Andito kami ngayon ni Andrei sa condo niya. And just like what he'd said, we are going to talk for some matters. Lalo na yung sabay naming pag-alis for school purposes. Yung pupuntahan ko, may kinalaman talaga siya sa school. Ewan ko lang dito kay Andrei Erickson!
Parehas nawala sa isipan namin may mga lakad pala kaming dapat pupuntahan. At ngayon, nagtatalo kami sa sabay naming pag-alis.
"Jessica! Nine days? Akala ko ba isang linggo lang? Ang tagal nun!" Singhal sakin ni Andrei.
"Ang alam ko talaga nine days kaming andun for that convention. Andrei, representative kami ng school. Hindi lang naman ako ang andun. Kasama ko ay VP at Secretary ng Student Association."
Kami ang ginawang delegate ng school para sa gaganaping convention. Hindi pa nadi-discuss samin kung para saan at kung anong convention ang pupuntahan namin. Kasama dapat talaga ang secretary na si Jen, kaya lang ang luka ayaw daw maabala at kayang kaya na daw namin yung kahit kami kami lang. Naisip ko tuloy, sinong magsusulat at gagawa ng minutes of the meeting namin? Hmn!
"But Jess, its nine days! Nine fucking days! Sobrang tagal." Sabay hampas ni Andrei sa katabing table. Nagulat ako sa bigla nyang pagtaas ng boses.
"Eh ikaw nga apat na araw! Ganun din naman yun--"
"Magkaiba ang nine days sa four days! Dapat alam mo yun, top 1 ka eh!"
"Okay! It is different! But I really--"
"No! You are not going. I'll tell TIto to find someone as your replacement." Sabay kuha ng phone niya at nag-dial. What! Bakit ba ayaw nitong makasama ako sa convention na yun! Nine days, napaka-ikling araw lang nun.
"But Andrei--"
"No! You shut up, Jess!" Nalaglag ang panga ko sa kanyan huling sinabi. Talaga bang ayaw nitong makasama ako? Ginamit pa niyang connection ang Tito niya. Palibhasa ang Tito niya ang may-ari ng school at principal nito, kaya ang lakas ng loob ni Andrei.
Hindi na ako umimik sa kanya hanggang sa makarating kami sa tapat ng bahay namin. Hinatid niya ako, at magkasama kami sa sasakyan ng walang imikan. As in wala!
"Baby, please don't be mad. Understand me." Hinawakan niya ang kamay ko dahilan para hindi agad ako makalabas ng kotse niya.
"Ikaw ba Drei, saan ka pupunta? Kung sabihin ko bang ayaw din kitang sumama dun, papayag ka ba? Hindi mo pa nga lang sinasabi ang lugar na pupuntahan niyo at kung anong dahilan ng pagpunta niyo dun, pero hindi ako tumutol!" Cebu, napakalapit ng Cebu at nine days lang ako mawawala ngunit ayaw niya akong payagan. Pero siya? Wala akong alam kung saan siya pupunta.
He sigh. "Didn't I tell you that nine days is too long? Masyadong matagal ang siyam na araw."
Hindi na ako umimik. Bakit pa ba ako makikipagtalo, eh yun din naman ang magiging desisyon niya; Dati kapag may mga ganitong event akong dadaluhan at ayaw akong payagan ni Daddy, desisyon ko pa rin ang mananaig. Hindi man niya ako payagan pero once na nawala ako sa bahay, alam niyang sumama ako sa mga event ng school.
Pero bakit ngayon hindi ko magawa? Hindi ko magawang sariling desisyon ko ang aking sundin at wag makinig kay Andrei. Tila mas nananaig ang desisyon niya kesa sa desisyon ko na dapat kong sundin.
"Okay, I'll let you go. But promise me, you will not go on a date and see someone--"
Hindi ko na siya pinatapos magsalita. Hinila ko ang tshirt niya upang maglapit ang aming mukha at para mahalikan ko siya. Hinalikan ko siya ng mariin sa labi. Sinagot naman niya ito at hinawakan ni Andrei ang aking batok upang mas lalong lumalim ang aming halikan.
"I love you." I said between our kiss. "And I promise."
Hindi naman ako magkikipagdate sa iba dahil una sa lahat mahal ko si Andrei. Hindi ko kayang magtaksil kahit gaano pa kalayo ang distansya namin. Mahal ko siya at mahal niya ako. Sapat na yun upang hindi kami maghanap pa ng iba kahit magkalayo ang agwat.
Sinabi na rin sakin ni Andrei kung saang bansa sila pupunta for four days. Oo, sa ibang bansa sila pupunta. Around Asia din naman, Singapore. As a part of their subject daw kelangan nilang ma-visit ang iba't ibang infrastructure sa iba't ibang bansa. Sabi ko nga dapat sa Dubai sila nagtungo.
"You sure na wala ka ng nakalimutan? Your money? Passport, ID, underwear?" Tsk! Pati talaga underwear dinoble check niya kung nakalimutan ko.
"Drei, I'm all set in. Ready to go." I smile at him. Ngunit hindi siya ngumiti.
"One more thing! No swimsuit allowed! Tinanggal ko lahat ng swimsuit mo sa maleta." Natawa naman ako sa sinabi niya. Kahit ang loob pala ng maleta ko at tiningnan niya.
"Andrei! WHAT? Bakit mo tinanggal? Paano kung may swimming pool dun o kaya beach?" Pagrereklamo ko pero natatawa talaga ako sa kanya.
"Then don't swim! Gusto mo bang sundan kita dun ha? Babantayan talaga kita pagnagkataon!" Hindi ko na napigilan ang pagtawa ko sa kanya. Over protective ang mahal ko.
Samantalang siya, sobrang seryoso at hindi natawa. Nagtitinginan na nga yung mga tao dito sa airport dahil sa tawa ko. Basta natatawa ako sa kanya kasi feeling ko sobra sobra niya akong pinoprotektahan at ayaw niyang makita nang kung sino man ang aking katawan. Isa siguro yung sa dahilan kung bakit ayaw niya akong pasamahin.
"I like it when you're over protective." Tumigil na ako sa pagtawa at tiningnan ko ang kanyang mga mata.
"OA na ba? Sobra na? Ayaw mo bang--"
"I love it. And I love you so much." Inilapit ko sa tenga niya ang aking bibig at bumulong, "Simula nung may nangyari sakin, not to add na una kita at virgin ako, sayong sayo na ako. Ikaw lang ang makakakita ng hindi makikita ng ibang tao. Ikaw lang ang makakaramdam ng hindi nila kayang maramdaman sakin. Dahil sayo ako. Sayong sayo, Andrei."
Hindi na siya nakapagpigil at hinapit niya ako sa bewang upang halikan. Wala akong pakielam kung maraming nanunuod. Gusto kong malaman nila na kami.
"Kaya ayaw kitang pakawalan. Sobra sobra kitang mamimiss. Damn! Nine days huh? Hindi naman siguro ako mamamatay. Kapag bumalik na tayo, sisiguraduhin ko. Sisiguraduhin kong, aangkinin kita. Mahal na mahal kita, Jessica."
Hanggang sa loob ng airport ay hinatid niya ako. Kinakantyawan nga kami ng mga kasama ko pati Si SIr Gelo, S.A adviser. Biro nila na wag na daw akong sumama at kay Andrei na lang daw ako. Humirit naman itong si Andrei na kung pwede nga lang daw ay hindi niya ako papasamahin kaya lang takot daw siyang magkagalit kami. Haha.
After 5 days, tska naman tutungo sila Andrei papuntang Singapore, for four days. Kaya magkakasabay kami ng araw pauwi dito sa Manila. Yung nga lang, umaga ang flight niya so mga tanghali andito na siya sa Maynila since four hours lang naman ang biyahe samantalang ang flight namin ay nakaschedule sa gabi, so gabi na talaga kami makakarating.
"Text me up, when you get there okay? If something bad happen, just ring me and I'll be there. Malapit lang ang Cebu kaya kayang kaya kitang puntahan." Palala niya sakin. Tumango naman ako bilang tugon kay Andrei.
"Hoy Mr. Martinez! Baka gusto mong pakawalan ang presidente! Nauudlot ang pagpasok namin eh! O kung gusto mo sumiksik ka sa maleta niya para makasama ka" Sigaw ni Sir Gelo.
"Kung pwede nga lang po, Sir. Kayo na po ang bahala sa girlfriend ko. Hwag niyo masyadong i-expose at maraming magkakagusto sa kanya." Kinurot ko nga ang bewang niya. Baka naman sabihin ni Sir, ang yabang ko pati ni Andrei.
"At huwag niyo rin pong papalapitin sa mga lalaki." Natawa naman si Sir Gelo pati si Yassi (SA Treasurer) at Mj (SA V.P).
"Oo na. Ngayon bitawan mo na si Jessica Jasper para makatuloy na kami." Nakangising sabi ni Sir.
Natawa rin naman si Andrei nanag marealize niya ang kanyang inasal. Damn! I love his smile.
"You take care, my princess. We'll see each other after nine days. Keep your phone on." Then he kiss my forehead. Hindi pa siya nakontento at inilapat niya ang noo niya sa noo ko. Damang dama ko ang mabigat na hininga ni Andrei na tila ayaw niya talaga akong paalisin.
"I love you so much."
"I love you, too, so much." And he claim may lips.