Hunter POV
I woke up with a start and my head felt like it was banged to a concrete wall. I looked around feeling disoriented.
Where the fvck am I?
Then my head throbbed painfully that I had to close my eyes once more. I heard a loud bang of the wooden door being swung wide. I massage my forehead, hoping to clear my thoughts of where the hell I am.
"Good. You're awake. Here, drink this." Anas ng boses ng babae sa gilid ko kaya napamulat ako.
Si Hannah na may inaabot na gamot at baso ng tubig sa akin ang nalingunan ko. Mabilis na nagbalik ang mga nangyari kagabi. Nasa Antipolo nga pala ako at sinamahan ang dalaga. I popped the medicine in my mouth and drank the water.
"Anong oras na?" Tanong ko sa kanya. Mukha kasing kanina pa siya gising at nakaligo na.
"It's almost lunchtime. Get up and shower. Kakain na." Anunsyo niyang muli sa akin na nagpanganga sa bibig ko.
Ganon na katagal ako nakatulog?!
Iniwan din ako kaagad ng dalaga at lumabas. Iinot-inot na nagtungo ako ng banyo niya.
Grabeng hang over ito! Madami yata talaga akong nainom kagabi!
After the lukewarm shower I know I felt much better and the medicine must have already in effect. Isinuot kong muli ang mga damit ko kagabi.
Pagkalabas ko ay natanaw ko silang nasa dining table na at nagkukwentuhan. Agad hinanap ng mata ko si Hannah na tahimik lang na nakaupo sa isang tabi. Mukhang lumilipad ang isip niya at hindi nakikipagkwentuhan sa iba. Lumapit na ako at dinukwang siya. Pinatakan ko siya ng halik sa pisngi. Mukhang nagulat ang dalaga sa ginawa ko.
"Good Morning! I'm sorry I woke up late." Pahayag ko sa lahat.
"Okay lang Hunter. Sinabi na din ni Hannah na uminom kayo kagabi kaya ngayon ka lang nagising. Sit, alam kong gutom ka na." Magiliw naman sabi ng daddy ni Hannah.
"Thank you." Nakangiting sagot ko at naupo sa tabi ni Hannah.
"So Hannah, are you going to finish your dream house anytime soon? I heard the construction is on hold?" Anas ng lola ni Hannah. Everyone stopped eating, their eyes singled on Hannah who didn't even lift her eyes up. She is still looking at her food like it is the most interesting food she had ever seen.
"Abuela! natural ipapatigil na ni Ate 'yon!" Singit ng kapatid ni Hannah na ikinasinghap ng iba.
"I'm not asking you Dina!" Matigas na ani ng matanda na nagpatahimik sa nakakabatang kapatid ni Hannah. Sumulyap ito sa katabi nitong lalaki at bumaling muli kay Hannah. Wari'y hinihintay ng lahat ang magiging sagot ni Hannah.
"I'm not sure." Ani Hannah na ikinabuntong hininga ng magulang ni Hannah habang ramdam ko naman ang tensyon sa pagitan ng nasa tapat kong kapatid ni Hannah at ng kasama nitong lalaki na andito na simula din kagabi. Marcus is his name if I am not mistaken. The guy looks beet red and I got this feeling that there is something going on. Its like their conversations have double meanings and I'm the only one who don't get it.
But who cares?! I shouldn't!
The meal ended in silence after that.
"Abuela, dad... mom... mauna na kami ni Hunter. May trabaho pa siya mamaya." Paalam ni Hannah sabay hawak sa braso ko kaya napatango na lang ako.
"Salamat po sa pagpapatuloy niyo sa akin. Masaya po akong nakilala kayong lahat." Magiliw na aniko na ikinangiti ng magulang at lola ni Hannah.
"Ah Hunter... dont forget my regards to your father!" Habol pa ng ama ni Hannah na ikinatango ko.
"Of course Tito, I wont forget." Nakangiti kong tugon.
"Thank you for coming Hunter!" Anas ng mommy ni Hannah at bineso pa ako.
"Thank you for having me Tita. I'm glad I met all of you." Magiliw ko ding turan na ikinangiti na din nila.
"We're going." Pahayag ni Hannah at hinatak na ako sa braso palabas ng mansyon nila.
Nagda-drive na ako pabalik ng Manila ng masulyapan ko ang dalaga. She looked engrossed in her own thoughts at hindi man lang niya ako tinatapunan ng tingin na para bang wala siyang kasama. I cleared my throat. Kahit anong pilit ko kanina ay wala akong matandaan sa mga nangyari kagabi. Hindi ko alam kung anong ginawa ko at kung paano ako nalasing.
Shit! Did I do something wrong last night?! Nakakahiya talaga, baka nabastos ko na siya kaya ganito siya katahimik!
"About last night... Ah... I can't remember anything. I guess... I got drunk." Pag-amin ko sa dalaga at ng lingunan ko ito ay wala pa ring reaksyon sa mukha niya pero mukhang narinig naman niya ako.
"You did." Tipid na sagot nito.
"Did I do something to offend yo... err..." I trailed off hoping she get what I am trying to say.
"No. Besides, I'm not as drunk as you are. You lose." Sagot ng babae na nagpakalma na sa akin. Atleast hindi pa din pala ako nagkalat o di naman ay nangmanyak sa kanya.
"Wow! You can really hold your drink." Puri ko sa babae na ikinatango lang nito. Napabilib naman ako sa alcohol tolerance ng babae. Hindi ko akalaing mas malalasing ako kesya sa kanya.
Malamang andami nitong uminom para malasing tuwing sinasagip ko siya.
"Huwag mo na ako ihatid sa condo. Dito na lang ako sa Makati." Anito na ikinalingon ko sa kanya.
"May pupuntahan ka pa ba? Hatid na kita." Alok ko. Hindi ko mapigil na itanong 'yun. Napatitig sa akin si Hannah na ikinalingon ko ng mabilis sa kanya.
"Hunter, kunwari lang ang relasyon natin. Stop acting like a doting boyfriend." Pahayag niya sa akin na ikinasapol ko.
Damn! Bakit ba kasi nagtanong pa ako?! And why the hell am I offering to drive her?! Fvck!
"Okay. I was just being nice Hannah, Nothing to fret about!" Ngiting pilit na aniko sa dalagay sabay tabi ng kotse ko sa daan. Hinito ko iyon at bumaba din naman agad ang dalaga.
Since when did I become nice to women anyway?!
"Thanks for everything Hunter!" Anit Hannah habang nakadukwang sa window ng kotse.
"Yeah. See you when I see you." Sagot ko naman sa dalaga. Hoping to not see her again. She is bad for my ego at wala din naman akong mahihita sa dalaga. She seems uninterested in me and I don't wanna waste my precious time with women who doesn't want me.
Hannah smiled at me and I almost forgot my trail of thoughts.
"Bye Hunter." She said with a nod.
"Bye!" I said with a salute then turn on the engine of my car. Pinaandar ko na ang kotse at tinignan na lang sa rearview mirror ang pinag-iwanan ko sa dalaga. I saw her walking away towards the opposite direction.
Damn waste of time!