Dedicated to: @
➖➖ ➖➖ ➖➖ ➖➖
Tumango ako. "About what?" I said with a smile. He smiled back nervously. Bakit kaya sya tila kinakabahan?
"Us, but before that meron nga pala akong ibibigay sa iyo." Sabi nya at bumalik sa loob ng kwarto. Hinintay ko syang makabalik habang nag-iisip ng kung ano ang ibibigay nya sa akin.
Nang makabalik sya may bitbit syang isang maliit na kahon. "Here." Sabi nya sabay abot nito sa akin.
Excited na kinuha ko sa kanya ito at dali-daling binuksan. My eyes glistened when I say that it was a very beautiful charm bracelet. I could bet that it was expensive because the brand is Pandora. "Oh, wow!" I exclaimed like a little girl that received a gift on Christmas eve. I took it from the box, handed it to him and lifted my wrist. I guess, I am already beginning to be a drama queen.
He smiled, took the bracelet from my hand and put it around my wrist. It glinted in the moonlight and looked so dashing against the whiteness of my skin.
"Ang ganda, David." Sabi ko habang iniikot ang mga braso ko.
"Mabuti naman at nagustuhan mo." Sabi nya at hinila ako paupo sa sahig ng balkon. Now we are facing each other smiling like an idiot with one another.
"Hindi lang gusto kundi gustong-gusto ko. Thank you so much for this." Sabi ko at iniangat ang braso ko kung saan nakasuot na ang bracelet na galing sa kanya.
Tumango lang sya. Lumipas ang ilang sandali na naka-stay lang kami sa ganun pwesto. Nang bigla nyang iangat ang kamay at haplusin ang pisngi ko. He smiled genuinely at me.
"Ano ba ang ginawa mo sa akin?" He asked more to himself than to me.
Wait. I think that I should be the one asking that kasi hindi ko alam kung may ginawa ba sya sa akin at bigla na lang nagulo ang buong sistema ko gayong dati wala sa hinagap ko na magulo ang buhay ko at magmahal.
"Paano mo nagawa iyon?" Bulong nya na may kasama pang marahang iling.
Mas naguguluhan na ako. Bakit pa patuloy syang tanong ng tanong sa akin ng mga tanong na gusto ko din ibato sa kanya?
Sumimangot ako at tinapik ang pisngi nya. "Kung patuloy mo akong tatanungin ng mga tanong na kahit ako ay hindi alam ang sagot, maloloka na ako."
Tumawa sya ngunit bigla din sumeryoso. Parang ako naman ang gustong matawa dahil sa mabilisang pagbabago ng eksresyon ng mukha nya kaso malakas ang pakiramdam ko na hindi ito ang tamang oras para dun. Feeling ko this is it! Mag-uusap na kami ng about 'Us'.
"Gusto mo bang malaman ang gumugulo sa isip ko at nagawa kong itanong sa iyo ang mga iyon?" Tumango ako at hinintay ang sasabihin nya.
"Nangako ako sa sarili ko na I would never fall in love again and ask a girl to be mine because I hated girls." I creased my forehead dahil naguluhan lang ako lalo. Why does he hate girls?
"I know it's unbelievable dahil mukhang mahilig ako sa babae pero I hated them. I played with them and never care about their feelings."
"Why?" I asked curiously.
He sighed deeply before continuing, "There was this girl that I loved so dearly before. Candice. She was like you but not literally. Ang ibig ko lang sabihin na parehas kayo ay dahil may bestfriend din syang lalaki. Candice and that guy had been bestfriends since they were kids while me and Candice became a couple during high school."
Pansamantala syang tumigil na tila nahapo bago nagpatuloy. "We were like a perfect couple. I loved her so much that I never saw that she was never really in love with me. She is actually in love sa bestfriend nya at sinagot lang pala nya ako kasi, iyon lang ang nakikita nyang paraan para makalimot sa damdamin nya dito."
Tumawa sya ng pagak. "Imagine, ang isang David Antonio ay isa lang palang panakip butas. Matagal nang sinasabi sa akin ng mga kaibigan ko iyon pero nagbulagbulagan ako. Kahit may mga panahong nararamdaman ko na she is physically present but mentally absent pagmagkasama kami." I saw a glint of pain in his beautiful eyes that I wanted to take it away. Hindi na ako nakatiis at umisod ako palapit sa kanya at isinandig ang ulo nya sa balikat ko bago ginagap ang kamay nya.
"Noong anniversary namin I was so excited to meet her sa bahay nila para yayain lumabas at magcelebrate pero--" he trailed off before continuing, "dinatnan ko sila ng bestfriend nya na naghahalikan. I demanded for an explanation at hindi na nagkaila si Candice at sinabi na si Dexter ang mahal nya."
Humarap sya sa akin. "That time I felt that my heart was crushed. It was so painful that I wanted to beat that Dexter till he feel numb. Pero nagpigil ako at umalis na lang. After that, I vowed not to love any girl kasi natakot akong masaktan muli."
"David, love is like betting. You put your heart at stake not knowing whether you will win or not. Maaring natalo ka sa unang pagpusta mo sa puso mo pero pwede namang pumusta muli, hindi ba? Malay mo nasa ikalawang pusta pala ang swerte mo."
He nodded. "I know, kaya nga noong nakilala kita hindi ko maiwasang kabahan kasi bumabalik ang multo ng nakaraan sa akin. I felt that I was falling for the wrong person again kasi may matalik na kaibigan ka ding lalaki at hindi malabong secretly in love ka din dito."
He pinched my nose lightly then smiled at me. "But when I got to know you nakita ko na talagang kaibigan lang ang tingin mo kay Greg. Isa pa malakas ang pakiramdam ko na may gusto ka sa akin." He said with his sexy smirk.
Hinampas ko sya sa balikat. "Kapal mo!"
He waggled his eyebrows on me. "Huwag ka nang magkaila at noong ginising kita sa classroom ng first day ko sa SAU ay nag-i love you ka agad sa akin at inaya akong pakasal." Namula ako sa pagpapaalala nya ng kagagahan ko ng araw na iyon.
"Pero alam mo ba na dahil dun nagkainteres ako sa iyo? Anyway, back to our topic earlier. Janna, I know that we have known each other for a month now but I really feel that, I love you." Sinserong sabi nya habang nakatingin sa mga mata ko.
I felt that my heart stop breathing after hearing those words from him. Parang pelikula lang na nagflash sa isip ko ang lahat ng memories namin dalawa sa nakalipas na buwan. Tinitigan ko sya wide eye because I already came up with a conclusion that I love him too. That I am hundred percent sure that his happiness would matter to me more than my own and that I wanted to be with him eventhough life might throw us some obstacles as we go on.
I smiled playfully at him then leaned in to him so that our lips were only an inch apart. "Gusto mo bang marinig na sabihin ko din iyon?"
"Of course!" Matuling sagot nya. "Do you love me, too?" Puno ng pag-asa ang tinig nya.
I stood up and offered my hand to him para itayo sya. Nang makatayo sya hinatak ko na sya sa papasok sa kwarto at tinulak sa kama bago ako lumundag. Iniabot ko sa kanya si Moonstar at pinindot ang bibig nito at itinapat sa tenga nya. Soon enough, nadinig ang nakarecord kong boses na nagsasabi ng, "I love you, Babe ko." The day that I bought Moonstar, I already recorded it at naghihintay lang ng tamang tyempo kung kailan ipapadinig sa kanya iyon. His eyes widened and his jaw dropped. Tumango ako sa kanya.
"Mahal mo din ako? So, girlfriend na kita?"
Pinalo ko sa kanya si Moonstar. "What an idiot! Hindi ba at inamin ko na sa iyo noon sa kwarto ko na mahal kita? Pero sabagay hindi ko naman sinabi kaya binabawi ko nang idiot ka." Sabi ko sabay halik sa pisngi nya. "Yes. Girlfriend mo na ako."
"Yes!" Sigaw nya sabay suntok sa ere. Hinatak nya ako pahiga sa kama at yinakap. "Babe, tulog na tayo. Promise behave ako buong gabi."
Pipikit na sana ako nang may maalala akong itanong. "David, si Candice ba iyong babaeng nakita natin sa mall?"
"Yeah, that's her. Tsaka sya din ang nag-iisang tumatawag sa akin ng 'D' kaya nung minsan tinawag mo ako sa ganung pangalan nainis ako pero let's forget that, okay? It's all in the past at mas masarap na 'Babe' ang tawag mo sa akin."
Humigpit ang yakap nya sa akin na parang ayaw akong pakawalan. Yeah, it is all in the past. I slowly doze off.
To be continued...
VOTE, COMMENT, SHARE ^__^V