Chapter THIRTY ONE
Hinde niya ako sinundo sa bahay bago siya pumunta sa sushi bar, hinde siya nag text or tumawag na mauuna na siya. Nakita ko na lang siya pag dating ko sa sushi bar. Gusto ko sanang mainis pero hinde ko magawa, maaapektuhan yung trabaho pag hinde ko papalagpasin ung ginawa niya. Pati masyadong mababaw yung pagtatalunan namin kung papatulan ko pa yun.
Hinatid naman niya ako pauwi ng maayos. Nagkwentuhan kami, pero hinde tungkol sa trip nila sa batangas. Hinde ko alam kung bakit hinde ako nagpakwento tungkol dun.. parang ayoko lang malaman. Hinde naman dahil sa feeling ko ang boring pakinggan pero.. parang hinde lang magandang magpakwento.
After 1 week.
Friday, December 8, 2006
Isang linggo na niya tong ginagawa sa akin, nakakaasar na. Hinde ko alam kung may mali akong nagawa o meron siyang hinde nagustuhan na ginawa ko eh. Late na siya kung pumasok sa class, naka white sneakers, bumabalik ung bad boy image niya, tapos naka contacts na ulit siya. Brown pa.
Lunch time namin nawala siya bigla. Pangalawang beses na niya tong ginagawa ngayong week. Ayoko mag isip ng alam kong ikasasama ng puso ko, it might give me a heart attack.
"Lucas.. Uh ttoh ke?? Malhae bwa yo.." [What do I do? Tell me..] "Yown oh. Pwedeng tagalog? Pwede ring english."
I sighed. "I don't know what to do anymore.."
He patted my head, "Magiging ok rin kayo ano ka ba.. think positive. Isipin mo nasa kalagitnaan lang siya ng pag 'PMS' niya." then he laughed. "pero seryoso.. ano nagustuhan mo kay Kenji? Kasi gwapo siya?"
"GWAPO? Chi. Geuneun gyoul kko jal sanggiji anhattda." I smiled at him, "hinde ko talaga siya nagustuhan nung unang kita ko sa kanya.. feeling ko palagi akong mapapahamak kung magiging kaibigan ko ung lalaking un eh.. pero tingnan mo, nagustuhan ko siya dahil sa nakakapikon na ugali niya. I want him back.. I want my gangster back.. " [he's far from handsome]
"Ano ka ba. Wag ka na kasing magisip ng kung anu-ano, ok?? Tara. Mag bebell na in a while."
Tumayo siya tapos inabot yung kamay niya sa akin.
"Wait lang. Tumatawag si Carlo." I flipped my phone, "Bakit?.. Ha??? sige pupunta ako dyan after
ng last class ko... intayin mo ko ok?? sige.. sige sige... bye.."
I looked at Lucas, "Patay na lola ni Carlo.. Lucas wala na rin parents niya.. Pano na si Carlo ngayon?"
Hinde ako mapakali sa mga nangyayari, una si Kenji, ngayon naman si Carlo. Hinde ko na muna kinulit si Kenji sa classroom, hinayaan ko na lang muna siya.. si Carlo ang kelangan kong isipin ngayon. Kelangan tulungan ko siya lalo na ngayong kelangan niya tulong ko.
Sinabi ko sa kanila yung nangyari sa lola ni Carlo, lahat kami pupunta sa burol. Pati i-ccremate din ngayon ung body nung lola niya. tumawag kami ni Kenji sa sushi bar para sabihin ung nangyari, pumayag naman yung may ari. Hinde na kami umuwi para mag palit, agad-agad kaming dumeretso sa Manila Memorial sa may Sucat.
Madaming tao yung dumating, karamihan schoolmate namin, yung iba relatives.
Nilapitan namin si Carlo, he gave us a slight smile
"Masayang umalis si Lola.. sabi niya sa akin na wag daw akong malulungkot kasi nasa tabi ko lang naman daw siya.. pagkatapos nun.. nagsmile siya sa akin.. tapos pumikit na.. nung time na yun, alam ko ng final goodbye na yun eh..buti na lang nasabi ko sa kanya kung gaano ko siya kamahal.."
"Tama yan. Masayang umalis yung lola mo, kaya wag kang iiyak. Hinde niya magugustuhan yun pag umiyak ka."
"Carlo nandito lang naman kami eh."
Nag smile si Carlo tapos yumuko. I can feel that he really wants to cry. He just doesn't want to show it. I've decided. I know how to help Carlo.
"Carlo, be my little brother. I'll ask my parents to adopt you..."
Nagtinginan sila sa akin. Akala siguro nila nabibigla lang ako sa mga sinasabi ko. pinagisipan ko yun. hinde ako tulad ng ibang tao na pabigla bigla sa nagiigng desisyon. May pinagsamahan kami ni Carlo, he's been a good brother to me. Kung hinde ako ang tutulong sa kanya, edi sino pa?
"Mo ra go??" [What??]
"Ya.. gukjungma.." [Don't worry]
Nag smile sakin si Carlo tapos nag nod. I hugged him tightly. At least kahit papaano gumaan pakiramdam ko kasi may naghug na sakin. I badly need a hug.
Pagka cremate sa lola ni Carlo umuwi na kami. Si Carlo nagpaiwan kasi sasabay daw siya sa Tita niya. Si Kenji katabi ko sa sasakyan. He didn't even talk to me when we were at the funeral.
"Kirby, dito mo na lang kami ibaba." Hininto ni Kirby yung car niya, nasa may tapat kami ng PG (Planet Games). Bumaba na siya ng sasakyan, kaya bumaba na rin ako. Patuloy pa rin siyang nag lalakad habang ako sinusundan siya. Hinde ko alam kung ano ang iniisip niya ngayon, hinde ko alam kung anong nangyayari sa kanya, hinde ko alam kung bakit siya nagkakaganito bigla.
All I know is that the connection between us was gone.
"Sigurado ka ba sa sinabi mo kanina? Na aampunin niyo si Carlo?"
"Huh? Ah.. oo."
"Ok."
What the heck was that?? 'OK' can't he atleast ask me why??? He's being a jerk!! As soon as we arrived infront of my house, he just said bye then walked away. I'm so lost. There's no use in ranting since he seemed like he doesnt care about me anymore.
I entered the house then went directly in my room. I'm not giving up. Not now. I need him right now. He is the source of my strength, my glimmering happiness, and my unwavering pleasure. So why give up, right?
Binuksan ko yung monitor tapos nagcheck ng messenger. Alam kong nasa tapat siya ng monitor niya iba na kasi yung status niya -- Back to basic
I eagerly messaged him
SL's Athena: you wanna go out tomorrow?
I am Sushi: san tayo pupunta?
I am Sushi? When did he change his screen name? Parang nung isang araw lang LB's Kenji yung screen name niya ah, tapos ngayon iniba na niya. Mali na talaga yung mga nangyayari.. alam ko naman yun eh.
SL's Athena: YA! WHY DID YOU CHANGE YOUR SN?? CHANGE IT AGAIN! I am Sushi: ang cheesy kasi eh. amp! parang hinde ako.
Cheesy?? Eh gusto niya nga 'babe' itawag ko sa kanya kahit na nasa tapat kami ng maraming tao eh! Tapos dahil lang sa screen name nachicheesihan na siya?
SL's Athena: ok. so tomorrow we'll go on a date. i'll go there na lang. don't bother picking me up. algettso? [Understand?]
I am Sushi: wag na! magkita na lang tayo sa may park. ok? sige tulog na ko. night
Biglang chinage na niya yung status message niya as Away. Tss. Ako na nga yung susundo sa kanya tapos siya pa tong masungit! Hmph!
Bumaba yung energy level ko, tumayo ako at nahiga sa kama. Hinde ko mapigilan yung sarili kong hinde magisip sa mga nangyayari ngayon. Hinde na kasi tama yung kinikilos ni Kenji sa akin eh. Gusto ko siyang puntahan pero baka mag away lang kami pag pumunta pa ko. Tapos yung nangyari pa kay Carlo.. ano ba to! Eto ata papatay sakin eh. Na-s-stress ako kakaisip sa buhay ng iba. Samantalang yung health ko hinde ko inaalagaan dahil sa ibang tao.
"ATHENA!!" sabay bukas ng pintuan ng kwarto ko.
Napaupo ako sa gulat. Nakita ko si Grace naka tayo sa may pintuan, nakatingin sakin at parang
paiyak na siya nung nakita niya ako.
"YA! You gave me a fright!!" Tumakbo si Grace palapit sakin tapos niyakap ako, nafeel ko yung pag iyak niya. "Huy.. bakit ka umiiyak? May nangyari ba? Nag away ba kayo ni oppa?? SANG MIN AH!!!!"
I called Sang Min oppa without the word 'oppa'. I bet siya may kasalanan kung bakit umiiyak si Grace ngayon!
"Hinde kami nag away. Athena bakit ang sama mo?? Ang sama sama mo.." bumitaw sa hug si Grace tapos humaraps sakin na umiiyak, "iniinom mo naman yung mga gamot mo diba??"
Pag sabi niya nung gamot.. alam ko na kung bakit siya nag kakaganito. "Grace.."
"Nathan told me. Why didn't you tell me?? Am I not your friend? Don't you trust me?" wala akong nasabi. Mali ako kasi hinde ko sinabi sa kanya yung totoo. Pero choice ko rin naman kung sasabihin ko o hinde diba?
"I don't want you to worry.. YA! I'm ok. Gwaen chah na." I said smiling. Sumimangot si Grace nung
nag Korean ako. "Wae?" [Gwaen chah na = I'm ok/fine; Wae = Why]
"EARTH SPEAK!!" sabay hampas niya sa braso ko. nagsmile siya sakin, "napansin namin yung
pagdalas mong sumuka.. kaya ba napapadalas yung suka mo dahil dun?"
I nodded. Lahat pala sila napapansin yung pag suka ko..akala ko hinde nila napapansin kasi hinde naman sila nag tatanong eh.
"I thought buntis ka kaya ka nag susuka.."
"ANAK NG! LUL!" sabay hampas ko sa balikat niya.
"Kenji? Ikaw ba yan??" tapos tumawa siya. "Nagiging Kenji ka na ha.. Ay oo nga pala, seryoso ka
ba sa sinabi mo kanina kay Carlo?"
Tumango ako. Mukha ba akong nag bibiro sa sinabi ko? I'm 100% serious that time. I have to discuss this with my family. Carlo's a good kid. I'm pretty sure they will love him. I'm the princess, remember?
So I discussed it with Oppa since Sara's not home. He said that Carlo can live with us. He knows Carlo and with Grace's help he agreed, but we have to ask our parents permission, most especially, about my plan. I was so happy so I called Carlo and told him that he can live with us starting tomorrow!
Sang Min oppa asked Grace to remind me about taking my med on time. Since I'm too forgetful daw. Tss. Pumayag naman siya since totoo daw na makakalimutin ako. Riiiight. He also listed about the 'do's and don'ts' then gave the effin' paper to Grace! YA! AM I SOME KIND OF A DYING PERSON HERE?!
I left the two lovey dovey alone and went to bed. Excited ata ako sa date namin ni Kenji eh. Feeling ko 1 month kaming hinde nag kita kaya parang ang sabik ko ngayon..
Saturday, December 9, 2006
Gaya ng sinabi ni Kenji, sa park ko siya inintay. Usually pag nakikita na niya ako mag ssmile siya sa akin tapos hahawakan niya kamay ko, pero nung nakita niya ko.. parang wala lang, nakita niya lang ako.
"San tayo?"
"Let's go to MOA!" I said happily as he nodded.
He started walking without wating for me, without holding my hand.
Naglakad kami hanggang sa may tapat ng village then nag taxi kami papuntang MoA. Habang nasa taxi kami, ako lang yung nag sasalita. Tanong ako ng tanong sa mga bagay bagay. I asked him if he's ready na to take the entrance exam for South University, he just nodded. I asked if kelang yung championship, he just shrugged.
I wanna get mad at him, but I can't. there's something that keeps me calm.. pero naaasar na talaga
ako.
SONG PLAYING - KULANG NA KULANG
Pagkadating namin sa MoA, hinawakan ko yung kamay niya tapos hinila siya papasok ng mall. Nung nag stop kami he slowly pulled away his hand. Nagulat ako sa ginawa niya, kaya napating ako sa kanya. He bit his lower lip then he held my hand. I just gave him a slight smile. We walked slowly, there's this awkward silence that's surrounding us. We were just like that for a good hour.
My heart is slowly breaking..
Every step that I take makes my heart break.
'Why are you doing this to me? What did I do to deserve this kind of treatment?'
I was tempted to ask those questions. Alam kong hinde lang mini away ang mangyayari eh.. WAR pa ang kalalabasan. Pumunta kami sa may food court para kumain. Kinuwento ko sa kanya about sa pag lipat ni Carlo sa bahay kaninang umaga pero mukhang hinde siya interesado, that's why I dropped the topic.
"Babe, taste this. It's good!" I said while I was holding a spoon full of mixed rice thingy that I bought in some Japanese stall.
"Cheesy mo ah. Ayoko yan eh." he said coldly.
CHEESY?! Anong cheesy dun?? I'm pretty pissed off. Hinde na tama yung ginagawa niya, gusto ko na talagang magalit. Pero sobra na yung pigil na ginagawa ko. alam ko once na nagsalita ako, hinde na to maaayos. Hinde naman tama na tumahimik na lang ako. pero ang babaw.. I hate him.
"Anong cheesy dun?"
Hinde siya nag salita. Ano ganito na lang kami buong araw? Tahimik? Kaya ko nga siya niyaya lumabas kasi gusto kong maging ok na kami eh! ilang araw na kaming ganito! Ilang araw na kong nahuhurt.. This is killing me.
"Alam mo nakakaasar ka na eh. hinde na ko natutuwa. Ikaw ang papatay sakin, alam mo ba yun?" I said bluntly. "Sabihin mo nga sakin, bakit ka ba nag kakaganyan?!"
"Anong nagkakaganito? Wala naman akong ginagawa ah."
"EXACTLY! Wala ka ngang ginagawa, LITERAL wala! Pero nakakainis na eh." Hinde ko na kinaya. I'm ranting.
"Ano bang problema mo sakin? Ikaw na yung nagsabing wala akong ginagawa, pero nagagalit ka. Hinde ba ibig sabihin nun ikaw may problema? Athena wala ako sa mood makipagtalo sayo. Tara umuwi na lang tayo." Tumayo siya, tumalikod at nagsimulang mag lakad.
"What the hell's wrong with you?! OMG! Tell me!" hinawakan ko yung kamay niya para pigilan siya sa pag lalakad, "Wae keu rae?" [What's wrong?]
"Wala. Tara umuwi na tayo." He started walking while dragging me.
See? I ruined the date. Ako pa yung mali ngayon. Hinde ko alam.. Ako nga ba yung mali? Mali ba yung feeling na nasasaktan na ko sa kinikilos niya? Fine. Partly, may mali ako kasi nagsimula ako ng gulo, Pero was it ALL my fault? Masama bang masaktan??? Hinila ko yung kamay niya tapos nagmadaling maglakad papalayo.
"Athena!" narinig kong sinigaw niya pero hinde ako lumingon
Binilisan kong maglakad para makalabas na ko ng mall, para makauwi na ko. I wanted to cry that time. Gusto kong sumigaw hanggang sa mawalan na ko ng boses, hanggang sa pagtinginan ako ng tao, hanggang sa magsorry siya sakin. Pero hinde ko magawa.
Sumakay ako ng taxi tapos nagpahatid hanggang sa bahay. I turned off Kenji's cellphone. Nung nakarating ako ng bahay pumasok na ako ng kwarto, there, I cried. I was in deep pain. It felt like my heart was ripped by someone I love, someone I trust, someone I valued the most..
Kenji didn't bother calling me. He didn't even try visiting me at home. He's hopeless. I'M HOPELESS. I got up from bed, I opened my drawer and searched for the gift that I bought for our 100th day anniversary.
I left the house, my feet were leading me towards Kenji's house.. I saw Carlo at the park with his friends.
"Ate! San ka pupunta? Gabi na ah!" I looked at my watch, it's already 10:23 pm, "Samahan na
kita." I nodded then started walking again.
"Sige, samahan ko lang ate ko." narinig kong sinabi niya sa mga friends niya.
Nafeel ko na lang na katabi ko na siya. nagtatanong siya kung saan ba talaga raw ako pupunta, nung sinabi kong kela Kenji biglang nag bago facial expression niya
"Bakit ka pupunta dun?! Wag na! Bukas ka na lang pumunta dun.. Gabi na rin oh.."
"May bibigay lang ako sa kanya." Hinde na siya nag salita kasi alam niyang hinde rin ako susunod sa sasabihin niya.
Pagkarating namin sa bahay ni Kenji nag doorbell ako pero walang lumalabas. Kinuha ko yung susi sa bulsa ko tapos inunlock ko yung gate. Twinist ko yung door knob, tapos bumukas yung door. Pumasok kami ni Carlo ng walang paalam.
"Kenji?" walang sumagot.
Nagpaiwan si Carlo sa may living room, nag punta ako ako sa may room niya, half open yung door. So ang ginawa ko binuksan ko yun, assuming na nandun siya. Pero nagulat ako nung nakita ko si Abigail naka upo sa kama ni Kenji.
"Bee ready na yung pag..ka..in.." sabi niya habang nakatingin sakin. "Athena.."
I looked at Kenji with an expression I can't describe. What's this all about? Am I dreaming? Is this
some kind of a joke? Because it's not funny. Not funny at all. I dropped the thing that I was holding. "Bakit magkasama kayo..?" I asked him with confusion.
Were they doing this to me behind my back all the time? Was everything planned by them? Was I a part of their drama? Or was I their experiment? Was it just a game? I don't know anything anymore...