KİTAP ŞARKISI: SEZEN AKSU/ Tutuklu
Youtube Playlist: https://youtube.com/playlist?list=PLl-hhXM1-pJmMKD3FEMVjVQzpQfB2DPX5
Aşk acısını iliklerine kadar çekerdi her insan. Sevdiği birinin ölümünü de iliklerine kadar çekerdi.Yaşam savaşını tırnak diple...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
***
Elime bir çekiç aldım, kurduğum hayalleri, ettiği hevesleri, hepsini acımasızca yıktım. Arkamı dönüp uzaklaştığım her adımda yere battım. Yürüdüğüm zemin bataklıktı. Ardımda bıraktığım adamın bataklığı.
Ben divaneydim ya ona, o avare olsundu başkalarında. Ben öyle de yaşardım. Hem ne diyor şair;
Ne ölmek nefessiz kalmaktır
Ne de yaşamak nefes almaktır
Yaşamak;
Sevilmeyi hak eden birine
Yaşamını harcamaktır
Ben hayatımı ona harcayarak da yaşardım. Ama benim dizelerim bıçak çekiyordu kalbime. Oluk oluk kanıyordu gözlerim okudukça. Satırların sonundan kan damlıyordu. Damla damla dem olmuştu dudaklarımız.
Bahçeye attığım adımlarımı takip etti. Küçük süs havuzunun önünde durduğumda Boran arkamda durmuştu. "Madem öyle al bunu." Merakla arkamı döndüğümde elindeki siyah kutuyu avuçlarıma bıraktı. "Beni kaybettiğim savaşta ölüreceğini bilseydim eğer..." Sustu, devamını getirmedi.
"Komik, sana seni sevmeyen bir adamın peşinden koştuğun için hakaretler yağdıran gönlüm beni sevmeyen bir kadının ardından ağıtlar yakıyor." Dudaklarımı birbirine bastırdım. "Beni bırak dediğimde bırakacağını bilseydim keser atardım dilimi. Ne bileyim ben, sen öyle güzel bakınca, gitmezsin sandım."
Dudaklarına sitemkar bir tebessüm yapıştırıp arkasını döndü. Va ağır ağır içeriye girdi. Bana da satırların sonundan damlayan kana bulanmak kaldı.
Kutuyu açtım. İçinde bir yüzük vardı. Altın kaplamanın üstünde pembe çiçek desenleri, daha da garibi küçük bir çıkıntısı vardı ve oradan çekince bembeyaz kağıda yazılmış bir cümle çıkıyordu karşınıza.
Kalbimdir sevgilim, kalbine giden yolu süslediğin bu yüzük
Ağladım. Usul usul, kimselere belli etmeden. Kutuyu yere atıp yüzüğü parmağıma taktım. Kalbini parmak boğumlarımın arasına saklamıştım. "Kimse seni alamaz."
Dizlerim taşımıyordu artık beni. Çimenlerin üstüne devrildim. Bacaklarım sert darbeyle acıdı. "Eylül?" Adımı duymak istemediğim sesler adımı haykırıyordu. Oysa ben onun fısıltısında can vermiştim.
