Bölüm 43

4.7K 256 15
                                    

Deniz'den

"Size söylemem gereken bir şey var."

"Buyrun doktor bey." Gece'nin babası heyecanlı çıkan sesiyle cevapladı.

"Çok güçlü bir kızınız var. Daha fazla yoğun bakımda tutmaya gerek yok. Normal odaya çıkaracağız. Normal odaya çıktıktan sonra da 1-2 saata uyanır. Yine de ağır ağrı kesicilere ve birkaç ilaca daha devam edeceğiz bu sürede."

Gece'nin iyileşme haberini almamla beraber etrafımdakilere baktım. Alp sürekli oturduğu koltuğa tekrar oturmuş bu sefer mutluluktan ağlıyordu, Ateş ve Su önüne gelen herkese sarılıp 'İyileşti.' diye bağırıyorlardı, Akın kendi kendine gülümsüyordu, Alp'in ailesi ve ikizlerin ailesi sarılıp konuşuyorlardı. Doruk ise sadece duvara bakmaya devam ediyordu. Bu halini görmemle yanına gittim ve iki omzumu tutup onu dürttüm.

"Oğlum Gece iyileşti. Neden böylesin?"

"Ona araba çarpmasına sebep oldum diye benden nefret eder mi sence?"

"Saçmalama Doruk. Gözlerini açmasıyla büyük bir kavuşma sizi bekliyor."

"Ama hayal ettiği şey hastane odasında kavuşmamız değildi ki. Bunu daha güzel hale getirmem lazım."

"Kardeşim bırak bu işleri de bir sevin artık. GECE İYİLEŞTİ."

"Gece iyileşti." Fısıldayarak beni tekrar etti. Sonradan fark etmiş olmalı ki bana sarıldı ve bağırdı.

"Gece iyileştiii." Çocuk gibi etrafta koşturuyor, sürekli bu cümleyi tekrar edip duruyordu.

O an tüm arkadaşlarıma tekrar baktım. Yüzlerindeki çöküntü gitmişti, gülümseme eksik olmuyordu artık. Şükrettim. Gece ve yarı ölü gibi gezen arkadaşlarım geri döndüğü için.



Heyecanlı yerde kaldığı için hemen kısa da olsa yayınlamak istediimmm.

Zürafa|yarı texting [Tamamlandı]Where stories live. Discover now