Hunter POV
Nakakunot ang noo at sumandal ako sa swivel chair ko ng makita kung sino ang bisitang sinasabi ni Vinz, ngayon ko na lang muli siya nakita at kahit na paano ay may idea na ako kung bakit siya narito.
"Please take a seat..." tumayo ako at itinuro ko ang upuan sa nakangiting dalaga habang naglalakad ito papasok. Agad din itong naupo sa upuang katapat ng swivel chair ko.
"So what brings you here?" Aniko sa dalaga ng makaupo na kaming pareho. Gusto ko na lang sabihin niya agad ang pakay niya na palagay ko ay hindi ko magugustuhan.
"Let's be real here Hunter. You and I have something common. We are both after someone! Tulungan mo akong paghiwalayin sila. If you help me, you will also benefit from it." Umpisa ng dalaga na nagpaangat ng sulok ng labi ko. Tama nga ako sa hinala kong hindi ko magugustuhan ang pakay ng dalaga.
"We are robbed out of the chance to be with someone we love. We are their future, but they kept clinging to their past! We are so close Hunter... so close to be with them..." napatiim ang bagang ko sa sinabi ng dalaga. Hindi ako makapaniwala na naririnig ito sa bibig ng babae, isipin pang kapatid niya mismo ang iniisipan niyang agawan.
"...mapaghihiwalay natin sila kung magtutulungan tayo! I know you deserve Ate Hannah and Marcus deserves me, he is mine! Will you help me Hunter? Tomorrow is Abuela's birthday and I want you to take Ate Hannah away from Marcus. Pilitin mo o gumamit ka ng dahas kung maaari, hindi pwedeng matuloy ang..." hindi ko na siya pinatapos ng malakas na binagsak ko ang palad ko sa lamesa. Napapitlag ang dalaga sa gulat at nanlaki ang mata niya sa akin pero hindi ko na masikmura ang mga sinasabi niya.
Aaminin ko, desperado ako. At ilang araw na akong nag-iisip ng paraan kung paano magiging akin si Hannah, pero ito... itong sinasabi ng kapatid niya ay ni minsan ay hindi pumasok sa kokote ko...
Ang gamitan ng dahas o pilitin siya si Hannah. Ang makipagsabwatan sa babae para lang mapaghiwalay sila, kung talaga bang sila na. Dahil una pa lang ay si Hannah ang iniisip ko at hindi basta ang sarili ko lang na kaligayahan. Kung sakaling sasabihin ng dalaga na hindi ako ang makapagpapasaya sa kanya, masakit man pero tatanggapin ko iyon. Magpaparaya ako.
Pero hangga't sinasabi ng dalaga na nalilito pa siya at huwag skong mawala ay ipaglalaban ko pa din siya. Manalo man o matalo, tanggap ko. Atleast I tried, that's what's important to me.
"Miss Leviste, I'm afraid you got it all wrong, we actually have nothing in common." Aniko na nagpakunot ng noo ng dalaga.
"You may be right that I have feelings for your sister, but to act as if I can manipulate the people around me just so I can have the person I want, that is our difference. I play fair, for I respect Hannah's decisions. And if she decided that she doesn't want me and chooses Marcus, I will respect it." Aniko sa dalaga na ikinadilim lalo ng mukha nito.
"Then you are stupid Mister Davidson, you might as well give her to Marcus. No one plays fair when it comes to love and if you don't use your head, then all will be lost. You will lose her. Hindi mo ba nakikita na nagkakamabutihan na silang muli? At kung hindi pa tayo kikilos maiiwan tayo sa ere na nakatanga at umiiyak!" Halos nanggagalaiti na ani ni Dina. Napabuntog hininga ako. Kahit papaano ay nabahala din ako sa sinabi ng dalaga.
Talaga bang wala na akong pag asa?! Damn!
Mukhang naghihintay naman ng sagot ko si Dina ng muli ko siyang tapunan ng tingin.
"So be it." Matapang kong sagot na ikinailing ni Dina.
"You're a loser then Mister Davidson." Ani Dina na ikinahigit ng hininga ko.
Iyon ba talaga ang katotohanan ng sitwasyon ko?! Am I a loser in all of these?! Or worst comes to worst... am I losing her?!
Nakakabahala at nakakawala ng pag-asa. Animo'y alam din ni Dina ang tumatakbo sa isip ko ng ngumiti siya ng mapang-uyam sa akin.
"If you change your mind, come to Abuela's birthday tomorrow. May magaganap doon na magpapabukas ng mata mo sa katotohanan. Sana hindi mo pagsisihan ang pagtanggi mo sa akin ngayon." Ani Dina na ikinakunot ng noo ko.
"Anong ibig mong sabihin?" Nagtatakang aniko kay Dina.
"Just come. I'm inviting you, if you have the balls to see it with your own eyes." Muli ani ni Dina.
Then she marched out of my office. What she said left a huge puzzlement in my head. Doubts and anxiety are eating me alive as I paced back and forth in my office.
What does she mean?! What do I have to see?! Damn!
Hindi mapakaling inabot ko ang cellphone ko at agad pinindot ang speed dial na nakadirekta sa numero agad ni Hannah.
"Hi Hunter!" ani sa kabilang linya. Unang salita pa lang ng dalaga pero agad niyang napakalma ang pagkabalisa ko. Naglahong parang bula ang mga agam-agam ko. Napangiti kaagad ako at napa upo sa swivel chair ko.
"Hi baby." Aniko habang hindi ko mapigilan ang pag-alala sa sexy na boses ni Hannah habang inuungol niya ang pangalan ko. Naalala ko kasi dahil sa pagtawag niya sa pangalan ko.
"Napatawag ka?"
"I miss you baby. I miss your kisses, I miss your body beneath me, I miss your moans, I miss you so damn much baby! Can you say you miss me too? Are you thinking of me too when your wearing my bird around your sexy neck? I miss your neck too Hannah, I wanna bury my nose in them all day and smell you all night.." Aniko sa pinalalim na tono. She laughed and I can't help but feel relax and happy with the sound of her laughter.
"Booty call ba ito o phone sexing?" Pabirong aniya na sanhi para ako naman ang mapatawa.
"Pwede din. I miss sleeping next to you Hannah. Pero pwede bang i-date muna kita? Dinner tayo sa labas?" Pag aaya ko na muling tumawa si Hannah.
"Ikaw lang ang lalaking nag-aya na nauna pa ang mangyayari sa kama bago ang actual date!? Hmmm... baligtad ka talaga mag-isip!" Aniya na ikinangisi ko kahit na hindi niya nakikita.
"Gusto mo din 'di ba? Paano? Sunduin kita?" Masuyo kong pang eenganyo. I wanted to feel reassured that I'm not in the losing end. That what Hannah and I have is something special and we both feel the same way about it. And I felt relieved and restored when she said yes.
"Alright. I'll be there at six!" Masayang aniko.
"I'll be waiting..." ani naman ng dalaga bago niya patayin ang tawag.
And I can't help but smile like silly all day. She made me look like a lunatic all day.
Gusto kong hatakin ang oras ng makitang alas kwatro pa lang ng hapon. At ng hindi na ako makapaghintay ay mabilis na kinuha ko ang susi ng kotse ko sa drawer ko. Mas maganda ng pumunta ng maaga sa condo ng dalaga kesa maghintay ng pagtakbo ng oras dito sa opisina.
Dumaan muna ako sa mall para ibili si Hannah ng chocolates at flowers. Bumili rin ako ng bracelet na ireregalo sa dalaga. I like giving her stuffs, it made me happy that she's wearing what I give her. The last time I gave her the necklace she never took it off and I felt happy just seeing it in her neck all the time.
In this fight I wanted to show Hannah that I'm not with her just because of our sexual relationship but because I also want a real relationship with her. And I'm aiming for her to feel the same way about me. That she's not with me just because of lust but because I already have her heart. I want her heart too. I want her love and I want all of her. Walang kahati. Walang iba.
I want us to turn our fvck buddies label to a girlfriend/boyfriend label. Exclusively.
And if it means courting her and showing her how much she means to me and repeatedly being sweet to her, I will definitely do it.
I can't wait to see her, I can't wait to be with her tonight. I just wanted to be with her again. To feel her, to make love to her. To show her how much she means to me. And when she's beside me I feel like I already won her.
That in this fight to have her... I am already the outright winner.