Author's Note:
It's Pride Month, so here's another update for everyone. I love you guys! Stay safe.
🤍🤍🤍
Carlene
❤️❤️💛💚💙💜
"Kung di rin tayo sa huli!!!" Malakas na kanta ni Zoe habang nagmemeryenda kami.
Pero binatukan agad siya ni Stephen.
"Aray ko naman, ano bang problema? Kumakanta lang ako ah!" Angal pa niya dito.
"Wooops, looks like we're going viral." Sabi ni Xavier habang nakatutok sa cellphone.
"Viral infection?" Inosente kong tanong.
"Barkada ka na namin diba? So pwede na rin kitang pagbuhatan ng kamay! Babatukan lang kita ng isa."
"Subukan mo!" Banta ni Stephen.
"Uy ang protective ni hubby kay wifey!" Asar naman ni Zoe.
"Wifey your face!"
"Hubby your face!"
Sabay pa naming angil ni Stephen kay Zoe.
Nagtawanan naman silang lahat.
"Pero eto nga kasi, naka live pala ang official page ng music club kanina. At ang daming comments tungkol sa performance natin. Someone even said that we should form a band." Xavier said as he scan dun sa sinasabi niyang comments.
"Tingin!" Sabi ni Samuel.
Tiningnan naman nila lahat yun at namangha.
Pinakinggan pa nila ang performace namin.
"Ang galing mo palang kumanta MJ eh!" Sabi ni Zoe sa akin.
"Hindi naman. Nakakahiya nga eh." Sabi ko sa kanila.
"Nako kung ganyan lang ang boses ko, kakanta rin talaga ako. Eh kaso wala eh, kaya sa keyboards nalang ako." Sabi ni Dracy.
"Oo, wag mo ng tangkain na ibuka ang bibig mo para kumanta, please lang." Asar ni Samuel.
"Eh kung ito ang mag landing sa bibig mo?" Sabay pakita ni Dracy ng kanyang kamao.
Nakakaagaw na kami ng atensyon dahil sa tawanan namin.
Natapos na rin ang event ng lahat ng clubs kaya't pwede na kaming mag uwian.
Sumabay na rin ako kay Stephen dahil may session kami ng tutor.
Tahimik lang ako sa sasakyan habang nakatitig sa labas.
Iniisip ko pa rin yung mga nararamdaman ko. Yung bilis ng tibok ng dibdib ko sa tuwing nagkakalapit kami.
Hindi ko na rin alam kung totoo ba ang naiisip ko, o nag iilusyon lang ako.
Siguro nga ay ilusyong ko lang lahat ito. Alam kong imposible ang naiisip ko.
"Jade!" Untag niya sakin.
"Ano ba yun?" Gulat kong tanong sa kanya.
"Are you okay?"
"Sorry, may iniisip lang kasi ako." Tugon ko sa kanya.
Hindi naman na siya kumibo pa at tahimik lamang kami sa sasakyan.
Pagdating namin ay agad kaming nag aral. Alam naman ni Stephen lahat ng lesson, kaya sabay nalang kaming gumawa ng assignment namin.
Saglit na sumilip ang mommy niya, nagdala ng cookies sa amin at juice. Binigyan din ako ng nakabukod na cookies para iuwi ko daw kay nanay, pasasalamat daw niya dun sa chicken pastel na pinauwi niya kay Stephen.
ČTEŠ
Crazy Rich Transgender
Romance[ONGOING] Bakit nga kaya minsan, mas pinipili natin ang mga komplikadong sitwasyon, kesa sa mas simpleng bagay? Bakit pinapahirapan natin ang sarili natin, gayong may mas madali namang pagpipilian. Bakit nga kaya minsan, mas pinipili natin yung tao...
