Dahyun's Pov:
"We're dating." Natigilan kaming lahat nang ianunsyo ni Nayeon at Chaeyoung na nagde-date na sila for real. Oh my god! Chaeyoung did it. Nagtagumpay siya.
"Ka--Kaya ba pinatawag niyo kami lahat? Para i-announce na nagdedate na kayo?" Tanong ni Jeongyeon.
"Yes! Sabi sa inyo eh. Ano kayo ngayon?" Proud na sabi ni Chaeyoung habang kahawak-kamay si Nayeon.
"Tama si Chaeyoung. Gusto ko talaga siya. Pero dahil natatakot akong mapasama sa mga napaiyak niya sa nakaraan, pinigilan ko yung feelings ko." Sabi ni Nayeon.
So that's the reason kung bakit parang ang weird ng pakikitungo niya minsan kay Chaeyoung. Takot siya na masaktan sa huli.
"Siguraduhin mong hindi mo sasaktan ang kaibigan ko!" Warning ni Mina kay Chaeyoung.
"Nangangako ako na hinding-hindi ko paiiyakin si Nayeon." Confident na sagot ni Chaeyoung.
"Mabuti naman. Kung hindi, lagot ka sakin." Dagdag ni Mina.
"Then, ipangako mong hindi mo iiwanan si Dahyun." Sabi ni Chaeyoung kay Mina kaya natigilan ako.
"Huh?"
"Obvious naman na may namamagitan talaga sa inyo. Nakasuot ng couple bracelet. Palagi na lang magkasama. Palaging magkatext. Palaging may skinship. Palaging nakangiti kapag kasama ang isa't-isa. Wala kayong maloloko dito." Dagdag ni Chaeyoung kaya nagkatinginan kami ni Mina.
"Aminin niyo na din kasi." Sabi ni Nayeon samin.
"Ano? Kayo na, diba?" Sabi naman ni Jeongyeon.
Maybe, panahon na para sabihin sa kanila. Panahon na para aminin ang katotohanan. Kahit naman 'di namin aminin, alam padin nila ang katotohanan.
"Yes. Nagde-date na din kami ni Mina. Pero hindi namin minamadali ang lahat. Liligawan ko siya araw-araw. Hanggang sa maging ready na siyang sagutin ako." Pag-amin ko sabay hawak sa kamay ni Mina.
"Ta--Tama. Gusto naming mas makilala pa ang isa't-isa." Sabi ni Mina.
"Nakita ko nga sila nung isang araw sa store. Bibili sana ako ng almusal kaso naabutan ko sila. Ang sweet nila! Haha." Sabi naman ni Momo sabay tawa.
"Eh, Ano naman ang status ng relationship niyo ni Jeongyeon ngayon?" Tanong ko kay Momo kaya natigilan siya.
"Ah---Eh----"
"We're good friends." Sagot ni Jeongyeon.
"Yah! Good friends ka diyan. Alam naman naming type mo talaga si Momo." Pang-aasar ni Chaeyoung kay Jeongyeon.
"Shut up, Chaeyoung! Porke't may Nayeon ka lang eh." Inis na sagot ni Jeongyeon.
"Magkaibigan lang kami ni Jeongyeon!" Sabi ni Momo samin.
"Talaga ba?! Haha. Parang hindi. Palagi kasi kayong magkasama sa stall mo." Sabi ni Nayeon.
"Tama! Kahit kasama ako ni Momo magtinda, palaging nabisita si Jeongyeon. Minsan pinapauwi na ko ni Jeongyeon para masolo niya si Momo." Sabi naman ni Mina.
"Yah! Myoui Mina!" Sigaw ni Jeongyeon sabay bato ng throw pillow kay Mina.
"Hoy Jeongyeon! Wag mong mabato-bato ng throw pillow si Mina!" Kinuha ko yung throw pillow sabay hagis kay Jeongyeon.
Magkakasama kami ngayon dito sa bahay. Nagtatawanan. Nakakatuwang isipin na mas napuno ng saya at tawanan ngayon ang bahay namin.
"Guys! Ano kaya kung magbakasyon naman tayo? Magbonding tayo. Magdate tayo nang magkakasama. Ako at si Nayeon. Si Mina at Dahyun. Tapos si Jeongyeon at Momo." Suggestion ni Chaeyoung.
"Tama! Mukhang masaya 'yun. Ano?" Sabi naman ni Nayeon.
"Game ako! Game ka ba, Dahyun?" Nakangiting tanong ni Mina.
"Makakatanggi ba ko kung ikaw ang ka-date ko?" Pinisil ko sa pisnge si Mina sabay smile sa kanya.
"Ka--Kami ni Momo? Ahm, Gala 'to. Diba, Guys?" Tanong ni Jeongyeon.
"Ta--Tama. Hindi date yung samin ni Jeongyeon kundi gala lang." Dagdag naman ni Momo.
Ano bang problema ng dalawang 'to? Nagkakahiyaan pa. Hahaha. Ayaw na lang aminin na mas naging closer pa sila simula nung mas madalas na silang magkasama. Di bale, aamin din 'yan someday. Lol
Habang abala sa pagkukulitan, biglang may dumating. May kumakatok sa pintuan.
"Ako nang magbubukas." Tumayo na ko't binuksan ang pinto.
Nanlaki ang mata ko nang makita si Tzuyu. Ay shet! Siya na naman. Nandito na naman ang isang 'to.
"Hello, Dahyun. Nagdala ako ng cookies para sayo." Nakangiting sabi niya habang bitbit ang basket ng cookies. Nagmadali akong lumabas para hilahin siya palayo kaso mapilit siya.
"Tzuyu! Umalis ka na. Please!" Pinagmamadali ko na siyang umalis kaso ayaw niya.
Huli na nang lumabas si Mina. Nakita kong nagbago na naman yung expression ng mukha niya. Nawala yung ngiti niya.
"Ano na namang ginagawa mo dito?" Seryosong tanong ni Mina sabay lapit sa kanya.
"Nandito ko para kay Dahyun. Hindi para sayo. Kaya wag kang makialam." Sagot ni Tzuyu sabay irap.
"Talaga ba? Alam mo bang taken na yung binabalik-balikan mo?" Matapang na tanong ni Mina sa kanya. Omg! Taken? Ako? Taken?! Parang kinikilig ako. Iniko-consider na ba ni Mina na sa kanya lang ako? Yung feels ko.
"What do you mean?" Tanong ni Tzuyu.
"Dahyun is mine." Hinawakan ako ni Mina sa kamay kaya napakunot-noo si Tzuyu.
"Eh, Ano naman? Maghihiwalay din naman kayo. Alam kong sa huli, makukuha ko 'yung gusto ko." Matapang ding sagot ni Tzuyu.
Shet. Mag-pinsan nga talaga sila. Parehong palaban. Matira matibay sa sagutan. Pakiramdam ko tuloy malapit na silang magsabunutan.
"Ano bang gusto mo? Si Dahyun o ang mapabagsak ako?" Tanong ni Mina sa kanya.
"Pa re h o !" Mabagal na sagot ni Tzuyu nang may halong pagtataray.
"Guys, Tumigil na kay--"
"Shut Up!" Sigaw nilang dalawa sakin kaya naman napatikom ako ng bibig. Nakakatakot sila. Oh my god.
"Balakayojan!" Sabi ko sabay akmang aalis na kaso hinawakan ako nu Tzuyu sa kamay kaya napalunok ako sa pagtingin palang ni Mina sakin.
"What the ---- ?! Bakit ba?" Kinakabahang tanong ko kay Tzuyu.
"Nagbake ako ng cookies para sayo tapos hindi mo tatanggapin?" Sabi ni Tzuyu sakin. Aminado kong mukhang masarap yung cookies pero ayokong malagot kay Mina.
"No, Thanks."
"What?! I can't believe it. Sino ka para tanggihan ako?!"
"I'm Kim Dahyun."
"Tzuyu. Please, Wag mo na kaming guluhin. Umalis ka na. Wag ka nang magpapakita samin. Kapag naubos ang pasensya ko, sasabunutan talaga kita." Warning ni Mina sabay lakad na paalis.
"Hey! Mina!" Tawag ko sa kanya kaso nag-glare lang siya sakin. Hindi ko na siya sinundan dahil baka masuntok lang ako dahil sa mood niya.
Napalingon ako kay Tzuyu na nakatingin sakin.
"Tanggapin mo na 'to." Alok niya.
"Ayoko nga! Umuwi ka na. Isama mo 'yang pagkain mo. Wag ka nang manggulo."
"Bwisit ka talaga! Bakit ginagawa mo sakin 'to? Hindi ka na naa-attract sakin?"
"Hindi."
"Aish. Kim Dahyun, makikita mo. Makukuha ko din ang gusto ko balang araw. Makaalis na nga!" Nakasimangot na sabi niya.
Napansin kong wala yung kotse niya. Bakit wala yung kotse niya?
"Nasaan yung kotse mo?"
"Wala! Iniwan ko sa bahay!" Inis niyang sabi.
"Nagcommute ka lang?"
"Oo! Alam mo bang may business meeting ako kasama sila ngayon pero tumakas ako para lang makapagbake ng cookies para sayo?! Nakakainis ka talaga. Yung ibang tao halos magkandarapa para lang mapansin ko tapos ikaw, bwisit ka!" Dagdag niya sabay lakad na paalis dala yung basket ng cookies.
Aba. Kasalanan ko pa? Hindi ko naman sinabing gawin niya 'yun para sakin eh. So what kung tumakas siya? Sariling desisyon niya 'yun eh. Eh, Ano naman kung hindi ako katulad ng ibang tao na nagkakandarapa para sa kanya? Baliw!
Sa kabila ng inis ko sa kanya, naisip ko kung tama bang hayaan ko siya na umalis mag-isa. Safe kaya para sa kanya ang magpalibot-libot dito sa lugar namin? Marami pa namang masasamang-loob sa lugar namin. Sigurado kong makukuha niya ang atensyon nila. Halatang mayaman eh. Malaki ang possibility na mabiktima 'to.
Nagdesisyon akong sumunod para ihatid siya sa sakayan. Nang maabutan ko siyang naglalakad sa isang eskinita, napansin kong may umaaligid sa kanyang lalaki. Sinasabi ko na nga ba eh. Mapapahamak siya sa ginagawa niya.
"Oh my god!" Nagulat si Tzuyu nang hawakan siya sa balikat ng lalaki.
"Wag kang kikilos!" Akma na sanang tututukan ng lalaki ng kustilyo si Tzuyu. Mabuti na lang umabot ako.
Hinawakan ko sa kamay 'yung lalaki't tinabig ang kutsilyong hawak niya. Napatabi naman si Tzuyu sa isang sulok habang abala ako sa pakikipaglaban sa lalaki. Sa huli, nagdesisyon nang tumakas yung lalaki.
"Ano? Ayos ka lang ba?" Nakakunot-noong tanong ko sa kanya. Ang kulit kasi eh. Kailangan kong gawin 'to. Pinsan parin siya ni Mina. Tama lang na tinulungan ko siya dahil muntikan na siyang mapahamak. Saka, tama lang na napigilan ko ang lalaking 'yun na madagdagan ang kasalanan niya.
"You saved me!" Paglingon ko kay Tzuyu. Bigla niya kong sinalubong ng isang mahigpit na yakap.
Ngayon, nagsisisi na kong ginawa ko 'to. Masyado siyang close sakin kaya naman umagwat ako sa kanya.
"Hands off me."
"Thank you so much, Dahyun. Iniligtas mo ko!" Nakangiting sabi niya.
"Baka kasi isisi mo pa sakin kapag napahamak ka. Wag ka nang bumalik dito sa lugar namin. Hindi safe dito. Umuwi ka na."
"Pero--Bakit sinundan mo ko?"
"Ihahatid lang sana kita sa sakayan para masigurado kong hindi mo isisisi sakin kapag napahamak ka. Lakad na. Umuwi ka na!"
"Diba ihahatid mo ko sa sakayan, sabi mo. Ihatid mo na ko." Masayang dagdag niya. Napabuntong-hininga na lang ako't naglakad kasabay niya papunta sa sakayan.
"Hindi mo ba talaga tatanggapin 'to?" Tanong niya sakin sabay pakita ng basket ng cookies.
"Akin na nga!" Kinuha ko yung basket. Agad naman siyang napangiti. Akala niya tinanggap ko para sakin pero hindi. Nakita ko kasing may street childrens sa isang tabi kaya naman ibinigay ko sa kanila yung basket ng cookies.
"Anong ginawa mo?!" Tanong ni Tzuyu.
"Imbes na masayang, pakinabangan naman ng nangangailangan."
"Ta--Talaga namang----- Aish. Dahyun! I can't believe it. May kagaya mo pa pala talaga." Napapangangang sabi niya.
"Whatever. Lakad na! Nandito na tayo sa sakayan. Umuwi ka na!"
"Before I go, let me do this." Sabi niya kaya nacurious ako sa ibig niyang sabihin.
Natigilan na lang ako nang lumapit siya't halikan ako sa pisnge. Hindi ako agad nakagalaw sa ginawa niya.
"What the ---- "
"Someday, you'll be mine." Bulong niya bago tuluyang sumakay sa taxi.
Bigla tuloy akong kinabahan. Tama bang ginawa ko 'to? Aish. Kim Dahyun! Nagtatakbo na lang ako pabalik sa bahay.
"Oh. Saan ka nagpunta?" Tanong nila Jeongyeon.
"Where's Mina?" Tanong naman ni Nayeon
"Sino yung dumating?" Tanong ni Momo.
"Bwisit!" Sagot ko habang nagmamadali na kunin ang phone ko.
"Huh? Ako? Bwisit?!" Tanong ulit ni Momo.
"No. I mean, bwisit yung dumating."
"I think, si Tzuyu 'yung dumating." Sabi ni Chaeyoung.
"Sino? Yung spoiled brat na pinsan ni Mina?" Tanong ni Nayeon.
"Yes!"
"Bakit magkakilala kayo?!" Nagglare si Nayeon kay Chaeyoung.
"It's not like what you think. Inosente ako!" Sagot ni Chaeyoung.
"Kinain ni Chaeyoung 'yung dalang chocolates ni Tzuyu noon." Sabi ni Jeongyeon.
"Yah! It's not for me. It's for Dahyun. Kinain ko lang naman 'yun kasi sayang. That's it." Paliwanag ni Chaeyoung.
"Uuwi na nga ko!" Sabi ni Nayeon sabay lakad na palabas.
"Yah! Jeongyeon! Pinagselos mo yung girlfriend ko!" Sinakal-sakal ni Chaeyoung si Jeongyeon.
"Nagsa--sabi lang ako ng toto--o." Nakakapos na hiningang sabi ni Jeongyeon habang sinasakal sakal siya ni Chaeyoung.
"Tumigil nga kayong dalawa. Mga baliw." Awat ni Momo sa kanila.
Nagmadali na kong nagtext kay Mina nang makuha ko yung phone ko.
"Mina, Pupunta ko diyan sa bahay ni Momo. Let's talk about it. Please. Let me explain. Wag ka na magtampo." Text ko sa kanya.
"Fine. Let's talk about it." Reply niya kaya naman nagmadali akong pumunta sa bahay ni Momo.
💖To Be Continued💖
A/N: Guys, Sorry sa slow update. Busy talaga ako eh. Pero medyo mahaba-haba naman ang ud ko na 'to. Fighting!
Thank you nga pala sa lahat ng sumuporta sakin at sa stories ko. Sa mga co-ONCE ko. Sa mga sumubaybay simula sa WOKDH. Thank you sa WOKDH Family ko. 💕
Sa mga di pa nababasa ang WOKDH, try to read it kapag may free time kayo. Welcome kayo sa WOKDH Fam. Thank you.
Don't forget to leave some comments.