In Your Arms ( Med Series #1)

Special Chapter

Special Chapter

“Kailan niyo balak magpakasal ni Kyzyr?” bungad na tanong agad sa akin ni Renaissa pagkapasok ko sa opisina ko.

Nakangisi siya at prenteng umupo sa sofa ko. Kakagaling ko lang sa 16 hours na surgery kaya wala pa akong pahinga simula noong nakaraang araw. Tapos itong preskong mukha ni Renaissa ang bubungad sa akin samantalang ako ay halos maging zombie na sa pagod at sa walang tulog. 

Gustong-gusto ko na magpahinga dahil malapit na akong sumabog sa sobrang pagod na nararamdaman ko, tapos dadagdagan pa ni Renaissa ng dahil sa tanong niya.

Inismaran ko siya at agad na nagtungo sa swivel chair. Bahagya kong pinatong ang aking ulo at pinikit ang aking mga mata. I badly want to have a peaceful sleep so that, my mood won’t affect my work later, but my best friend ask me a question that made my mood sour. 

“Bakit ako ang tinatanong mo? Bakit hindi si, Reeve?” masungit kong asik sa kaniya, kahit na nakapikit ang mga mata. 

Okay naman sana ako ngayon eh, kung hindi lang talaga pinaalala sa akin ni Renaissa ang bagay na iyan. I wanted my day to end peacefully, because I badly want to rest. I badly want to have a rest which is to sleep all day, and to finish doing all my task this week without even thinking of that thing for a while. 

“Bakit ko siya tatanungin kung pwede naman ikaw ang tanungin ko?” pabalang niyang sagot sa akin. 

“Tanungin mo siya para malaman mo ang sagot. Ni hindi ko nga alam kung kailan kami magpapakasal or kung may balak ba siyang pakasalan ako?” I sarcastically said. 

Apat na taon na ang lumipas simula noong nagkabalikan at nagkaayos na ang lahat sa amin. At sa apat na taon na iyon ay ramdam na ramdam ko talaga kung gaano niya ako ka miss at mahal. For ten years that we waste together, he really make sure that in four years, he will proved himself to me. Bumabawi siya sa mga taong nasayang naming dalawa. 

Masaya kami… Maayos naman kami. We have already fulfilled our dreams together. We’re both doctors now. Have an established career. May naipon na rin naman ako kahit papaano at alam ko rin na may na ipon na rin siya, pero hindi ko lang alam kung tila parang hindi pa siya handa na pakasalan ako?

Sa apat na taon naming pagsasama ay alam ko sa sarili ko na handa na akong pumasok sa mataas na level ng isang relasyon. And within those four years, I’ve been preparing myself because I know we’re not teenager anymore. Hindi na kami mga bata para magpabebe pa sa mga bagay-bagay. 

At ngayong handa na ako ay para siya naman itong hindi handa sa aming dalawa.

“Communication is the key to a heathy relationship. I mean, not that your relationship is toxic, it just that you both lack of communicating with one another.”

“I’ve been trying! I’ve been doing it! Gusto ko siyang kausapin sa bagay na ito, ngunit hindi ko pa man naibubuka ang bibig ko ay tila alam na niya kung ano ang iniisip ko, dahil kusa niyang iibahin ang usapan!” mahabang reklamo ko sa kaniya. 

I’ve been really trying to open up this with him—about marriage. I mean, siya na lang talaga ang hinihintay ko. Iyong proposal niya. Pero sa tuwing gusto kong e open up ang ganitong topic sa kaniya ay parang ayaw niya. That made me think, if he really want me to stay forever in his life. If he really want me to be with him all the time. 

At dahil sa sobrang inis ko sa kaniya ay hindi ko siya pinansin simula pa kahapon. Mabuti na lang masyado kaming busy dalawa pagdating sa trabaho at pareho naman kaming professional kaya hindi naapektuhan ang trabaho naming dalawa laban sa personal naming buhay. 

“Eh kayo? Kailan niyong balak dalawa?” balik kong tanong. 

Huminga siya ng malalim at saka ngumiti ng pagkatamis sa akin na para bang inaasar niya ako. “To be honest. Marriage isn’t on our list right now. We’re happy of what we are right now,” she answered me.