ANSIZIN GELEN

23.BÖLÜM

Nazlı yanımdan ayrıldıktan sonra daha doğrusu uçarcasina kaçtıktan sonra, yaklaşık on dakika felan kendime gelmeyi beklemiştim..Aslında kendime gelmeyi değil de ,dimdik olan erkekliğimin kendine gelmesini bekledim desem daha doğru olurdu..Nazlımm..Güzel gözlüm yakıyordu beni..Yakıyordu ve ben buna bile bile izin veriyordum,hatta her seferinde zararlı ben çıkıyordum..Aynen az önce olanlar gibi..Güya ona ceza verecektim,fakat işler tam tersi olmuş ben ve küçük Asaf ortada sap gibi kalakalmiştik..

Aynada'ki yansımama son kez bakıp,az önce güzelimin bedenini yaslayıp,kokusunu içime çektiğim kapıdan dışarı çıktım..Giydiği pantolonun altındaki sert vücudu sanki hala avuçlarımın içini yakıyordu..Yakıyordu yakmasına ama elimden de hiç bir şey gelmiyordu..On gün,koskoca on gün nasıl geçerdi Allah aşkına..Yaparsın Asaf Çavuşoğlu  yaparsın..Sen ki yıllarca onun hayali ile yaşadın,şimdi on gün için mi sizlaniyorsun!!.Aklımdan bunları geçirirken merdivenlerden ağır adımlarla ilerlemeye başlamıştım ki adımın söylenmesi ile kafamı kaldırıp karşımdaki adama baktım ve hafifçe gülümsedim..

"Dostum seni burda göreceğim aklımın ucundan bile geçmezdi,hemde kendi lüks otelin dururken "diyen Doğu'ya sarılarak karşılık verdim..

"Beni bilirsin,severim başka yerlerde takılmayı "deyip muhabbeti ilerlettigimiz sirada araya giren başka bir ses ile olduğum yerde donup kalmıştım ve aklımdaki tek soru ise bu kadının,bu adamı nereden tanıdığıydi?Dakikalar sonra açıklamaları dinlediğim halde oturduğum yerde kudurur durumdaydim..Daha ben doğru düzgün sarilamamişken,ikisinin bu denli yakın olması beni cildirtmişti.Tamam ben her zaman mantıklı düşünen bir adam olmuştum,ama soktuğumun mantığı malesef bu işlerde bir boka yaramiyordu..

Kahvaltı boyunca yanımdaki adamın birşeyler anlamaması için nerdeyse hiç sevgilime bakmamış,daha doğrusu bakamamıştım.Çünkü Doğu'nun bir bakıştan bile neler çıkarabilecegini çok iyi biliyordum..Zaten bu sebeple Ankara'daki  işlerim'de bizzat kendisini arıyor ve fikir alıyordum..Derken güzelimin sesinin kulaklarıma dolması ile kafamı kaldırmış hipnoze edilmiş gibi ağzına bakmaya başlamıştım..Ne güzel'de yakışmıştı benden bir iz taşıması ve bunu yapanın ben olması..Sanırım aklımı kaçırmak üzereydim..Bir bakışla bile zıvanadan çıkacak kadar benliğimi kaybetmek ve uzuvlarima söz geçirememek gerçekten berbat birşeydi..

Kızların müsade isteyip yanımızdan ayrılmasının üzerinden, kısa bir süre sonra bizde ayrılmış,akşam için hazırlanmış ve tekrar restaurant kısmında bulunmuştuk..Şimdi ise dışarıda yağan yağmura aldırmadan sıcacık,dumanı tüten kahvelerimızi yudumluyorduk..

"Küçüklüğünden beri tanırım Nazlı cadısıni ve hala inanamıyorum burayı bu hale getirdiğine"diyen Doğu ile düşüncelerimden sıyrılıp etrafıma baktım.

"Küçük bir otel,fakat dizaynı,iç dekorasyonu ve kullandığı aksesuarlarin uyumu gerçekten çok iyi "dedim gurur duyarak..

"Evet o gerçekten gurur duyulacak bir kızdır..Ailesi,özellikle Mirhan ve mirza ona çok düşkündür..Babası Cihan ağa çok kızmıştı başlarda ama Mirza ve Mirhan'da Nazlidan yana olunca mecbur kaldılar,tabi işin içine bir de Baran Demiroğlu girince tamamen mecbur kaldılar " demiş ve arkasını dönüp kapıdan tarafa ilerlemeye başlamıştı..

"Hadi içeri girelim,kızlar çoktan hazırlanmıştır bile " diyen Doğu'ya hafifçe gülümsedim ve başımla onay verip onu takip ettim.Ailesi ve onun hakkında duyduğum her yeni şey beni heyecanlandırıyor, anlam veremediğim bir şekilde merakımı perçinliyordu..Derken Doğu'nun durmasi ile bende durmuş,baktığı yere bakmak gibi bir hata'da bulunmuştum..Soktuğumun beyni ya bana oyun oynuyordu,yada gözlerim yanlış görüyordu..Bu Nazlı olamazdı değil mi?Yani olmamalıydı?Ama lanet olsun ki oydu ve bir disko topu gibi etrafa ışık saçıyordu..