Take Me To Your Heaven (PUBLISHED BY POP FICTION - SUMMIT)

Chapter 5

Indeed, he is kissing me. Ito ba ang sinasabi nyang "let's try"? Damn! I can feel his lips moving. Ang bagal ng halik niya and it's like he's savoring the moment. I'm no saint, I've been kissed before but never do sex.

I found myself responding to his kisses. Damn! This kiss is really one of a kind. I just can't resist his kisses. He pulled my head closer so that our kiss will get deeper. Dahil nadadala na rin ako ng pangyayari, I suddenly put my arms around his neck. I don't know what to say. All I ever wanted is to make our kiss deeper. He's a hell good kisser. I must admit that.

This feeling is different! And I can say I like it. No scratch that! I love it.

Kahit parehas na hirap na kaming huminga, no one ever dare to stop this kissing scene. He's a good kisser at sigurado akong maraming babae ang luluhod sa harapan niya matikman lang ang halik na ngayon ay nararanasan ko.

 But then,everything has an end. May kung anong tunog na bigla na lang sumulpot at alam kong ringtone ito ng cellphone ko.

But hell! We don't mind that phone ringing. We're still enjoying the moment and it feels like we don't wanna end this.

Ngunit hindi tumigil sa pagring ang cellphone ko. I ended the kiss. Nakita ko ang pagtutol sa mata ng lalaking nasa harap ko ngayon. Hindi ko alam kung paano napunta sa side table niya ang phone ko. Kaya naman madali kong nasagot ang tawag. 

"Learn to silent your phone. It's distrubing." Bulong niya sa akin. Inirapan ko siya at hindi na sinagot pa. Mas pinagtuunan ko ng pansin ang nasa kabilang linya.

"Hello. Who's this?" Tanong ko sa kabilang linya.

[Anong hus dis ka dyan! Hello Jessica!]

"Oww. Sorry. So what is it this time? Anong problema?"

[Anong problema! Goodness Jess, nawala ka lang naman po kagabi sa bar ng biglaan tapos itatanong mo kung anong problema? I should ask you that question.]

"Good morning too. Saka na ako magpapaliwanag okay? Thanks Jen."

 [hoy anong --]

**Call ended** 

Hindi ko na tinapos pa ang sasabihin niya. I hang up the phone. I woke up from reality ng may biglang yumakap saken at pinahiga na naman ako! 

Lord, ilayo niyo naman po ako sa tukso. Hindi pa ako ready sa mga ganitong pangyayari. Sobrang bata ko pa po, Lord.

"Shit!" I cussed.

"Stop cussing Baby. Who was that? Sinong istorbo ang tumawag sayo?" Hinalikan niya ang buhok ko at yinakap ng mahigpit. 

"Its none of your business Mr. Stranger. Now, would you please let go of me and explain everything what happened last night?"

Kung kelan naman magsisimula na ang page-explain niya tsaka naman nang iistorbo itong cellphone ko. And this is one of the reasons kung bakit tamad na tamad ako sa cellphone. Muling tumunog ang cellphone ko ngunit text na ito ngayon.

From: Jen

STUDENT ASSOCIATION meeting NOW.

Mas lalo akong napamura ng mabasa ang text ni Jen. Bakit sa lahat pa ng makakalimutan ko ay ito pang meeting namin? Ah! Ipinapangako kong hindi na talaga ako sasama sa night out ng barkada. Sobrang mali ng lahat. Simula pa kagabi ay mali na ang nangyari sa akin lalo na ngayong umaga. Maling-mali na sa ibang kama ako nagising, sa kama pa ng lalaki!'

"Hey. Will you please let me go? Kung wala kang balak magsimula sa page-explain, then aalis na ako. You are wasting my time!" Mariin na utos ko sa kanya. Hinalikan niya ako muli, but this time sa noo ko naman. Kiss in the forehead ia the sweetest kiss ever, pero sa sitwasyon ngayon, I don't find it sweet.

"Ihahatid na kita. Mag CR lang ako. Wait for 10 minutes okay?" Then he left a kiss on my forehead once again. Nakakarami ng halik ang lalaking ito na akala mo kilalang kilala namin ang isa't-isa.

Pero sandali, sabi niya ay ihahatid niya ako? No way! Malalaman niya kung saan ako nakatira! Hindi pwede. Dapat hindi niya malaman ang kung saan ako nakatira! Baka gambalain lang ako ng lalaking ito. Magugulo ang aking normal and simple living.

I need to get out of this house now habang nasa CR pa siya. 

Dali dali akong tumayo at kinuha yung bag and cellphone ko. Good thing, nakabihis pa ako. When I reached the door, tumingin muna ulit ako sa kabuuan ng condo. Lalaking lalaki ang nakatira dito. Sa awra palang ng condo, sa kulay at interior design ay sadyang lalaking lalaki ang dating.

I found a sticky note on the center table and a pen. And I write a note. Dinikit ko siya sa door ng ref then dali dali na akong umalis.

Napabuntong hininga na lang ako. Hindi ko naman lang naparinggan ang paliwanang niya, kung bakit ako nandun and worst ay kung may nangyari ba sa amin last night. Pero wala naman akong nararamdaman na kakaiba sa aking katawan.

Sino ba kasi siya? Kahit sana yung pangalan niya nalaman ko.

His POV

Dali dali akong pumasok sa CR para mag ayos ng sarili. Nagtoothbrush na rin ako. Naalala ko na namang ang halikan namin kanina. Ang bango ng hininga niya kahit na kakagising lang niya. I can't resist her!

Lumabas na ako ng CR para maihatid na siya. Alam kong nagmamadali siya dahil nabasa ko ang text ng kaibigan niya na may meeting siya ngayon. 

Ngunit pagkalabas na pagkalabas ko ay wala ng nakaupo o nakahiga man lang sa kama. Tanging magulong bedsheet, comforter at unan ang nadatnan ko sa kama. Naisip kong baka nagpunta siya sa kusina o baka naman sa isa pang CR sa labas nitong kwarto.Una kong pinuntahan ang kusina, nagbabaka sakaling andun siya. Naisip ko din na baka naghahanap siya ng pagkain para makakain siya bago man lang siya umattend ng meeting.

Mas ikinagulat ko nang hindi ko siya nakita sa kitchen. But something caught my attention when I looked at the refrigerator, a sticky note.

"Hey, I'm sorry but I really need to go :(

Till we meet again. BTW, thanks :) "

Till we meet again ha? So may plano pa pala siyang magmeet kami? I wonder kung anong pangalan niya at kung saan siya nakatira. Pati na rin kung saan siyang school nag-aaral. 

I just smile with the thought of that lady.

By the way, ANDREI ERICKSON A. MARTINEZ. 21 years old, taking up Civil Engineering at De Montfort University or DMU, 5th year. 

-----

FB: Delphanie WP
IG: delphanie16