ရီပေါ်ကကြောင်တောင်တောင်လေးနဲ့အဖြေပေးလာ
သည်။ သူ့ခင်ဗျာ အသုတ်ခံချင်လို့ ညီလေးပေါ်ကော်ဖီ
လောင်းချရမလိုပဲ။ ရှောင်းကျန့်စိတ်ထိန်းစမ်း။
"အလုပ် စောစောပြီးရင် စောစောဆင်းမယ်လေ
ဈေး၀င်၀ယ်ဦးမှာဆိုတော့"
"ဟုတ်"
.............
ရီပေါ်တို့ နှစ်ကူးအတွက် လိုတာတွေပတ်၀ယ်ကြသည်။
ခြင်းထဲမှာလည်းအထုတ်တွေပြည့်လို့ ။ နှစ်ကူးမို့ ဈေး
လျှော့ရောင်းတဲ့ပစ္စည်းတွေလည်းအများကြီးပဲ။ လူတွေ
လည်း စည်လှသည်။ ကုန်တိုက်တစ်ခုလုံး အနီရောင်
အဆင်တန်ဆာတွေနဲ့ အလှဆင်ထားသည်။
ရီပေါ် တို့လျှောက်ပတ်ရင်း နာရီဆိုင်ရှေ့ရောက်တော့
မှန်ဘောင်မှာ ပြထားတဲ့နာရီလေးက လှတာကြောင့်
ကြည့်မိလိုက်သည်။ သူ့မှာပါတဲ့ပိုက်ဆံနဲ့လောက်ရင်
၀ယ်မယ်ပေါ့ ။ ဈေးကိုအရင်ကြည့်လိုက်သည်။
ဈေးနှုန်းက သူ့ကိုသွေးတက်စေသည်။
ယွမ် ၇၀၀၀၀ ။သူကတစ်လမှ ယွမ်၁သောင်းကျော်
ရုံလေးရတာ (မြန်မာငွေ သိန်းနှစ်ဆယ်ကျော်လောက်ပေါ့)
ချက်ချင်းအကြည့်ခွာကာ ဆိုင်ရှေ့ကထွက်မယ်လုပ်တော့
ရှောင်းကျန့်က
"လိုချင်လို့လား"
"မဟုတ်ပါဘူး ကြည့်ကြည့်တာ ကျွန်တော်လည်းမကြိုက်
ဖူး"
"၀ယ်ပေးမယ် တစ်ခုရွေး"
ရုပ်တည်ကြီးနဲ့ပြောနေတာမို့ရှောင်းကျန့်ကနောက်နေ
တာနဲ့မတူ။ သူ့အတွက်တော့ဒီပိုက်ဆံက ထမင်းစား
ရေသောက်သလောက်ပဲရှိမှာလေ။ ရီပေါ်အတွက်ကျ
မတူဘူး ။ ရီပေါ်က ရှောင်းကျန့်ပိုက်ဆံနဲ့၀ယ်ပေးတာ
လည်းမလိုချင်ဘူး။ အားနာတယ်။
သူကလည်းယောက်ျားလေးပဲဟာ။ ပြီးတော့ကိုယ်ပိုင်
၀င်ငွေလည်းရှိတယ်။ လက်ထက်ထားတဲ့လူဆီကမယူ
ချင်ဘူး။ ယောက်ျားမာနရှိသေးတယ်လေ။
"မယူဘူး ကျန့်ကောမ၀ယ်ပါနဲ့"
"ရော် ကျောင်းတုန်းက အနိုင်ကျင့်ခံလေးပဲ"
၀ယ်ပေးမယ် မ၀ယ်ဘူးငြင်းနေတုန်း မိန်းကလေးတစ်
ယောက် ဘေးနားရောက်လာသည်။
11~//CEOရဲ့ဗျူဟာ//
Start from the beginning
![MARRYING MY SECRETARY[Zhanyi/Complete]](https://img.wattpad.com/cover/245319463-64-k328180.jpg)