KİTAP ŞARKISI: SEZEN AKSU/ Tutuklu
Youtube Playlist: https://youtube.com/playlist?list=PLl-hhXM1-pJmMKD3FEMVjVQzpQfB2DPX5
Aşk acısını iliklerine kadar çekerdi her insan. Sevdiği birinin ölümünü de iliklerine kadar çekerdi.Yaşam savaşını tırnak diple...
Tabiri caiz ise bu uzuuuuun bölümde sizi ağlatmayı özür dileyerek söylüyorum ki ağzınıza etmeyi planlıyorum. Gözyaşlarınızın tadına bakma vakti geldi.
Şebnem Ferah / Hoşçakal
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
***
"Kim?" diye bağırdım. Bağırdığım için herkes bize bakıyordu.
Anlam veremedim. Aylin o adamın tam adını nereden biliyordu. Ona İyice yaklaştım. "Soy adını nereden biliyorsun?" diye sordum kısık ama sert bir sesle.
Aylin gözlerini bize dikmiş polise kaçamak bir bakış atıp bana döndü. "Beni kaçırdığında duydum. Bir kadınla kavga ediyordu." deyip bir süre soluklandı.
"Ne kadını?" diye sordum. Beklemeye tahammülüm yoktu. Elimizde paha biçilmez bir ipucu vardı. Ve Ferman başarılı olamamıştı. Onun hakkında bir şey öğrenmemem için beni buraya tıkmıştı ama başarılı değildi.
"Anlatacağım. Ama daha fazla ayakta kalamam." Gözlerimi gözlerine dikip derin bir nefes aldım. "Pekala. Beni hemen burdan çıkar bildiğin her şeyi anlat."
Bir iki adım geri çekilip başını salladı. Yavaş ve sarsak adımlarla kapıdan çıktığında yeniden bir köşede yatan adamı gördüm. Kapı açılır açılmaz ayağa kalktı. İki saniyeliğine kesişen gözlerimizi kapanan kapı ayırdı.
Sığ bir nefes alıp oturağa doğru ilerledim. Kafamda binlerce soru vardı.
Aktaş, sanki daha önce duyduğum bir isimdi. Birinin soyadıydı. Ama kim olduğu aklıma gelmiyordu. İrem, İrin, İnci... Hayır, daha farklıydı.
Ferman Aktaş, bu benim katilimin adıydı. Ferman Aktaş...
Benim dünyamda ölümün adıydı.
***
Bir saatin sonunda Hürkan ağabey beni dışarı çıkardı. Serbesttim fakat bıçaktan parmak izim çıktığı için kamu davası açılmıştı. Aylin şikayetini geri çeksede yargılanacaktım.
"Aşağılık pislik." Ferman için ettiğim küfürlerden zerre utanmıyordum. O adam pisliğin içinde olmayı hak ediyordu.
Parmaklıkların ardından çıkar çıkmaz daha doğrusu kapıdan çıkar çıkmaz Boran ayağa kalkıp kollarını belime doladı. "O aptal kız yüzünden hapse girmediğin kalmıştı o da oldu."
