Heel even dacht ik dat mijn leven perfect was, heel even maar. Toen ik die avond binnenkwam en mijn vaders gezicht zag die op onweer stond, wat was ik bang vanbinnen. Ik lag huilend in mijn bed en kon alleen maar denken aan mijn vaders gezicht. Die avond met Dave was ik al bijna vergeten, en hoe gelukkig ik me toen voelde. Het was gewoon allemaal weer weg. Al de plekken die mijn vader mij had bezorgd waren verdwenen omdat ik hem een lange tijd niet had gesproken. En ik kom binnen, hij ziet me, en het is gelijk weer raak. Mijn linkerwang bonkte en mijn heup was blauw door de val tegen de deur, mijn elle boog was rood en lag open door de val op de grond. Wat moest ik morgen nou weer voor smoesje verzinnen voor Dave! Even twijfelde ik of ik de waarheid zou vertellen, maar een stem in mijn hoofd hielt me tegen. Ik dompelde langzaam in slaap.
*PIEP, PIEP, PIEP* deed mijn wekker. Ik ramde er weer zoals elke ochtend op en ik kwam uit mijn bed. Ik werd blij door het gevoel dat het vrijdag was, maar verdrietig van het gevoel dat ik het hele weekend thuis was bij mijn vader (en moeder). Ik stond voor de spiegel en mijn wang was dikker dan de vorige keer. Ik schrok er zelf een beetje van. Snel trok ik mijn la open en pakte een blauw blouseje en onder het blauwe blouseje droeg ik een wit hemdje. Ik pakte zoals gewoonlijk daarbij een spijkerbroek en trok hem over mijn billen. Tevreden stond ik voor de spiegel door mijn kledingkeuze en deed mijn zilveren hartjes ketting weer om die Dave zo mooi vond. Misschien kon Dave mijn dag wat kleur geven. Ik liet de borstel door mijn blonde haren gaan en ik had door dat ik een beetje inkijk had, daardoor moest ik glimlachen. Toen ik beneden kwam lag er een briefje op tafel met wat geld erbij. Ik opende het briefje.
Hee schat, vanavond ben je alleen thuis (niet alleen door onze avond dienst) maar we gaan ook samen uiteten. Dat hebben we al lang niet meer gedaan. Hopelijk word papa hier een beetje rustig en ontspannen van. Liefs mama.
Ik stopte het geld in mijn zak, daar kon ik wel een pizza voor kopen. Gelukkig was ik die vrijdagavond alleen thuis, weer een paar uur minder zonder mijn wraakzuchtige vader en ik hoopte dat mijn vader daar inderdaad rustiger van werd. Ik hoorde al een brommer aan het einde van de straat gas geven, als teken dat hij er was. Snel pakte ik mijn tas en haastte het huis uit.
"Hee schoonheid.'' Hij glimlachte maar toen hij de blauwe plek op mijn wang zag werd zijn mond net zoals bij zijn moeder een lange streep. ''Wat is er gebeurd Judith?'' vroeg die op dezelfde toon als gisteravond. Ik ging met mijn hand naar me wang net alsof ik niet wist wat er gebeurd was. ''Geen idee.'' zei ik verbaasd. Ik kon het overtuigend overbrengen zodat hij me geloofde. ''Ik heb soms ook wel opeens blauwe plekken, maar nog nooit op mijn gezicht.. vreemd.'' Hij kneep zijn ogen samen maar ik trok mijn shirtje ietsjes naar beneden zodat het afleidde. Dat had hij ook door. ''Je hebt die mooie ketting weer om.'' Zijn tanden sprankelden in de zon. Ondanks dat het herfst was, was het lekker weer en ik had dan ook een spijkerjasje over mijn blauwe blouseje gedaan. Stiekem keek Dave nog even verder dan mijn ketting en bleef koeltjes staan. ''Stap op schoonheid, anders komen we te laat.'' Hij nam mijn hand en ik kroop achterop de brommer. Mijn armen gleden weer rond zijn middel en daar gingen we. Ik zag dat hij een andere kant op ging, niet richting school. ''Waar gaan we heen?'' gilde ik. De wind blies tegen mijn wangen aan en daardoor werden ze rood. ''Dat zie je zo wel!'' zei Dave. Ik werd een beetje bang, als we niet naar school gingen waar gingen we dan heen?
''We zijn er.'' Hij remde en zijn brommer kwam tot stilstand. We stonden in het bos, waar het meisje was vermoord en er een aantal waren verkracht. Mijn hart klopte in mijn keel, ik was hier nog nooit tot stilstand gekomen maar was er maar één keer doorheen gefietst. Omdat het herfst was waren er bijzonder mooie bladeren aan de bomen en lagen er ook vele bladeren op de grond. ''Mooi hé?'' zei hij. Ik knikte. ''Maar waarom zijn we hier?'' Ik draaide me om en hij had van alles bij zich. Croissantjes, aardbeien, slagroom, chique bekers, drank.. ''We gaan ontbijten, hopelijk heb je dat nog niet gedaan.'' hij glimlachte. Ik had inderdaad nog niet ontbeten want hij was er al erg vroeg, daarom had ik er geen tijd voor. ''Maar we moeten toch op school zijn?'' ik werd een beetje gepikeerd. ''Ach, wie wilt er nou naar school? Dit is toch veel leuker.'' Hij had inderdaad gelijk, dit was véél leuker. Niet alleen dat ik niet op school was, maar dat ik bij Dave was maakte het extra leuk. Maar, dit heette toch spijbelen? Ach.. ik had al eens vaker gespijbeld, daar waren ze niet achter gekomen. Het maakte niet uit, ik moest van dit moment genieten!
Hij had het kleedje neergelegd waar we op gingen zitten, hij had een prachtige dag uitgekozen want het zonnetje scheen hoog en het koude herfstbriesje waaide mijn blonde haren omhoog. Hij keek me aan alsof hij niet het croissantje wilde opeten, maar mij. De vogeltjes vloten en alles was perfect. Ik nam een hapje van een croissantje. ''Wat is er nou echt gebeurd met je wang?'' vroeg hij. Ik schrok omdat hij er weer over begon en moest hoesten omdat ik me verslikte. ''Dat had ik toch al gezegd?'' zei ik. ''En ik geloof je niet.'' Hij keek me ondeugend aan en dwong me om antwoord te geven. ''Oké, jij wint.'' protesteerde ik. ''Toen ik gisteravond thuis kwam en de deur open deed drukte mijn vader de deur weer dicht, maar ik was nog niet binnen dus kwam hij tegen me aan.'' Ik vertelde het dood serieus en hij schoot in de lach. ''Echt iets voor jou.'' hij had zo'n aanstekelijke lach dat ik er ook van moest lachen. ''Hou op joh!'' grinnikte ik en ik duwde weer tegen zijn gespierde borstkas aan. Hij ging op het kleedje liggen terwijl ik op hem zat. Ik kreeg een warm gevoel van binnen en mijn hoofd ging automatisch naar zijn gezicht toe. Zijn lichtblauwe ogen betoverde mijn gedachte en ik had geen tegenprestaties om dit niet te doen. Voordat de paniek toesloeg, omdat ik helemaal niet wist hoe ik moest zoenen, zaten mijn lippen al op de zijne. Het ging vanzelf. Zijn mond ging open en de mijne ook, hij hoefde geen toestemming meer te vragen om met zijn tong mijn tong op te zoeken. Daar lagen we dan in het bos, op een picknickkleedje. Zijn lippen verlieten mijn lippen en ik was helemaal rood. Judith Maurits had voor het eerst gezoend! Ik was helemaal blij en dat zag hij ook. ''Je eerste zoen?'' hij had een schattige grijns rond zijn lippen. ''Neuh, helemaal niet. Ik heb zo vaak gezoend!'' Ik deed net alsof ik een professional was in zoenen daardoor moest hij weer lachen. ''Je eerste zoen?'' vroeg hij weer. Nu knikte ik. ''Dat dacht ik al.'' zei Dave. Was ik zo slecht dan? Voor mijn gevoel ging het wel goed, en het was ook nog eens lekker! ''Zal ik er dan maar je tweede zoen van maken?'' Hij ging weer naar mijn lippen en gaf me nog een zoen, toen nog één, en nog één. Hij kon niet van me afblijven en ik vond het helemaal niet erg. ''Dat waren er wel meer dan twee hoor.'' grinnikte ik. Zijn armen zaten stevig rond mijn heup waardoor hij af en toe op de blauwe plek drukte, hij drukte nogmaals. ''Auw!'' zei ik, en ik beet per ongeluk op zijn lip. Ik kronkelde mijn armen rond mijn benen en legde mijn hoofd op mijn knieën. ''Sorry.'' zei ik verlegen. ''Deed ik je pijn?'' vroeg hij ongeloofwaardig. ''Wat deed ik verkeerd?'' Mijn hand ging automatisch naar de plek waar het pijn deed. Zijn ogen gleden naar mijn heup en trok mijn blouseje en het witte shirtje wat daar onder zat omhoog. Het was een grote blauwe plek geworden die ik zelf ook nog niet had gezien, ik schrok zelf ook een beetje.
''Laat me raden, je kwam gisteravond thuis en je vader drukte de deur ook tegen je heup aan?'' Hij trok zijn wenkbrauwen omhoog. ''Zoiets ja..'' Hij stond op. ''Judith, lieg niet.'' Hij keek een beetje pijnlijk uit zijn ogen. ''Wat is er met je aan de hand?'' De druk werd te hoog en ik moest huilen. Huilen bij Dave, hoe stom kon ik zijn! Nu liet ik juist zien dat ik een zwak meisje ben. Dave ging door zijn knieën en zijn gespierde armen gingen rond mijn tengere lichaampje. Hij drukte me zachtjes tegen zich aan en ik huilde op zijn schouder. ''Je kan alles aan me vertellen schoonheid, dat weet je.'' fluisterde hij zachtjes in mijn oor. Ik wist niet wat ik nu dacht, ik hielt zielsveel van hem. Dat wist ik wel, maar ik durfde het niet te vertellen.. dat durfde ik écht niet. ''Kunnen we het ergens anders over hebben.'' snotterde ik. Hij knikte. ''Als je het er niet over wilt hebben, dan praten we er niet over.'' Ik wist toch al dat hij wist wat er aan de hand was, maar hij wist het niet zeker omdat hij niks uit me kreeg.
Het was inmiddels al één uur geweest, en ik had nu nog maar een uurtje op school gezeten. Dus terug naar school gaan was geen optie. ''Wat doe je vanavond?'' vroeg Dave. ''Ik ben alleen thuis, mijn ouders zijn uiteten.'' ''En dan nemen ze jou niet mee..?'' vroeg Dave twijfelend. Ik was niet gewend om mee te gaan met uitjes, ik moest altijd thuis blijven. Was het normaal dat hun kinderen mee gingen uiteten? ''Eh, nee.'' zei ik snel. Dave keek me meelevend aan, wat was die blik toch lief! ''Je kan vanavond wel bij mij blijven?'' Oh wat was dat een fijn gevoel. Met Dave mee naar huis! Dan hoefde ik tenminste geen pizza te eten. ''Ik wil wel, maar ik weet niet hoe laat mijn ouders terug zijn.'' Ik keek hem aan toen ik dat zei. ''Ik breng je dan wel gewoon om 10 uur naar huis. Je ouders zijn niet eerder terug dan 11 uur, dat beloof ik je.'' Hij had gelijk, als mijn ouders weg waren dan waren ze wel minstens 4 uur weg. Dus dan zouden ze rond 12 uur thuis moeten komen, en meestal lag ik dan al in me bed. ''Dan gaan we naar jou huis.'' glimlachte ik.
Toen ik op zijn brommer wilde stappen om naar zijn huis te rijden kreeg ik een WhatsAppje. Ik keek op mijn mobiel.
Hoer, waarom was je niet op school? En waar heb je Dave gelaten, hij is van mij hoor je!
Blijkbaar wist Lisa ook dat ik met Dave was, omdat hij ook toevallig niet op school was. ''Wat is er? Je kijkt zo ernstig naar je mobiel.'' Hij wilde meelezen maar ik trok mijn mobiel weg. ''Er is niks hoor.'' Ik drukte mijn mobiel op vergrendelen. Ze mocht de tering krijgen, dacht ik. We reden weer weg door de bossen op weg naar zijn huis. Ik voelde me weer vrij en dat was een heerlijk gevoel!