Chapter 31

2.2K 168 14
                                    

Hindi siya binaba ni Celso kahit pa man ilang ulit na niyang pinagpapalo ang likod nito at weird na silang pinagtitinginan ng mga tao na nadadaanan nila.

He only decided to put her down when they arrived at the same place that he told her to wait.

After he put her down on her feet, she immediately crossed her arms and glared at Celso.

"Ano bang problema mo?!", galit niyang saad habang tiningnan ng masama ang lalake.

"Ikaw.", mahinahong saad nito pero mahihimigan ng pagka-irita dahil sa ginawa niya. "Ikaw ang problema ko, Isabel. Bakit ba ang tigas-tigas ng ulo mo? Paano kung may nangyaring masama sa iyo? Naisip mo ba na baka mag-alala ako kung makita kong wala ka dito?"

Agad siyang napatigil dahil sa sinabi nito.

She was supposed to be angry but after seeing his worried face, it suddenly made her feel guilty.

Mukhang nag-alala lang talaga ito sa kaniya.

Her anger dissipated pero dahil hindi mawawala ang pagiging brat niya ay hindi siya nagpatinag.

"Gusto ko lang naman tingnan yung mga Filipiñiana sa may tindahan na iyon.", ani niya habang tinuturo ang tindahan na pinuntahan niya kanina. She pouted to show her dissatisfaction with his reaction.

Brat na kung brat pero ayaw na ayaw niya talagang napapagsabihan. She always need to have the final say.

Celso glanced at the direction of the store that she's pointing at and saw the different beautiful Filipiñianas displayed.

Agad na malamlam siya nitong tiningnan bago nagsalita.

"Gusto mong bilhan kita?", mahina nitong sabi na parang nagi-guilty ito sa kawalan niya ng proper na damit.

Hindi naman kasi issue sa kaniya iyon dahil palagi lang naman siyang nasa bahay ni Celso. There's no other girls around her that could show her how to dress up according to this time.

Ngayon niya lang talaga napansin na parang siya lang ang naiiba sa lahat ng kababaihan pagdating sa pananamit dahil sa pagkakapunta nila dito sa San Jose.

Almost everyone around her age are wearing beautiful, hand-woven Filipiñianas while she looked like a destitute one.

Kahit nga sina Horatia at ang kasa-kasama nitong bruha ay ang gaganda ng mga suot.

Somehow, she felt jealous because she likes to dress up but she has no privileged to do that since she has no money.

Maingat na hinawakan ni Celso ang kanang kamay niya at hihilain na sana siya pabalik sa palengke kung saan makikita ang boutique na sinasabi niya. Mukhang bibilhan siya.

She immediately pulled her hand away from his hold that made him look at her direction.

Agad-agad siyang umiling na kinataka ng lalake.

"Huwag na. Sayang sa pera. Kailangan pa nating bumili ng materyales para sa bahay. Malaki-laki ring bahagi ng kusina ang nasunog.", agad niyang ani para maliwanagan ito.

Kung noon ay sandamakmak ang pera niya at pwedeng-pwede siyang mag indulge sa iba't-ibang bagay pero ngayon iba ang estado ng buhay niya.

Wala siyang kapera-pera at fully aware siyang maliit lang rin ang sahod ni Celso sa pagiging karpintero.

This is the first time in her life that she learned how to consider other things before buying something she wants.

Priority nila ang needs at hindi wants.

My Love In Her Past (3rd Book Of 'In Her Past' Series)Where stories live. Discover now