Chapter 22

4.9K 179 45
                                    

Chapter 22

Sister

I gritted my teeth and clenched my fist when I saw with my two eyes how her lips brush on Reeve's lips. Naging mabilis ang aking paghinga at tila wala akong pakialam sa mga nangyayari sa kapaligiran ko dahil nakatuon lamang ang aking atensyon sa dalawang tao. Napalunok ako ng ilang beses habang patuloy pa rin akong nakatingin sa kanilang dalawa.

Hindi ko alam kung bakit ganito na lamang ang reaksiyon ko nang makita ng aking dalawang mata kung paano hinalikan ni Joana si Reeve.

My heart was beating so fast yet every beat of it wasn't the beat that I used to feel. My heart was pounding heavily because it hurts. It hurts seeing Reeve kissing another woman even if it wasn't his intention to kiss that f'cking bitch.

Nakatalikod si Reeve sa akin at si Joana naman ay nakaharap. She was leaning on Reeve and while she's kissing him her eyes directed on me and smirked. Tingin na may halong pang-aasar na siya pang mas ikinuyom ng aking mga kamao. When she saw my reaction she smiled wickedly at me as she pushed herself to Reeve even more.

At habang patagal nang patagal ang paninitig ko sa kanila ay siya ring hapdi ang nararamdaman ko sa aking puso. Bago pa man ako makakita ng pangyayaring hindi ko inaasahan ay ipinikit ko ang aking mga mata at tuluyan ng tumalikod sa kanila.

I know what I feel... I know how I feel... but I just can't understand why I have to feel this way. The pain... ang sakit na matagal ko ng hindi nararamdaman ay unti-unti na namang bumabalik. The pain that I have been avoiding is now slowly getting back and the barrier that I have been putting was now slowly breaking.

Ang mga alaalang matagal ko ng ibinaon sa lupa ay bigla na namang bumalik sa aking isipan.

"Mommy, for you, what is love?" I asked my mom one time when we were in the kitchen, watching her cook the food for us.

I was thirteen years old at that time when I asked my mom what is love for her. Many teens my age often mention this love in our school.

Hindi ko ma gets ang punto ng iba kong mga ka-klase na 'mahal na raw' ata nila ang kanilang mga natitipuhan sa paaralan. How could they call it love eh hindi nga nila malapit-lapitan ang mga crush nila sa paaralan eh.

And if that is the basis then love for them was too shallow.

"Bakit mo naman na tanong, anak?" si mama at inihanda ang kaniyang mga niluto sa lamesa. Agad naman akong natakam nang maamoy ko ang kaniyang niluto kaya dali-dali na akong pumwesto ng walang pagdadalawang isip.

She cooks one of my favorite food of all time, lasagna kaya ganoon na lamang ako ka takam na takam kainin 'yon.

"It just pops out of nowhere," I answered her still my eyes were laid on the lasagna in front of me. Ang tagal naman ni mama kumilos gustong-gusto ko ng kainin ang lasagna niya.

"You're too young to know about love, honey."

"May age preference ba ang pagmamahal mama?" inosenteng tanong ko.

If I am too young to know about love so it does have an age preference or age limit? I don't know I'm confused. At my age ba, hindi ko pa pwedeng maranasan ang pagmamahal? Kailangan ba talaga may specific age para maranasan ito?

She showed her sweet smile to me at umupo na sa dining. Before she answered me ay kinuhanan niya muna ako ng pagkain. "There are two kinds of love, honey," then she places the plate in front of me hindi ko muna ito kinain kahit na takam na takam na ako dahil hinintay ko pa ang sagot niya, "one is called, puppy love and one is true love or the unconditional one."

In Your Arms ( Med Series #1)Where stories live. Discover now