Dahyun's Pov:
Abala sila Chaeyoung sa pagkain sa bahay. Hindi rin naman ako makatulog ngayong gabi.
Mabuti pa, magpapahangin na lang ako sa labas. Kaysa naman maboring ako dito sa bahay.
Nagsuot na ko ng hoodie jacket. Nagsuot na rin ako ng salamin. Pati ng mask sa bibig. Bakit? Wala lang. Nasanay siguro ko ng ganito.
"Oy! Saan ka pupunta? Di pa magaling nang tuluyan yang sugat mo. Kami ang papagalitan ni Momo kapag hinayaan ka namin." Tanong sakin ni Jeongyeon.
"Magpapahangin sa labas. Kaya ko na 'to. Di niya malalaman kung di niyo sasabihin."
"Sama ko!" Sabi naman ni Chaeyoung.
"Wag na. Gusto kong mapag-isa."
"Sige na nga. Basta magiingat ka. Hayaan na natin siya, Chaeyoung." Saway ni Jeongyeon sabay hila kay Chaeyoung pabalik sa upuan.
"Sige. Maiwan ko muna kayo diyan." Lumakad na ko palabas ng bahay.
Sa pagpapahangin ko sa labas, nakita kong napadaan ang isa sa kilala kong gumagawa ng illegal na trabaho sa lugar namin.
Siguro may bibiktimahin na naman ang loko. Hindi parin pala himihinto sa gawain. Maraming tao ang nasisira ang buhay dahil sa kalokohan ng isang 'to. Binugbog ko na 'to noon, himdi parin pala nagtatanda. Aish.
Minabuti ko nang sundan siya nang palihim. Nakita ko siyang pumasok sa isang store kaya naman sumunod ako.
Nagkunwari akong namimili ng bibilhin. Pero ang totoo, minamanmanan ko siya. Napansin ko siyang may pinagmamasdan. Nanlaki ang mata ko nang mamukhaan ang babaeng pinagmamansdan niya.
What? Bakit nandito ang babaeng 'yun? Bakit may dala siyang maleta? Naglayas ba siya? Pinalayas ba siya? Anong ginagawa niya sa lugar na 'to nang mag-isa? Gabing-gabi na ah.
Anong gagawin ko? Mabuti na lang at tago ang identity ko ngayon. Mabuti may shades ako ngayon. Aish. Sana hindi niya ko makilala.
Suot-suot niya yung headphones ko. Mukhang malalim ang iniisip niya. Pinagmasdan ko lang siya sa isang sulok hanggang sa itago na niya ang headphones. Paalis na sana siya nang bigla siyang lapitan ng lokong sinusundan ko.
So, siya pala ang next victim ng lokong 'yun. Dapat ba kong mangialam? Hahayaan ko na lang ba siya? Aish. Siguro naman aware siya na baka maloko lang siya sa offer sa kanyang trabaho.
Pinagmasdan at pinakinggan ko muna sila. Aish. Mukhang walang kaalam-alam ang babaeng 'yun sa pwedeng mangyari sa kanya. Saan ba talaga siya nanggaling? Mayaman ba talaga siya? Ang bilis magtiwala ng babaeng 'yun. Mapapahamak siya sa ginagawa niya.
Seriously? Tatanggapin niya yung trabaho nang ganun kadali? Aish. Akma na sana siyang pipirma sa kontrata kaya agad na kong kumilos. Di pwedeng wala akong gawin.
I won't do this for her. Gusto ko lang talagang turuan ng leksyon ang lokong sinusundan ko.
Lumapit na ko sa kanila't nakialam. Kung di pa ko kikilos, mapapahamak 'tong babaeng 'to nang wala sa oras.
Masyado ba talaga siyang inosente o talagang tanga lang siya? Aish.
Umalis din naman ang lokong sinusundan ko matapos ko siyang pagbantaan.
Napalingon ako sa babaeng walang kaalam-alam sa mundo. May dala siyang maleta. Tatanungin ko ba kung bakit nandito siya sa ganitong oras? Wag na nga! Ano bang pakialam ko sa kanya?
Matapos niyang magpasalamat, lumabas na ko ng store. Napahinto ako sa tabing kalsada nang makita kong lumabas na rin siya ng store.
Ano kayang nangyari sa kanya? Nacurious ako kaya palihim ko siyang sinundan. Hila-hila niya ang maleta niya. Bigla siyang huminto sa isang madilim na eskinita't kinuha ang nakita niyang karton.
Inilatag niya ito sa sahig at naupo na. Siguro napalayas siya ng bahay. Ang lakas ng loob ng babaeng 'to na magstay sa labas sa ganitong oras. Ni wala pa siyang kasama na magpoprotekta sa kanya. Ang tapang din talaga nito eh. Ni hindi man lang ata na-trauma sa pangingidnap sa kanya.
Pumikit na lang siya habang nakasandal sa pader. Di ba siya aware na delikado sa labas?
Aish. Ano bang pakialam ko sa kanya?! Makauwi na nga. Nagsimula na kong lumakad palayo sa kanya.
Pero paano kung may mangyari ngang masama sa babaeng 'yun? Should I help her?
Nakakainis. Ayoko ng ganitong situation. Bakit ko naman siya tutulungan? She's nothing. Wala siya sa inner circle ko kaya dapat lang na wala akong pakialam sa kanya.
Maliban na lang kung may reason ako. Aish. Dahyun, umisip ka ng reason.
Tama. Kung may mangyari sa kanyang masama, baka mapagbintangan ako dahil nagkausap kami kanina sa store. Baka kapag nagimbestiga sa pagkamatay niya, maging suspect ako.
Tama! Nagmadali na kong bumalik sa pwesto niya. Napahinga ako nang maluwag nang makita kong tulog na siya sa kanyang pwesto. Nakahiga na siya sa karton.
So, ano ngayon ang gagawin ko? Naupo na lang ako sa di kalayuan habang pinagmamasdan siyang matulog.
Wala naman sigurong masama kung maghihintay na lang ako dito hanggang sa lumiwanag. Kapag nagising siya, hahayaan ko na siyang mag-isa. Tama. Ganun nga. Relax lang, Dahyun. Di mo 'to ginagawa para sa kanya. Ginagawa mo 'to para sa sarili mo.
Ano nga ba ang name niya? Ayun! Naalala ko. Mina. Mina ang pangalan niya.
Nagstay ako sa kinauupuan ko. Mabuti na lang at sanay akong magpuyat. Mabuti na lang at marami-rami ang tulog ko kanina. Inabot na ko ng 4AM sa pagbabantay sa isang tabi.
Hanggang sa mapansin kong may kung sinong umaaligid sa kanya habang tulog siya. Nagtago ako sa isang sulok para magmanman.
May lalaking nagmamasid sa kanya. Magnanakaw ang lalaking 'yun. Bakit alam ko? Siyempre, masama akong tao. Kilala ko ang iba pang masasamang tao sa lugar namin.
Agad siyang lumapit sa pwesto ni Mina sabay kuha sa maleta nito. Sakto namang nagising si Mina.
"Hoy! Maleta ko 'yan!" Sigaw ni Mina sa magnanakaw sabay takbo.
Mukhang wala na kong choice kundi humabol sa magnanakaw na 'yun. Nagmadali na kong tumakbo. Nalagpasan ko si Mina sa pagtakbo. Pasalamat siya't mabilis ako tumakbo.
Inabutan ko ang magnanakaw malapit na maliwanag na spot ng lugar kung saan may poste ng ilaw. Nakipag-agawan na ko sa maleta na ninakawan niya.
"Yah! Buwisit ka! Pinapagod mo pa ko!" Sigaw ko sabay tulak sa kanya sa sahig kaso natadyakan niya ko kaya natumba rin ako. Nabasag ang salamin na suot ko't natanggal ang mask sa bibig ko. Bahala na!
Nadali niya yung sugat ko kaya nagsimula na naman itong dumugo.
Muli na sanang tatakas yung magnanakaw dala ang maleta ni Mina, nagulat na lang ako nang sumulpot si Mina sabay hampas ng kahoy sa magnanakaw dahilan para matumba ito.
Nataranta na ang magnanakaw. Tumakbo ito't nabitawan na ang maleta ni Mina.
"A--Ayos ka lang?" Rinig kong tanong sakin ni Mina habang nakaupo ako sa sahig at nakayuko.
"A--Ayos lang ako." Nang iangat ko ang ulo ko para tumingin sa kanya, natigilan ako.
Sobrang lapit ng mukha naming dalawa. Lumapit pala siya sakin.
"Aaahhh---Anong---?" Natigilang sabi ko.
"Ikaw?" Gulat na tanong niya nang makita ang mukha ko na naliwanagan ng ilaw.
"Ba--Bakit?"
"Ikaw yung nakilala ko sa Bar." Sagot niya sabay tayo na ulit.
"Hi-Hindi ko alam ang sinasabi mo." Ano nang gagawin ko? Baka makilala niya rin ako bilang yung taong bantay niya nang makidnap siya.
❤To Be Continued❤
A/N: Guys, Sorry kung lame. Hahaha.
Dont forget to leave some comments.