Serçenin Gözyaşı/TAMAMLANDI

İrtihal//XVI- İntizar

BÖLÜM 16

İNTİZAR

Çağan Şengül/ Veda

(Bu bölüm Eylül ve elbisesi)

***

Sayfa sayfa geçti günler. Her sayfaya ayrı bir intizar yazdı yazar. Sanki bu benim bildiğim tek şeydi. Yapabildiğim tek şey intizardı. İnim inim inlemek. Saniyeler süren depremi bir ay yaşamak yetmiyordu. Zangır zangır sallanıyorduk bu hayatta.

Gazetelerin manşetlerinde GÜMÜŞ KATİL ismi asılıydı. Bütün Türkiye bana bir cin gibi musallat olan o adamı konuşuyor, hakeretler, beddualar yağdırıyordu. Oysa kimse acıdan acıya atılan beni konuşmuyordu.

Eli kanlı bir katile ihtişamlı bir isim verip günlerinin bir iki dakikasını ona saydırarak geçiriyor daha sonra unutup geçiyorlardı.

İstediğim günlerce beni konuşup bana üzülmeleri değildi. İhtişamlı bir isim takıp unuttukları o katili yakalamak için uğraşmalarıydı. Neredeyse bir ay olacaktı Günce'nin kanı o adamın baltasında kuruyalı. Üniversitenin eski duvarlarına arkadaşımın kanıyla adımın yazılması sadece günler önceydi.

Pamuk ipliğine bağlı olan hayatlarımız değilde, canice öldüren bir katilin psikolojisi idi ülkenin tartışma konusu.

Öfkeyle kapattım önümdeki televizyonu. Spikerin hayretle sunduğu haber bizim haberimizdi. Adımın kanla yazıldığı resmi ekrana verdiklerinde içimi sıkıntı kaplamış öfkelenmişti. Ölen arkadaşlarımın canı değildi kanlı adımdı hayret edilen şey.

"Abla, iyi misin?" Toprak'ın sesiyle öfkem bozguna uğradı. Boran'la olan normal günümüzün ardından iki gün geçmişti. Bugün okula gittiğim halde onu görmemiş olmamın üzerine bu haberler moralimi altüst etmişti. "İyi olmaya çalışıyorum."

Toprak sarsak adımlarla yanıma oturup uzattığım ayaklarımı dizlerinin üzerine aldı. "İyi görünmüyorsun. Seni böyle görmek beni de üzüyor." Gülmeye çalıştım. "Yalancı, keyiften dört köşe oluyorsundur." Omuzlarını silkti. "Seni sinirlendiren ben değilsem keyiflenemem. Kim kızdırdı gül güzeli ablamı?"