Fulfilled Duties (Completed)

Chapter 35

DEBORAH'S POV

"The Korean guy... Byeongyun," usal ni Bavi. "Okay, look, Byeongyun. It's... it's not what you think."

Sa pagitan ng mga hikbi ko'y muli kong tinawag ang pangalan ni Byeongyun.

"Byeongyun..."

Nang mapalingon siya sa paligid ay mas lalong kumunot ang noo niya. Doon niya lang rin siguro napansin kung ano'ng hitsura ko ngayon.

Tumakbo na siya palapit sa akin saka niya hinawakan ang magkabilang balikat ko.

"Bakit... bakit ka umiiyak? Bakit ang dumi mo? Ano'ng nangyari? Ha? Answer me, Deborah!" untag niya sa akin ngunit hindi ko nagawang sabihin kung bakit.

Dahil doon ay nilingon niya si Bavi. Agad kong hinawakan ang mga braso niya nang maramdaman kong tensyonado na siya ngunit hindi iyon tumalab.

"You! What have you done to her?" asik niya rito saka siya bumitiw sa akin.

Sa abot ng aking makakaya ay pinigilan ko si Byeongyun sa maaari niyang gawin ngunit nabigo ako. Masyado akong nanghihina.

"I didn't do anything—"

Nakita ko na lang na bumagsak si Bavi sa sahig matapos siyang suntukin ni Byeongyun.

"Speak up, you asshole! I'm asking you what the hell did you do to her?"

Habang hawak ni Bavi ang kaniyang panga ay kaniyang sinabi, "Listen first! Hindi ako ang may kasalanan. Hindi ako ang kaaway mo!"

Galit na galit si Byeongyun. Si Byeongyun na palatawa at magaling mang-asar ay nag-aapoy sa galit.

"Byeongyun! Hey, bro, tama na iyan!"

"Teka, awat na!"

Mabuti na lamang at napagawi sina Einon at Watt kung nasaan kami ngayon kaya't nagawa nilang pigilan si Byeongyun nang tangkain muli niyang padapuan ng suntok si Bavi.

"Byeongyun, tama na! Hindi... hindi si Bavi..." naluluha ko pa ring sambit.

Saka sila tumigil.

Binalikan ako ni Byeongyun saka niya ako muling tinanong.

"Ya! Museun iriya, o? Wae... wae uneungeoya? Daedaphae! Nuga geuraesso?" Hey! What happend, huh? Why... why are you crying? Answer me! Who did this?

"Sino naman ang gagawa nito kay Deborah?"

"Saka bakit?"

Rinig kong usapan ni Einon at Watt saka nila inayos ang aking mga gamit.

Nang makatayo si Bavi ay kaniyang sinabi, "We better bring here to the clinic first. Namumula ang pisngi niya."

At iyon nga ang nangyari.

Linggo-linggo na yata akong nakakatikim ng sampal sa pisngi. Hindi ko naman agad maipangtanggol ang aking sarili dahil iisa lang ako laban sa tatlo o apat.

Kailan ba ito nagsimula?

"Byeongyun, okay na ako. Sampal lang naman—"

"Shut up," seryoso niyang saway habang nakatingin nang masama sa akin.

Nang madala kasi nila ako sa clinic ay daig ko pa ang puno ng galos sa katawan kung maasikaso ako ni Byeongyun. Halos bakuran niya rin ako mula kay Bavi.

"Ako na. May kamay naman ako. Ang OA mo," sabi ko pa bago ko inagaw sa kaniya iyong ice bag.

Padabog siyang bumalik sa upuan sa gilid ng kama kung saan ako nakaupo.

"Deborah, hindi ka lang namin matanong pero noong mga panahong wala si Byeongyun, palagi ka naming napapansin ni Einon na kung hindi namamaga ang mga mata ay magulo ang hitsura mo," sambit ni Watt na nakaupo rin sa loob ng clinic.