နှင်းဆီတွေငိုသောနေ့

အပိုင်း။၁။ သခင်လေး၏ခြေရင်းတော်

တစ်ခဏလေးလိုပါပဲ....

တစ်ခဏလေးပဲအမြဲတမ်းလိုလို
မျှော်ငေးကြည့်ခဲ့ရတဲ့
ဒီမျက်နာလေး.....

လွန်ခဲ့တဲ့နစ်ပေါင်း ၅၀၀လောက်ထဲက
ခင်ဗျားမျက်နာလေးကို
မြင်ပြီးအခုချိန်ထိမမေ့နိုင်သေးတာက
ကျတော့်အတွက်ချိူမြိန်သောနေကျိန်စာတွေ

ခေတ်သစ်မှာပြန်လည်မွှေးဖွားပြီး

ဘဝအသစ်နဲ့ ပြန်လည်ရှင်သန်နေခဲ့
ရချိန်ခဲ့တာတောင်
ကျတော်က ခင်ဗျားအတွက်
ရူးကောင်းနေဆဲ....။

ကျတော်ကတော့
ခင်ဗျားမချစ်တဲ့အချစ်တွေအား
သံသယာတစ်လျောက်
ပုတ်သိုးမသွားအောင် ရင်ဘက်ထဲ
ပိုက်ထွေးထားရင်း
ခင်ဗျားနောက်လိုက်နေမည်သာ။

ကျတော် ခင်ဗျား ကို
အရမ်းချစ်တယ်

ထယ်ယောင်းဆိုတဲ့
ကျတော့်ဘဝက
အတိတ်မှာရောအခုချိန်မှာပါ
ခင်ဗျားကိုသာ ပိုင်ဆိုင်ချင်ခဲ့တာပါ။

အတိတ်က
ကျတော့်ကိုကျွန်အဖြစ်ဝယ်ထားတဲ့
အိမ်တော်ကြီးရဲ့သခင်လေးဖြစ်သဖြင့်
ခင်ဗျားကို.. ရူးမိုက်စွာ
ချစ်တယ်ပြောမိလို့လည်း
ကြိမ်ဒဏ် တွေအထပ်ထပ်ခံခဲ့ရတယ်

ခင်ဗျားရဲ့ရွံတယ်ဆိုတဲ့
အကြည့်နဲ့လည်း
ကျတော်ရဲ့နေ့ရက်တိုင်းက
နေသားကျခဲ့ပါပြီ။

အရင်ဘဝက ကင်ဟိုဆော့ကို
ကျတော်လက်လွတ်ခဲ့ရတယ် သခင်လေး...

ဒီဘဝက ကင်ဟိုဆော့ ကိုတော့
ကျတော်လက်မလွတ်တော့ပါ။

ကျတော့်ဘဝသေသည်အထိ
ခင်ဗျား နားနေရဖို့
အမြဲ ကြိုးစားနေမှာပါ။

ခင်ဗျားလည်းကျတော့်ကိုအရင်တိုင်း
ဆက်မုန်းပေါ့။

ဒါဆိုကျေနပ်လှပါပြီ...

========

#၂၈.၈.၂၀၂၀
ဒီနေ့မှာ ကျတော်ခင်ဗျားနဲ့
တွေ့ခွင့်လေးပြန်ရခဲ့တယ်၊#

ဒီဆိုင်လေးကိုသာ
ကျတော် ခရီးခဏနားလို့
မဝင်ဖြစ်ခဲ့ရင်လည်း ခင်ဗျားကို
ကျတော့်အသက်မသေမခြင်း
ရှာဖွေနေရအုံးမှာပါ။

အခုဒီဘဝမှာတော့
ကျတော်တွေ့ချင်ခဲ့တဲ့ သခင်လေးက
ကျတော့်ကိုမမှတ်မိနေခဲ့ဘူး၊