POV Roos
Samen met Luke loop ik wat over het terrein achter de arena waar de jongens vanavond spelen. We zijn in België deze twee dagen. We praten zomaar over wat dingen die in ons opkomen. 'ben je wel eens bang?' vraagt Luke aan me. 'Ja, hoezo?' vraag ik aan hem. 'Ik zie het af en toe aan je' 'je kunt het zien?' 'Ja, dan is er een bepaalde blik in je ogen.' Zegt hij. Ik kijk hem met een vreemd gezicht aan. 'ik kan het niet uitleggen, ik zie het gewoon weleens' ik knik. 'waarom ben je bang?' ik zucht en kijk hem aan. Zijn mooie blauwe ogen staan bezorgd. 'ik heb nooit echt een vaste basis gehad de afgelopen jaren en ik ben nu nog een beetje aan het wennen aan de mensen om me heen. Iedereen is zo lief voor me. Ik ben gewoon bang dat dit ook stopt net als de andere keren. Het is gewoon.... Ik vind het moeilijk om mensen te vertrouwen' Luke wrijft een verdwaalde traan van mijn wang. 'Je kunt mij vertrouwen' zegt hij en trekt me dan in een knuffel. 'Dankje Luke.'
Na het avond eten zijn we terug naar onze hotel kamers gegaan. Ik heb een eigen kamer maar hang toch graag bij die van mijn vaders rond. Louis staat onder de douche en Harry ligt op de bank. Ik ga bij hem liggen en hij slaat zijn armen om me heen. 'Roos?' ik kijk hem aan. 'vind je het niet raar dat wij maar vier jaar van elkaar verschillen?' 'Drie want over een paar daagjes ben ik jarig' zeg ik lachend. 'Het was een serieuze vraag' 'Ik vind het fijn dat we niet zoveel van elkaar verschillen. Als ik werd geadopteerd door een stel wat echt de leeftijd zou hebben van ouders met een dochter van zeventien zou ik dat heel ongemakkelijk vinden denk ik. Juist omdat ik mensen niet snel vertrouw. Jullie zijn ongeveer even oud, hebben het over dezelfde dingen als dat ik doe, het is anders. Ik kan het eigenlijk niet zo goed uitleggen. Het is gewoon een gevoel denk ik' Harry wrijft met zijn hand over mijn arm en drukt een kusje in mijn nek. 'Ik hou van je Roos' 'Ik ook van jou papa' ik noem ze meestal papa als ik met ze alleen ben anders is het zo verwarrend. Ik vind het leuk hoe vrolijk ze er van kunnen worden als ik dat zeg. Louis komt uit de douche gelopen. 'Roos, Harry is van mij hoor' zegt hij nep boos. Vervolgens springt hij zowat op ons en hebben we een groepsknuffel. Wat hou ik toch van deze twee gekkerds.
Het is de volgende dag en we zitten in de tourbus op weg naar Nederland. Ik zit bij Ashton, Luke, Michael en Calum. In deze korte tijd dat we op tour zijn ben ik goed bevriend geraakt met de jongens. Ook met Niall en Liam maar omdat dat vrienden van mijn ouders zijn is dat toch anders. Ik wil gewoon graag mijn eigen vrienden hebben. Ik heb nog tekort op die nieuwe school gezeten om echt vrienden te maken. Ik kon het wel goed vinden met een meisje genaamd Laura maar ik kon haar nu nog niet echt mijn beste vriendin noemen. 'Wat vind jij?' 'Hè wat?' ik word door Calum uit mijn gedachte geroepen. 'Moet Michael uit de wc drinken?' ik kijk hem met een raar gezicht aan. 'Ik heb het hele verhaal of wat het ook was gemist maar het klinkt best leuk' antwoord ik. Michael kijkt me boos aan. 'Roos ik dacht dat je aan mijn kant stond' huilt hij nep. 'Sorry,Mikey.' Lach ik. 'Kom op waar wacht je op Michael?' roept Luke enthousiast. Terwijl Ashton filmt hangt Michael met zijn hoofd in de wc. Als hij klaar is kijkt hij Calum aan. 'Ik krijg jou nog wel Calpal' en daarna springt hij weer bij ons op de bank.
POV Ashton
Het is al laat en ik ben net in mijn bunk gaan liggen. Michael en Luke slapen al. Calum ligt tegenover me en is al een tijdje naar me aan het kijken. Het begint me nu echt te storen. 'Wat?' vraag ik misschien wat bot. 'Vind je Roos leuk?' 'Nee' 'Ash, ik zie toch hoe je naar haar kijkt'. Ik voel mijn wangen rood kleuren. 'Ik wist het' roept Calum 'Sssht, niet zo hard' zeg ik. Ik kijk of de rest nog slaapt, gelukkig doen ze dat nog. 'Je moet haar mee uit vragen' 'Ik weet niet of ze me leuk vind' zeg ik wat onzeker. 'Zal ik een goed woordje voor je doen' zegt hij grijnzend 'Please Cal, laat dat'. 'Ik ga slapen, welterusten' zeg ik en dan draai ik om. Ik vond Roos de eerste keer dat ik haar zag al een mooi meisje en nu ik haar beter leer kennen weet ik zeker dat ik haar leuk vind. Ik denk steeds aan haar, ik wil graag bij haar zijn. Elke keer als ze me aanraakt krijg ik kippenvel. Ik weet alleen niet of ze ook iets voor mij voelt. En dan is er ook nog het leeftijdsverschil. Zij is bijna achttien en ik al eenentwintig, bijna even oud als haar vaders. Ik val in een diepe maar onrustige slaap.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Sorry voor het lange wachten maar hier is weer een nieuw hoofdstukje! x