Haar lippen tintelden op het moment dat ze hem wegduwde. Ze was zich rot geschrokken. Waarom zoende hij haar in godsnaam? Ze was zo van de kaart dat ze maar half merkte dat hij wegging. Tegen de tijd dat ze het doorhad, was ze te laat om nog te roepen.
Zoë zakte tegen de deur aan. Wat haar nog het meest verbaasde was dat ze het niet eens vervelend had gevonden. Niet echt tenminste.
Plots werd de deur tegen haar rug geduwd.
'Zo? Is alles goed?' Niels stond er achter.
Zoë kneep haar ogen gefrustreerd dicht. 'Ja hoor prima.'
'Waarom zit je dan voor de deur en loopt Levi het huis uit alsof hij een spook heeft gezien?' Niels klonk bezorgd en dat was best apart. Hij was nooit bezorgd, maar was juist een flierefluiter.
'Er is echt niks, Nielske,' zuchtte ze.
'Waar ben je vannacht geweest dan? Ook bij Levi?' vroeg hij.
Zoë zuchtte nog eens. Waarom hield hij er niet mee op? 'Ik was bij Mike, nou goed,' spuwde ze uit. Niels was op slag stil.
Tijdens het eten hield hij steeds zijn ogen op haar gericht, ze werd er nerveus van.
'Niels, kun je er mee ophouden nu?' Ze keek hem een beetje bozig aan. Tenminste dat hoopte ze.
'Sorry,' mompelde hij en keek snel naar zijn bord. Paul en Meg keken elkaar veelbetekenend aan, maar hielden beide hun mond. Ze was blij dat Meg haar mond hield, want die had Levi op haar bed zien zitten. En als ze dat zou zeggen, dan zou Niels het ook over zijn deel hebben en werden er zeker conclusies getrokken. Eerlijk gezegd zat ze daar niet op te wachten. Zeker niet van Niels, want die had zijn mening over Levi allang klaar. Dat was er eentje waar zij het niet mee eens was.
Zwijgend liepen Niels en Zoë richting de Kroegtijger. Ze moesten allebei werken vanavond en ze voelde dat hij zich nog steeds afvroeg wat er tussen haar en Levi was voorgevallen. Ze wist niet goed hoe ze de sfeer moest veranderen.
'Dus,' begon ze voorzichtig, 'die leuke jongen? Nog gezien?'
Niels draaide zijn hoofd naar haar. Voor een moment keek hij haar onderzoekend aan en toen begon hij te grijnzen. 'Nee, dat niet. Maar misschien heb ik vanavond geluk.'
Hij hield de deur voor haar open en ze stapte de kroeg in. Ze zag een aantal vaste klanten van de donderdagavond en zwaaide naar een paar jongens die naar haar riepen. Snel wurmde ze zich achter de bar. Ze liep door naar achteren om haar jas op te hangen en hoorde iemand zachtjes zingen. Haar lichaam verstijfde toen ze het hoorde. Ze draaide de hoek om en stond oog in oog met Levi.
'Hoi,' zei ze zachtjes. Ze zag hem ook verstijven en ze voelde zich meteen ongemakkelijk.
'Hey,' antwoordde hij met een schorre stem. Levi schraapte vervolgens zijn keel.
'Ik moet even mijn jas-' Ze gebaarde naar de kapstok.
'Sorry voor-' mompelde hij, maar Zoë onderbrak hem.
'Niet doen. Tenzij je echt spijt-' Ze maakte haar zin niet af en ergens hoopte ze dat hij er niet op zou reageren.
Dat deed hij wel. 'Niet echt.' Het kwam er zacht uit, maar de opluchting die bij Zoë door haar lijf gierde was alles behalve zacht. Ze glimlachte half naar hem en liep toen het hokje uit.
'Hoi!' gilde een knappe blonde jongen naar haar over de bar, terwijl ze een biertje stond te tappen. Zoë glimlachte schaapachtig en groette terug. Ze gaf een andere jongen voor zich het biertje en rekende af. Vervolgens ging ze door naar het knappe blondje.
'Zeg het maar,' zei ze vrolijk tegen hem.
'Mag ik een jou?' vroeg hij vrolijk en wees naar haar.
'Een jou?' zei Zoë speels. 'Nou dat wordt lastig want die heb je al en twee is zo overdreven.' Ze grinnikte.
'Neehee,' antwoordde de jongen, met ietwat dubbele tong. 'Een jou!' Hij prikte met zijn vinger in haar wang. 'Oh een mij?' vroeg Zoë op een manier alsof ze het nu pas begreep. Het knappe blondje knikte wild.
'Helaas ben ik uitverkocht.' Ze lachte naar hem. 'Kan ik je wat anders aanbieden?'
Opeens kwam Niels naast haar staan. 'Zo, wat heb je voor cutie hier?' Zoë keek verveeld naar hem op.
'Ik denk niet dat hij op mannen valt, Nielsje.'
De gozer begon meteen te schudden met zijn hoofd en keek verschrikt naar hem.
'Ik bedoelde niet voor mij, Kippetje, maar voor jou,' zei hij grijnzend. De jongen begon vrolijk te glimlachen.
Opeens sloeg Levi zijn armen om haar en Niels. 'Nielsje, als je Puntjes nou eens haar eigen vent laat kiezen? Wat zeggen we daarvan?'
Niels draaide zich vragend naar hem om en keek toen naar Zoë, maar die was al afgeleid. Mike kwam op dat moment door de deur van de Kroegtijger. Ze voelde hoe Levi's arm op haar schouder verstijfde en vervolgens van haar schouder viel.
Zodra Mike haar zag, glimlachte hij naar haar. Hij liep op haar af en ging over de bar hangen.
'Hey Zo!'
Zoë ging op het opstapje staan en boog over de bar heen, zodat Mike haar kon omhelzen. Hij drukte een kus op haar wang. Ze werd op slag rood, waarop hij moest lachen.
'Hey Mike! Wat wil je drinken?' gilde Levi in haar oor. Zoë keek hem verschrikt aan.
'Doe maar een biertje, man!' Hij lachte naar Levi en die ging aan het werk.
Zoë stond in de voorraadruimte. Ze stond de flessen drank te tellen, toen ze iemand achter zich hoorde binnenkomen. Geschrokken draaide ze zich om. Levi stond twijfelachtig achter haar.
'Hey,' zei ze voorzichtig.
'Hey,' antwoordde hij terwijl hij zijn hand door zijn haar haalde. Vervolgens wreef hij zijn handpalmen langs zijn zwarte skinny. 'Misschien is het beter dat we doen alsof het nooit gebeurd is?'
Zodra hij de eerste woorden van die zin zei, laaide de woede in haar op. Ze liep naar hem toe en gaf hem een duw.
'Je wilt doen alsof je me nooit gezoend hebt? Beetje lastig hè, als het al gebeurd is.' Ze draaide zich boos van hem af.
'Wat? Vond je me zo goed kussen dat je het nog een keer wilt doen?' vroeg hij met een spottende stem.
'Jees Levi, wat probeer je te compenseren? Is je piemel zo klein, doordat de andere helft in je persoonlijkheid zit?'
Met die woorden liep ze om hem heen de voorraadkamer uit.
Ze besloot dat ze morgen het klusje wel af zou maken en dat Levi maar af moest sluiten samen met zijn enorme ego. Ze pakte haar jas en liep de kroeg uit.
Ze zat met haar telefoon in haar handen, klaar om Fenne te bellen. De hele nacht had ze liggen draaien omdat ze de opmerking van Levi niet los had kunnen laten.
De telefoon ging een paar keer over voordat Fenne opnam. Zoë was opgelucht bij het horen van haar vriendins vertrouwde stem. Na de standaard beleefde vragen, flapte Zoë eruit wat ze de afgelopen achtenveertig uur had meegemaakt. Fenne luisterde geduldig
'Zei hij dat echt?' vroeg ze toen Zoë herhaalde wat Levi de vorige avond had gezegd.
'Jup,' zuchtte ze.
'Hij is gewoon onzeker, Zo,' zei Fenne. Ze grinnikte. Fenne zag altijd en overal diepere psychische problemen. Zeker bij mannen.
'Hij durft gewoon niet toe te geven dat hij je leuk vind.'
Ze lachte nog harder. 'Ja beslist, Fen.'
'Weet je, ik kom dit weekend logeren. Dat is lang geleden. Vind je dat goed?'
'Echt? Dat zou geweldig zijn! Ik ga meteen een matras regelen!' gilde Zoë.
Onderweg naar haar vader kwam ze het blonde meisje uit De Pinguïn tegen. Degene die bij Levi geweest was en waarvan ze zich nog steeds afvroeg of het zijn zus was. Ze bekeek haar vanuit haar ooghoeken en het viel Zoë op dat ze hetzelfde blonde haar had als Levi. Langzaam draaide het meisje naar haar om en er verscheen een blik van herkenning in haar ogen. Ze stak de straat over en liep recht op Zoë af. Het enige dat Zoë kon doen, was bevriezen. Ze stond stokstijf op de stoep.
'Hey! Ben jij niet dat meisje van mijn broertje? Van Levi?' Het blondje keek haar onderzoekend aan en Zoë voelde zich een beetje ongemakkelijk.
'Hoezo van je broertje?' zei ze iets te happig.
'Je bent toch een collegaatje ofzo van hem?' Het meisje zette grote ogen op, maar Zoë zag dat ze deed alsof ze geschrokken was. Ze herkende de blik van Levi erin.
'Ja en wie ben jij?' Zoë richtte haar kin een beetje omhoog in de hoop dat ze zekerder overkwam dan ze was.
'Oh wat onbeleefd! Sorry hoor! Ik ben Liv, Levi's extreem leuke zus,' grinnikte ze. Nou, ze wist meteen dat de ego's groot waren binnen de familie. Ze beet op de binnenkant van haar wang en perste een glimlach op haar gezicht.
Ze kwam er al snel achter dat Liv er doorheen prikte. 'Oké, wat heeft mijn broertje gedaan?' vroeg zijn zusje aan haar. Ze begon meteen te stamelen en had geen idee wat ze tegen het meisje moest zeggen. Het ging haar niets aan wat er tussen haar en Levi was gebeurd.
'Je wilde niet dat hij je zoende?' Liv fronste. 'Dat is niet zo heel gek. Het eerste meisje wat hij zoent om een andere reden dan iets voor elkaar krijgen, heeft weinig trek in hem,' mompelde ze erachter aan. Zoë draaide haar hoofd een stukje en bekeek zuslief nog eens. Zei ze nou net wat Zoë dacht dat ze zei?
'Waar heb je het over?' vroeg ze zacht.
Het leek Liv uit haar gedachten te halen, want haar blik werd meer helder toen Zoë haar aankeek. 'Nou ja, je bent de eerste waarbij hij tegen mij zegt dat hij diegene heeft gezoend. Levi verteld nooit iets over meisjes. Tenminste niet op die manier, maar hij heeft het duidelijk verpest.' Liv haalde haar schouders op. 'Hij zal het wel overleven.'
Plotseling omhelsde het meisje haar. 'Ik moet rennen! Maar leuk om je te ontmoeten,' zei Liv nog voordat ze wegliep. Zoë staarde het meisje verbijsterd na. Wat had dat te betekenen?
Ze liep bij haar vader binnen. 'Hoi pap!' riep ze. Ergens van de bovenverdieping kwam een gedempt antwoord. Zoë stormde de trap op en vond haar vader achter zijn pc.
'Fenne komt het weekend logeren en ik vroeg me af of ik een matras kon lenen.'
Haar vader draaide zijn bureaustoel naar haar om. 'Dat klinkt gezellig. Fijn dat ze weer eens langskomt en natuurlijk kun je een matras lenen, maar hoe wil je die meenemen? Op je rug?' Haar vader grinnikte en Zoë trok een gezicht.
'Ik hoopte ei-'
'Jaja, dat weet ik wel,' onderbrak haar vader haar. Hij stond op van de bureaustoel en liep mee naar de logeerkamer. 'Hoe is het op je werk?' Hij keek haar vragend aan en Zoë voelde hoe ze begon te blozen.
'Prima hoor,' zei ze alleen maar.
'Word je nu rood door een vraag over je werk?' grapte haar vader. Ze schudde snel haar hoofd en staarde naar haar tenen.
Samen met haar vader sleepte ze het matras naar zijn auto en met veel moeite kregen ze het ding erin. Ze ging in de bijrijdersstoel zitten en gespte de gordel vast. Zodra haar vader zat zei hij: 'Er werkt zeker een leuke jongen bij je?'
Al haar bloed werd meteen op volle toeren naar haar wangen gepompt en ze keek haar vader sprakeloos aan. Na een paar minuten stilte zei ze: 'Nee!' Meteen toen ze het gezegd had, wist ze dat ze een fout had gemaakt. Ze had veel te hard nee geroepen. Ze zag het aan haar vaders gezicht, waar een grijns op verscheen.
'Och meid, als het wat wordt, dan wil ik hem wel een keer zien hoor,' zei hij met een dikke knipoog. Zoë wist niet meer waar ze moest kijken.
Haar vader was net de deur uit en Zoë stond beddengoed in haar kast te zoeken, toen er op haar deur geklopt werd.
'Ja?' vroeg ze en draaide zich om naar de deur.
'Hey Zo!' zei Niels toen hij door de deur kwam. Zoë glimlachte naar hem.
'Je moet vanaaf met Stefan werken, want ik had wat afgesproken. Steef valt voor me in.'
Ze knikte naar hem. 'Prima hoor.'
'Dan ben ik er vandoor, oké?' vroeg hij en keek haar fronsend aan. Zijn hand lag om de deur heen.
'Mmhmm, is goed,' antwoordde ze afwezig, terwijl ze schoon beddengoed uit de kast pakte.
'Komt Fenne?' Niels klonk meteen enthousiast.
Ze knikte met een grijns. 'Ja, morgenvroeg. Dus morgenavond moet ze mee naar de kroeg, aangezien wij allemaal moeten werken.' Ze had nog steeds een grijns op haar gezicht.
'Oh dat wordt zeker feest,' mompelde Niels voordat hij zwaaide en verdween.
Zoë vond het niet erg dat Niels had geruild met Stefan. Ze was bang dat Niels door zou vragen over Levi en ze wilde er echt niet over praten. Nu had ze tenminste een rustige avond met Stefan.