Zürafa|yarı texting [Tamamlandı]

Bölüm 22

"Yani şu maçta sana laf atan çocuk bizim okula gelmiş, öyle mi?"

"Evet, Su. Ama olaydan Doruk dışında kimsenin haberi yok."

"Ateş ve Alp öğrendiği an rahat durmazlar."

"Ama söylemesem ve başkasından öğrenseler de bana bozulurlar."

"Ne yapacaksın?"

"Ateş'le hoca gelene kadar konuşayım."diyip Su'yun yanından kalkıp asıl yerim olan Ateş'in yanına geçtim.

"Böceğim benim sana bir şey anlatmam gerekiyor." Ateş karaladığı kağıttan başını kaldırıp benim gibi bir bacağını altına alıp bana dönük oturdu.

"Anlat böceğim. Bir sorun mu var?"

"Aslında bir sorun yok. Yani en azından şimdilik yok ama sana da anlatmam lazım."

"Hiçbir şey anlamıyorum şu an, Gece."

"Hani geçen maçta bir çocuk benimle tanışmak istedi, sen de beni çekip otobüse götürdün ya. Sizin maçınız başlamadan önce de o çocuk gelip benimle konuştu, yemeğe çıkmak falan istedi."

"Şerefsize bak. Sen ne dedin?"

"Gereken cevapları verdim ama o sırada Doruk da ordaydı. Bu sefer de Doruk tuttu, peşinden sürükledi beni."

"İyi yapmış."

"O çocuk bu okula gelmiş."

"NE?"

"Sabah abimle Deniz okula önden girdi, biz Doruk'la biraz geç kaldık. Bahçeye bir girdik karşımızda Akın. Doruk üstüne atlamaya falan çalıştı."

"Atlasaydı."

"Ben tuttum."

"Niye gelmiş okula?"

"Bilmiyorum ki."

Hocanın içeri girmesiyle susup ayağa kalktım. Teneffüste de ilk işim gidip abime anlatmak olacaktı.

40 dakikalık kimya dersinin sonra yanımda oturan Ateş'e dönüp baktım. Kimyayı asla sevmezdi ve her ders sonunda değişik triplere girerdi.

"Ateş sen iyiysen ben abimin yanına gideceğim."

"Git tabi git, sen de git. Onlar gibi sen de terk et."

"Onlar kim?"

"Elektronlar."

"Elektronlar mı? Ne alaka?"

"Boşta bir yer bulunca minik atomları terk edip boş olan yere atlıyorlar hemen. Kendi atomlarına yazık değil mi?"

"Gece sen git canım. Ben bunu döve döve kendine getiririm."diyen Su'ya öpücük atıp koşarak son sınıfların olduğu koridora gittim.

Abimlerin sınıfına girecekken kapıda bir kızla konuşan Doruk'u görmemle durakladım. Çok mu yakınlardı? Ne yakını kız nerdeyse Doruk'un ağzına girecekti. Doruk kıza gülmüş müydü? Muhteşem gülümsemesini kızın görmesine izin mi vermişti? Allah'ım inşallah kör olmuşumdur da yanlış görüyorumdur.

Sinirle önlerine gelip durdum.

"Gece? Ne işin var burda?"

"Önümden çekil de abime ulaşabileyim."

"Bir şey mi oldu?"

"Olduysa oldu Doruk ya sanane? Çekil de geçeyim içeri."

"Terbiyesize bak ya. İyilik de yaramıyor böylelerine işte Doruk'cum." Kapının önüne geldiğimden beri ilk defa gözlerimi kıza çevirdim. Kız resmen esmer bombaydı, Doruk'un kıza öyle gülümsemesine şaşmamalı.

"Hadi Gece, geçeceksen geç içeri." Kapının önünden çekilip bana yol veren Doruk'a baktım. Modu düşmüş Doruk'a. Çok mu sert çıkışmıştım acaba? O da gülmeseydi kıza canım.

En arka sırada Deniz ile sohbet eden abimin yanına ilerledim.

"Deniz, izin verirsen Alp'le özel bir şey konuşabilir miyim?"

"Tabi ki, Gece. Buyur geç."diyip sırasını bana verdi ve o da Doruklar'ın yanına gitti.

"Bir sorun mu var?"

"Abi aslında bir sorun yok ama benden duy istedim, başka yerden kulağına gelirse falan neden anlatmadın diye sinirlenirsin diye."

"Tamam anlat, dinliyorum."

Ateş'e anlattığım gibi tüm olayı abime de anlattım.

"Mala bak bir de kalkmış bizim okula gelmiş."

"Abi sadece böyle bir şey oldu, haberin olsun diye anlattım. Sakın yanlış şeyler yapma tamam mı?"

Zil sesiyle Deniz'in sırasından kalktım.
"Görüşürüz ben gidiyorum sınıfıma."diyip sınıftan çıktım. Daha doğrusu çıkmaya çalıştım. Doruk yine kapının önündeydi ama daha deminki kız yoktu.

"Hayırdır? Yanlış bir hareketim mi oldu, neydi o atarın?"

"Doruk çekilir misin önümden? Derse geç kalacağım."

"Tamam cevabımı ver, sonra gidersin."

"Veya direkt giderim." diyip kapıya koyduğu kolunun altından geçtim ve koşar adım kendi sınıfıma ilerledim.

Sahiden neden kızla Doruk'u görünce bu kadar sinirlenmiştim?

dörtelementtenateş: Kimya dersinden çıkmışımdır.