İçimden ne gectiyse bir bir söylemiştim..Yalansız,dolansız nasıl hissettiysem..Yıllar sonra dile gelmenin sevinci,hele ki bunları hayallerimi süsleyen kadına söylemenin sevinci kesinlikle paha biçilemez bir şeydi..İşte bu yüzden gururumu ayaklar altına alıp ona bir kez daha evlen benimle demiştim..Utanarak ve en önemlisi korkarak..Korkuyordum çünkü daha önce bu soruyu sorduğum da resmen alay konusu olmuş,oda yetmezmiş gibi odadan bir güzel kovulmuştum..Aklımdan bunlar geçerken beni düşüncelerimden çıkaran şey dudaklarima konan küçücük,ufacık bir temasti..Öpücük denmezdi..Daha farklı,yumuşak,iç yakan,tüm vücudumun baştan ayağa titreten yumuşacık bir temas..Lanet olası soktuğumun beyni bana oyun oynamıyorsa karşımdaki melekleri kıskandıracak kadar güzel olan bu kadın beni öpmüştü..Saniyeler sürse de o dudaklari benim dudaklarımda hissetmiştim..
Saniyeler dakikaları kovalarken nihayet beklediğim cevap gelmiş ve bu cevap karşısında neye uğradığımı şaşırmıştım.
"Teklifini kabul ediyorum ama bir şartla "
Kabul ediyorum mu demişti,yoksa benim heyecandan uğuldayan kulaklarım yanlış mı duyordu?
"Hey sana diyorum Asaf Çavuşoğlu duydun mu dediklerimi?"diyen sese dönsemde hala sesim çıkmıyordu..Evet demekki kabul etmişti..Aman allahım kabul etmişti..Bunun sevinci ile karşımda duran kadının vereceği tepkiye aldırmadan onu kucağıma aldım ve kendi etrafımda dönmeye başladım..
"Teşekür ederim..Teşekür ederim güzelim..Beni bir kez daha yakmadığın için teşekür ederim "dedim fısıldayarak..Ama yetmiyordu..Kucağımda ki varlığı,saçlarıma dokunan elleri,düşmemek için belime sardığı bacaklari...Bunların hiç biri yetmiyordu şu an bana..
"İstersen şartımin ne olduğunu konuşalım önce "diyen sesle gülümseyip daha sıkı sarıldım ve reddedilecegimi düşünerek dudaklarına uzandım..Ama işler düşündüğüm gibi olmamış titreyen dudaklarına kondurdugum ufacık öpücüğü kabul etmişti ve bu beni,bedenimi daha da çok cesaretlendirmişti .İşte tam fırsat bu fırsat deyip bir kez daha dudaklarına uzanmiştim ki dudaklarını benden kaçırıp yanağıma iç yakan bir öpücük bırakıp kucağımdan inmişti..
"Sen beni dinliyormusun Asaf..Şartım var dedim ama sen hala oynaşma peşindesin"..Evet..Bir Şartım var demişti,fakat ben teklifi kabul ediyorum dedikten sonra başka hiçbir şeye takilmamiştim..
"Ciddisin değilmi..Teklifimi kabul ettin!"dedim yakınıma çekip..
"Evet..Kabul ediyorum dedim ve aynı zamanda bir şartım var demiştim "
"Tamam..Ama önce gel şuraya oturalım "dedim ellerinden tutarak..Kumların üzerine oturduğum da her ne kadar onu kucağıma çekip sımsıkı sarmak istesemde yanlış anlaşılmaktan korktuğum için bunu yapmamış,bunun yerine oturacağı yeri temizlenmiş ve oturmasını izlemiştim..
"Şimdi söyle bakalım şartın neymiş? "dedim minik ellerini tekrardan avuçlarım içine alarak..Aslında böyle yapıp onu ürkütmek istemiyordum,ama dokunmadan bir dakika bile duramıyordum nedense..Açıkcasi hala gitmesinden korkuyordum sanırım.
"Şimdi beni iyi dinle " demişti dudaklarını büzerek..Bilseydi ki o dudaklar beni ne hale sokuyor işte o zaman eminim ki yapmazdı..
"Biliyorsun ki ben örf adetlerine,geleneklerine bağlı bir kızım..Öyle öpüşmeymiş,kenarda köşede minciklamaymiş bana ters"dediğinde kaşlarımı çalıp hemen konuşmaya başladım..
"Sen bunları nerden biliyorsun bakalım "dedim merakla..
"Senin de sürekli anneni kenar da köşede sıkıştıran bir baban ve iki tane ikiz erkek kardeşin olsa ki Baran dayımı hiç saymıyorum emin ol bilirdin "deyince hafifçe gülümsemiş ve konuşmasının dinlemeye devam etmiştim..
"Senden biraz zaman istiyorum..Şey bunu aileme açıklamak için "dediğinde aslında ne demek istediğini anlamamıştım..
"Öyle gözlerini kısarak bakma bana..Benim daha önce bir sevgilim olmadı..O yüzden senden biraz zaman istiyorum" dediğinde rüzgarın esmesi ile dudaklarına yapışan saçları usulca çektim..Benden başkası dokunmasındi o dudaklara..
"Şartın bu mu?"
"Evet şartım bunlar..Zamana ihtiyacım var..Ben bile neyin ne olduğunu anlamazken aileme bunu açıklayamam "dediğinde hafifçe ona sokularak fısıldamaya başladım..
"Sen yeter ki benden zaman iste güzelim..Tüm zamanım,herseyim senin olsun..Fakat beni yanlış anlamazsan benim de bir şartım var" dediğim de ne demek istediğimi anlamadığını şaşkın bakışlarından anlamış ama konuşmasını beklemiştim..
"Ne gibi bir şartmiş bu" demişti titreyen sesi ile..Bunun üzerine avuçlarımdan hiç bırakmadığım minik ellerine bir kez daha öpücük bıraktım ve gözlerinin içine bakaraktan konuşmaya başladım..
"Bu eller...Daha doğrusu bu parmak ..Bana ait olan bir şey takmalı..Takmalı hep yanında olduğumu hissedebileyim "
******************************
Bedenim karin ortasinda kalmış bir serçe gibi titrerken,duyduklarim ile içim bir anda yangın yerine dönmüştü..Bu nasıl bir tezatlıktır pek anlamasam da aynen böyle hissediyordum şu an..
"B-bu ne demek oluyor?"dedim kekeleyerek..Lanet olsun hayatım da ilk kez bir erkeğin karşısında kekelemiştim ..
"Bu şu demek oluyor sevgilim..Yarın bu parmağına kimsenin anlamayacağı ama sadece anlamını benim ve sana bakan herhangi bir erkeğin anlayacağı bir yüzük alacağım ve sende bunu takacaksin "..Peki ben buna hazirmiydim?Tabi ki hazırdım,hatta dünden hazırdım..Lanet olsun hangi ara bu hale gelmiştim ben..Onu geçtim..Daha doğrusu herkesi geçtim Mirhan 'dan nasıl saklayacaktim..O gerizekalı üç yüz metre öteden anlardı bu işi..Çünkü biliyordu ki küpe hariç taki takmaktan hoşlanan biri değildim..
"Bunun için erken değil mi Asaf..Senden zaman istedim "
"Evet güzelim..Benden zaman istedin ki bunda sonuna kadar haklısın..Yüzüğü de takmayabilirsin..Zaten ilk günden bunun bir açıklaması olamaz fakat " demiş ve rüzgarda savrulan saçlarımı kulağımın arkasına sıkıştırarak devam etmişti.
"Biz erkeklerin beyni öyle tuhaf çalışıyor ki bunun izahı yok..Himm..Sen bunu şey gibi düşün..Şey gibi...İşeyerek alanını belirleyen bir hayvan gibi..İşte bende böyle bir şey yapıyorum daha doğrusu yapmaya çalışıyorum "diyen adama bakip derin bir nefes aldım..
"İşeyerek alanını belirleyen bir hayvan..Güzel örnek..Seni tebrik ediyorum ...Daha iyi anlatamazdin "dedikten sonra gülmeye başladım..Ta ki Asaf tarafından kucağına çekilene kadar...
"Hey..Şartlarımi unutuyorsun Asaf Çavuşoğlu..Minciklamak sıkıştırmak yok"dedim dudaklarımı büzerek..
"Özürdilerim ama dalga geçmene göz yumamam güzelim"..Bu adamın her söylediği neden utanmama sebep oluyordu..Neden her bakışı içimi yakıyordu bir türlü anlam veremiyordum..Derken onun dudaklarima bakışlarını farkettim..Öpmek mi istiyordu acaba?Peki benim buna izin vermem,yada istemem ne kadar doğru olurdu?..Tabi ki doğru olmazdı..Bir kere günahtı..Evet evet günahtı...Yeterince günahım vardı mirhan ve mirza sayesinde zaten..Ettiğim küfürleri düşünürsek defter çoktan dolmuştu..İşte bu düşünce ile hemen kucağından kalktım ve kalkmamla birlikte kendimi kumların üstünde buldum..
"Dikkat et..Bir yerin incinsin istemem "deyip yanağıma bir öpücük bırakmış ve kalkma ma yardımcı olmuştu. Bir öpücük ne denli yakıcı olabilirdi ki?..Ellerimi tutup ağır adımlarla kumların üzerinde otele doğru yürürken boşta kalan ellerim istemsizce yüzüme gitti..Ne de güzel hissetmiştim kendimi prensesler gibi..Oysa hep babamın prensesiydim ben yıllardır..Ve şimdi anlıyordum ki ben bu adamın prensesi olmak istiyordum ve en acısı büyüdüğümü hissediyordum..
Sessizlik içinde geçen bir yürüyüşten sonra otelden içeri girmiştik..Geç vakit olduğu için pek fazla insan olmasa da yinede bir müzik ve kahkaha sesleri geliyordu..Allah aşkına mis gibi götü devirip yatmak varken bu insanlar neyin kafasını yaşıyordu böyle..
"Bir şeyler içmek istermisin "diyen sesle düşüncelerimden çıkıp gözlerimin içine bakan adama döndüm. Böyle bakma vicdansızın evladı...
"Bir kahve alabilirim aslında "dedim içimden geçen düşünceleri dışa yansitmayarak.Yaklasik beş dakika sonra denize bakan ve yeşil bitkilerin olduğu bir bölüme gelerek karşılıklı oturduk..
"Burası güzelmiş "dedim etrafı incelerken..
"Beğenmene sevindim "
"Beğendim ama her yeri değil..Mesela giriş..O ne öyle altın varakli..Zenginlik akıyor heryerden..Ya siyah mermerlere ne demeli..Azıcık şöyle iç açıcı renkler olsaymış iyi olurmuş. "Dedim bilmiş bilmiş..
"Çok biliyorsun sen"demişti eli yanağında gülümseyerek..
"Tabi ki biliyorum. Boşuna okulunu okumadım..Tamam mesleğimi yapmıyor olabilirim ama sonuçta iç mimarlık mezunuyum "dedim ukala bir şekilde..
"Çok güzelsin "beklenmedik bir zamanda gelen bu iltifat yüzümün kızarmasina,utanmama sebep olmuştu..
"Utanma güzelim..Hele ki benim yanımda asla"..
"Şey..ben alışkın değilim"dediğim sırada bir kez daha öptüm korktuğum melodi çalmaya başlamıştı..Hay aksi sirasimiydi şimdi...Büyük bir telaşla cantamdan çıkardığım telefonu elime alıp açmadan önce üfürecegim yalanlar için şimdiden Allahım dan affetmesi için yalvardim ve derin bir nefes alıp telefonu açtım..
"Efendim Mirhan bey"
"Beyine siçtirma lan..Nerdesin sen kaç saattir..Arıyorum açmıyorsun".Dakika bir gol bir..Çok sinirli ve sinirli olduğu zaman pimi çekilmiş bir el bombası gibi olurdu..
"Seminerdeydim seni salak..Kulağımın dibinde bağırma "..İnkar..Allah benim kesinlikle belamı verecek..
"Ya demek seminerdeydin..Ben de yedim.."İçimden afiyet zehir zıkkım olsun demek geçsede bunları yutup daha ılımlı bir şekilde cevap verdim.
"Bir şeylerin dibini eşelemekten vazgeç mirhan paşam..Bak gayet iyiyim..Hatta şimdi arkadaşlardan yeni ayrıldım ve odama geldim "
"Sence ben bunu yiyecek kadar salakmiyim Nazlı..Oysa ki ne kadar anlayışlı bir kardeşim ".Anlaşılan o ki yalan söyleyen bir tek ben değilim..
"Ağzın yüzün yer değiştirecek az yalan at"
"Hadi söyle prenses..Telefonlarıma neden cevap vermedin ".
"Birincisi ben senin prensesin değilim..İkincisi ciddi söylüyorum işlerim vardı ve çok yoğun bir gün geçirdim..Hem sen bunları boşver de anlat bakalım orda havalar nasıl."dedim anında yüzseksen derece dönerek..
"Beş aydır bu lanet olası ülkedeyim e değişen tek şey uzayan sakallarımı kesmem "dediğinde özlemle gülümsemiştim.
"Sabret Mirhan bir ayın kaldı..Bak sana söz veriyorum ellerimle baklava yapacağım sana."
"Bu sözünü hatırlatırım sana Nazlı hanim"
"Sen gel de yeter ki hatirlat "dedim utanarak..Utaniyordum çünkü karşımdaki adam öyle güzel bakıp gülümsüyordu ki içim ediyordu sanki..
"Tamam..Hadi kapatıyorum..Bir daha o telefon geç açılmasın Nazlı "deyip koşa bir veda dan sonra nihayet kapatmıştım telefonu..
"Bende istiyorum "
"Anlamadım..Ne istiyorsun?" Dedim ciddi bir şekilde..Çünkü gerçekten ne demek istediğini anlamamıştım..
"Bende diyorum..O güzel ellerinden bir baklava yemek isterim"
***************************
Mehmet Çavuşoğlu
İsmi bağırarak söylediğim vakit olduğu yere çakılı kalmıştı sanki..Geçmişte ki gibi..Ne zaman ona seslensem olduğu gibi..
"Lütfen korkma Zişan.."dedim yalvaran sesimle ve Ağır adımlarla ona doğru yürümeye başladım..Hala orada öylece dikiliyordu..Arkasını bile bir kere dönüp bakmamıştı..Bu kadar mi nefret ediyordu benden..Gerçi neden nefret etmesin ki..Çantası na bir çek koyup hiçbirşey olmamış gibi evden ayrılmasını izlemiştim..Bir dur bile diyememiş,yıllarca bunun vicdan azabı ile yanıp kavrulmuştum.Ama bilmiyordum ki asıl yanmam bundan sonra duyduklarımla başlayacaktı.
"Ne..Neee istiyorsunuz benden yıllar sonra..Yetmedi mi verdiğim can,daha ne istiyorsunuz benden "
********************************
Canlarim ben geldim 😚umarım hoşgeldim. İçimde garip bir heyecan çünkü 4 ay sonra memleketime gidiyorum..Bölümler aynı gün gelecek merak etmeyin..Hakkınızı helal edin ..Hatam varsa affola 😚😚😚