at nilagay ako sa kanyang likuran.
"Wala ba akong karapatang pumunta dito?" tanong ni Theron sa kanya.
Jusqo! Nararamdaman ko na naman ang init sa pagitan nilang dalawa.
d>>_<<b
"Theron---"
"Wala akong sinasabing ganun. Tinatanong lang naman kita." nanatiling mahinahon ang boses ni Jarrett habang tinatanong ang hari ng mga tigre.
"Ano bang pakelam mo kung nandito ako? Hindi naman ikaw yung pinunta ko dito eh." napapikit nalang ako sa inis.
Sige lang, mag sagutan pa kayo.
Dumilat ako para tignan ang paligid at laking gulat ko nang makita kong nasa amin na lahat ang atensyon nila.
Ramdam ko din ang paghigpit nang hawak ni Theron sa kamay ko habang nakikipagpalitan siya ng titig kay Jarrett.
"Maayos kitang tinanong, kaya dapat maayos rin ang isasagot mo Theron." mariing sabi nito sa kanya.
Hanggang sa naramdaman ko nalang ang pagbitaw ni Theron sa kamay ko at walang sabi-sabing sinuntok sa mukha si Jarrett.
Ito na nga bang sinasabi ko eh! Dapat hindi pinapapasok dito yung mga eskandaloso. Nakakainis naman! Lagot na naman kami neto eh!
Nagsigawan ang mga tao kaya wala naman akong nagawa kundi panoorin silang dalawa na magpatayan.
Kung iniisip nilang pipigilan ko silang dalawa sa ginagawa nila, pwes! Nagkakamali sila.
Sinimulan nila ang laban, kaya dapat wala nang hangganan. Matira matibay, bahala kayo diyan.
Mas pinili ko nalang na hanapin si Stella kesa sa pigilan yung nangyayaring pag-aaway ng dalawa.
Hindi pa ako nangangalahati nang lakad ng may humawak ng mahigpit sa braso ko.
"Verena! Kanina pa kita hinahanap! Saan kaba pumunta?!" inis na saad ni Stella sabay hawi ng buhok ko.
"Sa gera...sa kweba...saka dun!" sagot ko sabay turo sa naglakagulong tao. "Sa bangayan nung dalawa 'yon." napaawang ang labi ni Stella sa sinabi ko.
"Ano?! Bakit hindi mo sila pinigilan?!" sabi pa niya sabay takbo palapit doon sa gulo.
Mukhang may gustong sumali sa away ah. Pusta ko kay Stella, paniguradong panalo ako niyan.
"Shit!" dinig kong mura ni Theron kahit mag kalayuan ako sa kanila.
"Aray!" si Jarrett naman ngayon ang narinig kong dumaing.
May nanalo na, uwian na. Asan na yung manok ko? Humihinga pa kaya?
Napatingin nalang ako kay Stella habang hila-hila sa tenga yung dalawa saka pabatong binitawan sa harapan ko.
"Hindi niyo ba napansin na napabayaan niyo na si Verena?! Ayan! Puro kasi kayo yabang! Saka niyo ako yabangan kapag napasagot niyo na yung kaibigan ko." natahimik ang dalawa sa sinabi ni Stella, at syempre kasama na ako dun.
Anong pinagsasasabi nang babaeng ito?
Tumikhim si Theron saka taas noong tumayo saka tumabi saken. Napausog ako ng kaunti pero mas lalo siyang lumapit hanggang sa marating niya ang tenga ko.
"Paano ba yan...akin na siya." tumaas lahat ng balahibo ko nang maramdaman ko sa aking tenga ang mainit na hangin na nanggaling sa kanya.
"ANO?!" sabay na sabi nung dalawa.
"Paanong---" pinutol na ni Theron ang sasabihin ni Stella.
"Baka makabuo na tayo ng libro kapag kinwento ko pa sa inyo kung paano." wika ni Theron.
"Ang sabihin mo, tamad kalang mag---" naputol ang sasabihin ko nang tumayo si Jarrett at hinila ako patayo sa upuan.
Nagulat nalang ako nang yakapin niya ako ng mahigpit kahit na alam niyang ikapapahamak niya ito.
Syempre, magwawala yung isa diyan.
"Sayang, naunahan na ako. Pero sana, kahit kayo nang dalawa, huwag mong kakalimutan na ako ang mas naunang nagmahal sayo kesa sa kanya." bulong niya sabay halik sa noo ko.
"Ipapaubaya kita pansamantala, pero kapag sinaktan ka niya, ay magpakalayo-layo na siya at huwag nang magpakita pa. Tandaan mo, Iddu ta ka Verena." huling sabi niya saka iniwan akong nakatulala.
(Iddu ta ka means Mahal kita.)
"Jarrett," mahinang tawag ko sa kanya hanggang sa wala na akong makitang anino niya.
"O.MAY.GAD! Yung manok ko!" naiiyak na sabi ni Stella pero hindi ko na siya pinansin pa.
Hahabulin ko sana si Jarrett kaso pinigilan na ako ng isang taong yumakap sakin mula sa likuran.
"Verena, stay...I need you more than you think."