My Love In Her Past (3rd Book Of 'In Her Past' Series)

Chapter 69

"A-Ano?", hindi pa rin makapaniwalang tanong niya dito.

Mamamatay si Celso ngayon?

She thought that she's the one who's at risk of dying. Ano ang kalokohan na ito?

Unti-unti siyang tumingin sa matanda at nakita ang guilt sa mukha nito.

"You said that we will have our happy ending...", bulong niya pero maririnig doon ang galit na nanggagaling mula sa puso niya.

"I... I'm sorry, Beatrice. Hindi ko alam... Hindi namin inaasahan ni Sidapa ito.", frustrated na paliwanag ng matanda na para bang kahit ito ay nagagalit sa nangyayari ngayon.

She shook her head in disbelief before snatching Direct Percy's phone out of his hand. Mukhang nagulat pa ang matanda sa kaniyang ginawa ngunit hindi na ito nagprotesta nang makita siyang hinahanap ang phone number ni Celso sa contacts nito. She immediately hit the call button after seeing Celso's name and waited patiently while it's ringing.

Every ring feels like a blade on her heart.

Natatakot siya.

Hindi niya makakayang mawala si Celso sa kaniya.

Celso is her everything and without him she is nothing.

She's been living a life without direction but when Celso came into her life, she found her purpose.

Natutunan niyang tanggapin ang sarili.

Natutunan niyang magmahal at mahalin pabalik.

He's her everything and losing him is just like losing the air that she breath everyday.

"Direct Percy? Why?", agad niyang rinig sa kabilang linya nang tumigil na ang pag-ring ng phone. The baritone voice of her husband comforted her a little bit.

Buhay pa ito. May pag-asa pa siyang iligtas ito.

"Mahal.", tila papaiyak niyang saad.

"Isabel? Mahal... bakit? May problema ba?", nagtataka nitong tanong sa kaniya.

"Celso where are you?", pilit niyang pinapakalma ang sarili para hindi siya bigla na lang mag-burst out at umiyak.

"On the way na sa city. Bakit? May ipapabili ka ba?", sagot ng lalake sa kaniya kaya alam na niyang nagmamaneho ito ngayon.

"Pull over please. Pupuntahan kita.", halos papaiyak na niyang sabi dito kaya naman parang nahalata iyon ni Celso at nag-aalalang tinanong siya.

"Mahal? Are you okay?", he said, worry deep in his tone.

"Just please...", hindi na niya napigilan ang sarili at napahikbi na siya. "Please stop driving Celso. Please... I can't lose you.", unti-unti nang tumulo ang kaniyang mga luha.

Napatigil naman sa pagsasalita si Celso dahil sa sinabi niya at siguro dahil na rin sa unti-unting lumalakas na ang mga iyak niya.

Nanginginig ang mga kamay niya dahil sa kaba at takot.

Why do we need to end up like this?

Bakit ganito na lang palagi?

Bakit kailangan may mamatay na isa sa kanilang dalawa?

Can't they have their happy ending?

Doesn't she deserved to be happy because she's always been the villain?

Villains can't have their own happy endings.

Sinners deserves to rot in hell.

That's what people would often say.