Chapter 68:
Hakuna Miran's Point of View.
Natitigan ko siyang nakatayo sa harapan ng pinto ko, bahagyang namumula ang mata niya at tila kaiiyak niya lang. "I'm gonna ask you one last time, Hakuna M-Miran. One l-last time so p-pick wisely." He cleared his throat and stared at my right eye.
"Just choose me now, I-I'll fix everything—"
"L-Laze hindi kasi ganoon 'yon, I-I just need to fulfill my lola's last wish." Napatitig siya sa akin, sumeryoso ang mukha.
"Y-You're just gonna pick me, Hakuna Miran. P-Pipiliin mo lang ako, what's hard?" He entered my room and closed my door, napaatras ako ng sumandal siya sa likod ng pinto ko.
Hirap na hirap siyang ipaliwanag ang gusto niyang mangyari, "I'm really sorry Laze." Napayuko ako.
"Miran.. hindi ka ba napapagod saktan ako? K-Kasi pagod na akong ipilit yung sarili ko—" Naputol ang sasabihin niya ng hindi niya mapigilang humikbi, "H-Habang andaming handa na piliin ako araw-araw.." Napaiwas tingin ako at pilit akong nagmatigas.
"H-Hindi mo naiintindihan." Bumuntong hininga ako.
"Eh ako? N-Naiintindihan mo ba yung nararamdaman ko? I-Inintindi mo ba ako?" Napunasan niya ang buong mukha at tsaka siya huminga ng malalim.
"N-Nangyari na—"
"Damn that reason, that's bullshit." Iniiwas niya ang tingin sa daliri ko na may sing sing.
"I e-expected a little, I thought you might change your mind and choose me. But I just made myself a fool and proved that you don't even love me a bit." Napahawak siya sa door knob ng pinto ko ng hindi niya na makayanan.
"B-Best wishes Mrs.Bautista.." Mariing sabi niya, halatang nasasaktan.
"I will respect your decision. I guess you know h-how much I fought for us but I ended up fighting alone." He sighed trying to hold his tears.
"We're totally done." Mariing sabi niya at blangko akong tinignan bago niya binuksan ang pinto at basta-basta na lumabas.
Natulala ako sa nilabasan niyang pinto, I made him suffer a lot and I am out of words.
Days past and Laze didn't work, nagtataka ang iba ngunit ako lang ang nakakaalam kung ano yung dahilan.
Mamayang gabi ay uuwi ako dahil sa dinner ng family, sinundo naman ako ni Terry at pagkapasok sa sasakyan niya ay may binigay kaagad siyang bulaklak.
"Thank you," matipid na sabi ko.
"I saw Laze Garcia, in front of the bar." Sa sinabi niya ay nalingon ko siya kaagad, "H-Huh? A-Anong ginagawa?" Kinakabahan na tanong ko.
"Do you want to check him?" Sa tanong niya ay nag-alangan ako kung kukunin ko ba yung opportunity o hindi.
"Let's check him before going to dinner." Huminga siya ng malalim at hindi na ako nakasagot, tinahak namin ang daan papunta doon ngunit nang nasa harapan na ng bar ay halos mag-alala ako kaagad ng makita ko siyang nakaupo sa gilid ng sasakyan niya sa parking lot.
A-Ang dami niya namang ininom.
Bumaba ako kaagad at lumapit sa kaniya, "Laze ano ba." Hirap na hirap siyang binuksan ang mata niyang bahagya oang namumugto.
Nangunot ang noo niya at tsaka sumandal sa sasakyan niya, "What are you doing in here?" Halatang lasing siya sa pananalita niya.
"Tumayo ka," tinulungan ko siyang tumayo at binuksan ko rin ang sasakyan niya.
Nang mai-upo ko siya sa sasakyan ko ay tumitig siya sa akin, nalingon ko naman si Terry na tahimik lang na nakatayo sa gilid ng sasakyan ni Laze.
"Maybe call one of his trusted friends or his family, hindi siya makakauwi sa lagay niya." Tumango ako at inabot ang cellphone ko.
"Hmmm.." Tila nagmamaktol si Laze, kaya naman inabot ko ang aircon at sinindi 'yon.
"Hakuna," nanlaki ang mata ko ng yumakap ito sa akin. Nalingon ko si Terry na tumikhim at umiwas tingin.
"Laze.." Sita ko.
Nang humiwalay si Laze ay pumikit na lang siya at tsaka parang nagmamaktol, na naiirita. Matapos ko tawagan si Jem ay ilang minuto lang naman dumating na siya.
"Ikaw na bahala kay Laze," bilin ko.
"Sige, ingat kayo." Paalam niya at tsaka sinuotan ng seatbelt si Laze at tsaka siya umikot sa driver's seat.
Nang makaalis sila ay umalis na rin kami, bumuntong hininga ako dahil ako ang dulot kung bakit siya ganoon ngayon.
"I still wonder, why am I in this situation where I can't be loved by you yet I'm here." Nalingon ko si Terry sa sinabi niya, matipid siyang ngumiti at nagmaneho na lang.
"A-About Alyssa, Terry. May alam ka ba doon?" Nalingon niya ako tsaka siya tumikhim.
"Maybe," ngumisi siya ngunit nagtaka lang ako lalo.
"If you remember what I did to you before, You'll hate me so much, Miran." Napatitig ako sa kaniya.
"B-Bakit?"
"Ah you already hate me na pala," mahina siyang natawa at tsaka maingat na lumiko.
Parang hindi naman?
"Yung kapatid at mama mo, inaamin ko oo." Pagdederekta ko na mahinang ikinatawa niya.
"Halata." Ngumuso ako sa sagot niya, nang makarating sa kanila ay inalok niya ang kamay niya kaya tinanggap ko 'yon.
Pagpasok namin sa harap ng bahay nila ay bumati ang ibang maid nila, dumeretso naman kami sa dining at nag-mano lang ako sa lolo nila at hindi ko na pinansin ang iba pa.
"Bastos talaga," rinig kong bulong ng kapatid ni Terry kaya matamis ko siyang nginitian.
Glad, I'm getting on her nerves. "Let's take a seat." Anyaya ng lolo nila, sumunod naman ang lola kaya nag-mano ako doon.
Naupo na ako sa tabi ni Terry, habang nasa hapag kainan ay tahimik lamang sila. "Balak na naming simulan ang pagtulong, maayos naman ba ang relasyon niyo?" Tanong ng lolo ni Terry.
"Ah lolo we're good, maybe start helping their family so that she's not stressed when we're together." Nalingon ko si Terry na tinaasan lang ako ng kilay kaya naman napatingin na ako sa pagkain.
"W-Wala naman lason 'to 'no?" Sa mahinang bulong ko ay muntik ba siya mabulunan, mahina siyang natawa.
"Let's see," napalunok ako ng kunin niya ang fork niya at tumusok sa karne at kinain 'yon.
"Mukhang wala," sagot niya.
Tumango ako at kumain na. "Magkasama ba kayo sa condo mo, Terry?" Sa tanong ng lolo ni Terry ay dahan dahan kong nalingon si Terry na ngumunguya pa.
Hindi pa siya nakasagot kaagad hanggang sa lingunin niya ako, "Yes lo. She's just busy because she's working hard, kaya late ko na siya nasusundo sa work niya." Nangunot muli ang noo oo sa pagsisinungaling ni Terry.
Bahagya niya namang inangat ang sleeves niya at tsaka kumain na muli, "Tignan mo, baka iniiputan ka na naman ng asawa mo—"
"Mom, our relationship is ours. You don't need to remind me," maayos naman na sagot niya sa mama niya.
Pagkatapos kumain ay uminom kami ng kaunting wine, pero hindi uminom si Terry. Kaya naman tumikim lang ako, "Wala ba kayong balak mag-honeymoon?" Kwestyon ng lola ni Terry.
"Kami na bahala doon lola," sagot ni Terry.
"Kung may kailangan kayo apo, sabihan niyo ako." Matipid na ngumiti si Terry sa lola niya.
"Sure lola," wika niya pa at tsaka tinignan ako.
"Umakyat ka muna sa kwarto ko, may kukunin lang ako sa sasakyan." Matipid na sabi ni Terry kaya tumango ako at umakyat sa hagdan, nang makataas ay halos mapakapit ako ng mahigpit sa railing ng biglang may mahinang tumulak sa akin.
"Nababaliw ka na ba?!" Inis na singhal ko at lumayo sa hagdan.
"Natakot ka?" Kwestyon ng kapatid ni Terry.
"Alam kong ayaw mo sa akin, pero sana alam mo rin na ayaw ko sa'yo kaya huwag mo 'kong lalapitan." Napipikon kong sabi.
"Babantayan kita kaya huwag kang gagawa ng kalokohan sa pamilya namin," banta niya kaya peke akong tumawa.
"Pakialam ko kung bantayan mo 'ko?" Sumbat ko pa.
"Hihilain kita pababa, tandaan mo 'yan—"
"Tama ka, nasa tamang lugar ka rin. Sa ibaba ko," ngising sabi ko akmang hihilain niya na yung buhok ko pero sinalo ni Terry ang pulsuhan niya.
"Tina, that's enough." Tumaas ang kilay ko ng banggitin ni Terry ang pangalan ng kapatid.
"P-Pasalamat ka," inis na sabi niya sa akin. Hinawakan na ni Terry ang siko ko upang ilayo na ako kay Tina na kapatid niyang unggoy.
"Sama talaga ng ugali ng kapatid mo 'no," singhal ko.
Mahinang natawa si Terry, "Pabayaan mo na," binuksan niya ang kwarto.
"Dito ba ako matutulog?" Kwestyon ko.
Natigilan siya at seryoso akong nilingon, "Sigurado ka bang tatanungin mo ako niyan? I can't say no. Pero pala-desisyon ka ika nga ni Marshall—"
"Nang-aasar ka ba?" Inis na sabi ko na ikinangisi niya.
"Tumalikod ka, magbibihis ako." Utos niya at umiling na lang, sinunod ko naman siya.
Pagkatapos niya magbihis ay inabot niya ang iPad niya na nasa kama niya lang naman, ngumuso ako dahil naiwan ko ang gamit at cellphone lang ang dala ko na pumunta rito.
"May lakad pa pala ako sa police station next week, sakit sa ulo." Mahinang sabi ko at dismayadong tinignan si Terry ma bigla akong natignan.
"Wala akong kinalaman doon, I swear." He even lifted his right hand, which made me shook my head.
"Dito ka na sa kama, ako na sa lapag. Kaya ayoko rito," ngiwing sabi niya pa.
Makalipas ang ilang araw ay pumasok na si Laze sa trabaho ngunit araw araw mainit ang ulo niya. Unti-unti ay bumabalik rin ang ala-ala ko at napapabuntong hininga ako pag kasaka siya doon.
Ngayon ay papasok kami sa loob ng site dahil kailangan namin i-check ang didisenyohan at kung papaano ang structure nito.
"Thick wall glasses will be installed here," I pointed out the empty space.
"Will it be a transparent glass or a tinted one on the outside?" Napatingin ako kaagad kay Laze sa striktong tanong niya.
"Tinted one, but when night comes this view from here to up there will be transparent outside. This is simply the lobby, Architect Garcia." I explained, medyo nahirapan ako doon pero kailangan kong sabihin ang ideya ko.
"Lobby area, are you sure?" Nasa exam ba kami? Ngumiwi ako.
"Architect Garcia, the reception and the lobby will be on the same floor. The first floor will have a high ceiling because of the big glass walls. In short, the fifth floor is like 6th floor high." Tumango siya at tsaka pinirmahan ang ideya ko.
"Alright, how about the reception. How will you make it in between this lobby?" Napaisip ako ng matagal sa sinabi niya.
"They can sit here in the lobby while waiting for their turns, since magiging pila ang lobby area." Tumango siya at blangko akong tinignan.
"Next," lumapit ako sa tatayuan ng elevator.
"Not the elevator, yung iba pang kasama ng lobby area at reception." Tukoy niya, napakamot ako sa pisngi at tsaka ko tinuro ang isang parte.
"What?" He asked, napaisip ako ng matagal tsaka ako tumikhim ng maalala na.
"Food stalls, restaurants, cafes can be placed there." Turo ko.
"Next?"
"The cafe or whatsoever stalls can eat 600 square meters, the lobby area can be 900 to 1,100 square meters, the reception can eat 300 square meters." Tumango muli si Laze at tila may binilugan siya.
"How will you divide the tiles? Will it be divided or not?" Umiling ako.
"Mas okay ng pare-parehas sila—"
"Mali," naitikom ko ang bibig sa pagkakapahiya sa sinabi niya.
"Bakit?"
"How will they know that it's on this side only? This will be an open area Architect Lapiz, glasses inside won't be installed. Think about that before giving me your proposal. Revised it." Striktong sabi niya dahilan para bumuntong hininga ako.
"Maayos na sana," mahinang sabi niya at tsaka iniwan ako doon.
Napanguso ako at iritang pinunit ang proposal ko, naglakad na ako pabalik sa labas ng building na ginagawa pa rin ang 4th floor.
"Nakakapikon," bulong na sabi ko pa ng makaharap si Crizel.
"Gusto rin kita awayin, Mare. Ang sungit niya, hindi ko ma-take." Ngumiwi ako at inis na naupo sa sofa tinititigan ang iba ko pang proposal.
"I didn't ask you to change everything Architect Lapiz, I'm telling you to revise the tile part." Naitikom ko ang bibig ng ituro niya ang parteng 'yon sa drawing na binigay ko.
"Ganoon na rin 'yon." Mahinang bulong ko.
"Then do what you want to do, that's your talent." Umawang ang labi ko sa sinabi niya tapos ay pumasok na siya sa kwarto niya sa rest house.
N-Namemersonal ba siya?!
"Nakakainis talaga." Inis na sabi ko, kasalanan ko naman pero trabaho 'to oh!
Nang padilim na ay natigilan ako ng sabihin ni Carl na may bisita ako at ganoon tumaas ang kilay ko ng makita ko ang mag-ina.
Iniwan na nila ako dahil may take turns pa raw sila sa building, kaya naman kami na lang tatlo ang nandito.
Dismayado ko silang tinignan, "Busy ako, anong kailangan niyo sa akin?" Tanong ko.
"Kasama mo ba si Laze rito? Baka niloloko mo na naman ang anak ko?" Huminga ako ng malalim at tsaka ako naupo sa sofa.
"Wala akong niloloko, at yes nandito siya kasi boss ko siya. Bakit?" Sagot ko.
"Paraparaan ka talaga 'no? Panigurado may tinatago kayo ni La—"
"Don't worry, Architect Lapiz and I were already done when she chose your son." Natigilan ako ng tumikhim si Laze matapos sabihin 'yon at tsaka niya inabot ang tasa niya at itinapat sa coffee maker.
"How about our engagement?" Biglang singit ni Tina kay Laze.
"Naunang natapos 'yon." Lumunok ako sa pagiging prangka ni Laze.
"This is a place of work, don't visit often and cause a scene. Unless you want me to call a police," inis na tumayo ang mag-ina ngunit halos umawang ang labi ko ng ibuhos pa nila sa akin ang juice at dahil doon ay nabasa ang plates ko.
Napatayo ako at inis silang tinignan. "Ako na mismo ang nag-aalis ng karapatan na makatungtong kayo rito, umalis na kayo!" Galit na sabi ko at tsaka ko inis na tinitigan ang pinaghirapan na plano.
"Deserved." Pinigilan kong awayin ang dalawa dahil nandito kami, at hindi ako pwedeng gumawa ng ikakasira ko.
"Umalis na kayo." Punong puno kong sabi.
"Mabuti nga sa'yo, tama lang sa'yo na pahirapan." Pahabol na sabi ni Tina.
"Talaga Tina? Mas kawawa ka nga eh. Ni minsan hindi ka man lang ginusto ng taong gusto mo kasi ako ang gusto." Gitil ko at tsaka ko kinuha ang plates at nilukot 'yon sa harapan niya.
"Umalis na kayo." Pikon na pikon kong sabi.
"Paano kung ayaw namin—"
"Ganito rin ba ginawa niyo kay Alyssa? Kaya niya mas piniling magpakamatay na lang kesa makisama sa pamilya niyo lalo na sa inyong dalawa na ang sasama ng ugali, ang sama pa ng mukha!" Susugod na sana yung dalawa sa akin pero malakas na ibinagsak ni Laze ang kung ano.
"Ang ingay." Ayon lang ang sinabi niya ngunit naawat na ang dalawa at iritang umalis.
Napaupo ako sa sofa at natignan ang damit kong basa, nahawi ko pataas ang buhok sa pagka-irita at tsaka ako inis na pumasok sa kwarto.
Days passed and I got to meet Terry's sister and mom almost 5 times a week.
They also find out that me and Terry don't sleep together kaya naman napilitan akong doon sa condo ni Terry. Buti nga ay hindi niya ipinipilit na magtabi kami.
Siya na nga rin ang nagluluto, kinagabihan ay tinamad siya magluto. "Kumain na lang tayo sa labas," anyaya niya at inabot ang wallet niya.
"Hindi ka ba naiinitan sa suot mo?" Tanong niya.
"Hindi naman, ba't?" Tinignan ko pa ang suot na jogging pants at longsleeve.
"Parang ang init eh, naka-full ba yung aircon?" Napairap ako sa tanong niya, lumabas na kami at pinindot ang elevator.
Nang bumukas ang elevator ay natigilan ako ng makita si Laze, blangko niya lang kaming tinignan tapos ay pinindot na namin ang ground floor.
"Saan tayo kakain?" Tanong ni Terry sa mahinang paraan.
"Diyan na lang para lakad na lang," tukoy ko.
Nang lingunin ko si Laze ay tinitignan niya ang suot niyang relos tsaka niya ibinulsa ang kamay na may suot na relos. Huminga ako ng malalim dahil hindi niya na talaga sinuot yung bracelet.
Itim na pajamas lamang ang suot ni Laze at isang oversized white shirt na may print sa harapan, nang bumukas ay nauna kaming lumabas at napansin ko na nasa likuran namin si Laze.
Lumiko na kami at doon nagbago ang direksyon ni Laze, mukhang matutulog na siya pero bigla siyang may naisipang bilhin sa kung saan. "Makapigil hiningang nasa likod siya, parang nasa likod ko si kamatayan." Sa sinabi ni Terry ay natawa ako.
Nang nasa resto na kami ay doon na kami kumain, inaantok na nga ako kahit papaano. "Tumawag sa akin si lola kanina, doon raw muna tayo tumira sa bahay." Dismayadong sabi ni Terry.
"Bakit?" Tanong ko.
"Yung kapatid ko, nagsumbong." Ngumiwi ako kaagad.
"Inaasahan."
"Hmm, ganoon na nga." Sagot ni Terry.
"What do you want for dessert?" Kwestyon ni Terry kaya tinuro ko yung gusto kong ice cream, "Hindi ka ba uubuhin? Gustong gusto mo sa malamig ah." Umirap ako ng mapansin niya 'yon.
"Parang si Laze," tumaas ang kilay ko at napairap.
"Ewan ko ba ba't naging asawa kita," dismayadong sabi ko na ikinalaki ng mata niya tsaka siya mahinang natawa.
"Ikaw may kasalanan, pumayag ka bigla." Umirap ako ulit.
After that dinner, we started living under the roof of Bautista's house. But then as Terry is a businessman they happened to have a business trip and I was left here alone.
Gusto ko tumakas, kinuha ko ang wallet ko at tsaka cellphone, dahan dahan akong lumabas ng kwarto ni Terry pero bago pa man ay halos manlaki ang mata ko ng may humampas sa ulo ko dahilan para mawalan ako ng malay.
Halos malunod ako ng pagmulat ko dahil sa isang timba na binuhos sa akin, pumalag ako ngunit napansin ko na nakatali ang kamay at paa ko sa upuan.
"Ano 'to?" Galit na tanong ko sa mag-ina.
"You know how glad I am that my son left, you'll taste your own poison." Nanlaki ang mata ko ng makita ko ang hawak na blade ng kapatid ni Terry.
"Ano ba!" Sita ko.
"Tina!" Kinakabahan sa sita ko ngunit napadaing ako ng guhitan niya ang malapit sa pulsuhan ko na tila ba ako ang may gawa no'n.
"Aww! Ano ba!" Galit na sigaw ko at pumapalag.
Sobrang hapdi no'n at kahit mababaw ay gumuguhit ang dugo sa balat ko. Halos maluha ako ng magtawanan pa sila na ginawa 'yon sa magkabilang pulsuhan ko.
"Pag lumabas sa kung sino man na kami ang may gawa nito, tandaan mong gagawan ko ng kwento ang kumpanya niyo ng tuluyan ng bumagsak." Masama kong tinignan ang mommy ni Terry.
"Naiintindihan mo!?" Sinapo nito ang pisngi ko at diniinan dahilan para umawang ang labi ko at pilit na iniwas ang mukha ko.
"Naiintindihan mo?!"
"Oo na!" Galit na sigaw ko.
Ngumisi ito, ngunit iniinda ko ang mahahapding hiwa. Sa sobrang talim ng blade na 'yon ay kahit hindi idiin ay dudugo at masusugatan ang balat ko.
Nang alisin nila ang tali ay gusto kong gumanti ngunit kung idadaan ko madalas sa pisikalan hindi rin ako nalayo sa kanila. Tumayo ako at tsaka ko hinayaang tumulo ang dugo sa dalawang pulsuhan ko pataas sa siko.
Nang makapasok sa kwarto ay natigilan ako at napatitig sa sugat ko, at tila may ideyang pumasok sa isip ko.
H-Hindi kaya ganito ang ginawa nila kay Alyssa at pinalabas na suicide?
Kinaumagahan ay muli kong hinugasan ang sugat ko at tsaka ako kumuha ng longsleeve upang makapasok sa trabaho. Ayoko umuwi mamayang gabi rito, kinuha ko ang ibang gamit ko at tsaka ako pumasok na sa trabaho.
Nang nasa rest house na ay nginitian ko si Crizel at Jem, "Bakit na-late ka?" Tanong ni Jem.
"Na-late ako ng gising," sagot ko.
"Ang init init naka-longsleeve ka mare, wow ha." Bati ni Crizel kaya napangisi ako at tsaka inilapag ang bag ko sa harap ng white board.
"Magsabi ka kay Architect na nandito ka na at yung rason bakit ka na-late." Tumango ako at kinakabahan na kumatok sa kwarto ni Laze.
Nang buksan niya 'yon ay natignan niya ako at tsaka siya huminga ng malalim. "Be responsible, go to work on time if you don't want me to report you to the company." Tumango ako.
"Sorry, Architect." Maayos na sabi ko.
"Pass your blueprint on time." Matipid niyang sabi at basta-basta akong sinaraduhan ng pinto.
Ang bango ng simoy ng hangin sa loob ng kwarto niya, amoy Laze!
Huminga ako ng malalim at tsaka ko kinuha ang bag ko upang simulan na ang trabaho.
Kinagabihan ay natigilan ako ng may sasakyan sa labas at sunod sunod na tumunog ang cellphone ko, ang sasakyan sa labas ay busina nang busina.
Kahit si Laze ay napalabas kaya naman sinagot ko ang tawag ng numero lang. "Why are you not going home? Lumabas ka na diyan nandito na kami." Lumunok ako at tsaka huminga ng malalim.
"Hindi po ako makakauwi ngayon kasi may trabaho pa akong dapat ayusin." Mahinahon na sabi ko sa mama ni Terry.
"Alam na po ni Terry." Sagot ko pa.
"Lumabas ka na diyan, nandito na kami." Nakagat ko ang ibabang labi.
"Hindi niyo ho ako pwedeng diktahan kung kailan niyo gusto, umalis na po kayo. Bukas na po ako uuwi," sagot ko.
"Lumabas ka." Bumuntong hininga ako at pinatay ang tawag tsaka nanlulumo na lumabas.
"Mare, bakit?"
"Mother ni Terry," dismayadong sagot ko.
"Sasamahan kita!" She insisted pero umiling ako.
"Baka madamay ka pa." Lumapit ako sa pinto.
Pero halos mapalunok ako nang mabilis na hilain ako ni Laze at isarado ang pinto. "Go to your room." Napalunok ako at napangiwi ng sumakit yung mga gawa ng mag-ina na Bautista.
"B-Bakit?" Tanong ko.
"If you don't want to leave, go to your room. If you want to, then I won't stop you." Napalunok ako at umatras, bahagya ko pang ininda ang sugat na nahawakan niya sa paghila sa akin upang mapigilan ang paglabas ko.
Nilapitan naman ako ni Crizel at tinangay sa kwarto ko, hinayaan niyang nakabukas 'yon. "Bakit iniinda mo 'yan?" Kwestyon ni Crizel at halos manlaki ang nang ilihis niya ang sleeves ko.
"Crizel—"
"Hakuna Miran." Nanlaki ang mata niya kaya mabilis kong nabawi 'yon at naitago sa kaniya. Kinakabahan ko siyang tinitigan.
"Ano 'yon Hakuna Miran?" Nag-taas ang boses niya kaya nakagat ko ang ibabang labi.
"Wala, wala 'yon."
"Anong wala, bakit mo sinusugatan sarili mo?" Natigilan ako ng may kumatok sa bukas na pinto.
Natigilan ako ng makita na si Laze 'yon, "Just give permission to bail your mother-in-law. I called the police and they're going to pick them up." Tumango ako kay Laze, sana ay hindi niya narinig.
"Salamat."
Tinignan niya muli ako at nangunot ang noo niya. Nang pasadahan niya ang tinutukoy ni Crizel kanina ay pasimple kong naitago 'yon.
I saw him bit his lips and left us, huminga ako ng malalim at humiga sa kama. "Matulog ka na." Mahinahon na sabi ko kay Crizel.
"Huwag ka mag-lolock ng pinto ah, Hakuna Miran." Pinanlakihan niya ako ng mata kaya tumango ako.
Sana ay hindi nila malaman, at ano naman kung makikita ni Laze? Hindi ba't sabi niya aalisin niya na ang pake niya.
Nakaka-stress.
///
@/n: Any thoughts?