အပိုင်း။၂၀။ မြတ်နိုးလို့သိမ်းဖွက်ထားတာ

1.3K 185 46
                                    

"အ့..ကိုယ်တကယ်နာနေတုန်းပဲ
သဲငယ်ရာ ရက်စက်တယ်ကွာ
ကိုယ့်တကယ်ကြီးရိုက်ထွက်ရတယ်လို့...."

"လူယုတ်မာ သတ်ပါသတ်ပစ်ချင်နေတာ
ဝေးဝေးသွားနော် ငါ့အနားမလာနဲ့"

"သဲငယ်ကလည်းကွာ...."

အဖြစ်ကမနေ့ညက
အတင်းအကျပ်လိုချင်တာယူအပြီး
နေခြည်ငယ်ဟာသခင်ကြီးကို
ပန်းအိုးစာကျွေးပြီးခေါင်းရိုက်ခွဲပလိုက်တာအခုကခေါင်းမှာပတ်တီးကြီးနဲ့
ထပ်ပရောပရီလုပ်ဖို့ဂွင်ဖန်နေသူ
ကိုကိုယ်ဝန်သည်လေးက
မောင်းထုတ်နေရခြင်း

"ကိုယ့်ကိုလုပ်ရက်တာကွာ တကယ်နာနေပြီ"

"နာရင်ဝေးဝေးသွား
ငါမင်းမျက်နာမမြင်ချင်ဘူး"

"ပါပါးးး"

"ဗျာ
ပါးဆီလာပါအုံးကွာ..."

"ဟင်အင်း မာမားနားနေနေ..ချိုချိုစို့ "

ခလေးကလည်းမရဘူး
နေခြည်ငယ်နားကနေမခွာ
ချိုစို့နေရတော့ခလေးကလည်း
သူ့အနားသာကုပ်နေသည်..
ပြီးသူ့ညီလေးကိုချစ်ချစ်တွေပြောနေကာအရမ်းလည်းကပ်နေတတ်သည်...

သခင်ကြီး ဘဝကချစ်ရသူကို
ခြေချုပ်ခပ်အပိုင်သိမ်းထားတာတောင်
ပိုင်ခွင့်မရသေးတဲ့ဘဝ...

"မာမားညီယေးယုတ်ယုတ်.."

"အင်း ညီလေးကဗိုက်ထဲမှာကစားနေတာလေ...."

သူ့မာမားနားကပ်ကာ
တချိန်ကုန်ဗိုက်ကိုပဲကြည့်နေသော
ပေါက်စလေး

အင်္ဂါစုံနေပြီဖြစ်သောဗိုက်ထဲကသားပေါက်လေးဟာလည်းကိုယ်တွေလှုပ်ရှားနေခဲ့လေပြီ။

သူ့တံတောင်လေးတွေဘာတွေဆန့်လာရင်နေခြည်ငယ်ဗိုက်မှာဖုဖောင်းလို့
နေရခက်ပေမယ့်ကိုယ့်ခလေးသက်ရှိနေပြီးကျမ်းမာနေပါလားတွေးလိုက်တိုင်း
သူအရမ်းပျော်နေမိခဲ့သည်...

"သဲငယ်ကိုယ်လည်းခလေးလေး
လှုပ်ရှားတာကြည့်ပါရစေလား"

"မကြည့်နဲ့ ဝေးဝေးသွား မပြဘူး..."

"အဲ့လောက်ထိမလိုဘူးလေကွာ
ကိုယ်ကတဏှာရူးမှမဟုတ်တာ
ညကဖြစ်သွားတာကလည်း
မထိတွေ့ရတာကြာနေပြီမို့
စိတ်တချက်လွတ်သွားတာပါ
တကယ်ကိုယ်ထိန်းပါ့မယ်."

နှင်းဆီတွေငိုသောနေ့ Where stories live. Discover now