မူးဝေနေသူလေးအားအိပ်ယာပေါ်
သိပ့်ရင်း
"မျက်လုံးမဖွင့်နဲ့တော့အကို ခဏမှေးလိုက်
နိုးလာရင်ကျတော်မုန့်လိုက်ကျွေးမယ်နော်"
"အင်း ထယ်ယောင်းရှီ"
သူကိုယ်တိုင်ပင်ဘာဖြစ်သွားမှန်းမသိတော့
ရေပြင်ကိုမြင်ရုံနဲ့ခွေယိုင်လဲသွားရတယ်လို့...
ကိုယ့်အဖြစ်က်ုအတန်ငယ်ရှက်နေတာလည်းပါတော့
သူပြောသလိုသာလက်ခံရင်း အိပ်နေလိုက်ဖို့သာ
တွေးနေမိတော့သည်။ ကင်သည်လည်းသူ့သဲငယ်
ရှက်နေတာကိုသိတော့ ဘာမှထပ်မပြောတော့ပဲ
စောင်လေးက်ု ရင်ဘက်ထိဆွဲတင်ပေးရင်း
အပြင်သို့သာထွက်လာမိတော့သည်။
=======
"သားသား ခုနကမူးလဲတယ်ဆိုသက်သာရဲ့လားဟင်"
"အာ...ဟုတ်ကဲ့ သက်သာပါပြီအန်ကယ်"
"ဆေးခန်းမပြလို့ဖြစ်ရဲ့လား သားသားရယ်"
"ဟာ ဖြစ်တာပေါ့လို့ ကျတေယ်တချက်လေးပဲ
မူးသွားတာပါနော်"
အောက်ထပ်ဆင်းလာတာနဲ့
အန်ကယ်ယွန်းဂီက ကျတော့်အနား
ပူထူစွာပြေးလာပြီး စိတ်ပူနေခဲ့သည်။
ထယ်ယောင်းရှီက ဒီကိစ္စကအစ
လိုက်ပြောစရာလားနော်...
"သားငယ်ကသားကိုကားတွေထားတဲ့နေရာမှာ
စောင့်နေတာ သားတို့သွားလည်ကြမှာဆို
ကောင်းကောင်းလည်ခဲ့ကြနော်
ဒီည အိမပြန်မလာလည်းအဆင်ပြေတယ်သိလား
သားသား..."
"မ....မဟုတ်တာ"
"ဒီခလေးရှက်သွားတာအရမ်းပါလား
ပါပါးကစတာပါ မရှက်ပါနဲ့....
သွားတော့နော် သားကစောင့်နေတာ
အစောကြီး ထဲက"
ထယ်ယောင်းရှီ
ပါပါးလေးကလည်းလုံးဝမလွယ်...
သူ့သားနဲ့အပြီးတွေပို့နေခဲ့သည်။
ေနခြည်ငယ်ကလညိးထုံးစံအတိုင်း
အရမ်းတွေရှက်နေခဲ့သည်။
ကင်အိမ်တော်ဟာအရမ်းကိုချမ်းသာသောအိမ်တော်
ကားတွေသီးသန့်ထားတဲ့ဂိုဒေါင်တင်
ပေရာကျော်ရှည်သည်။အများဆုံးကကင်ရဲ့ကားတွေ
ပြိုင်ကားကစပြီးဇိမ်ခံကားတွေအဆုံး
သူကြိုက်ရင်ကြိုက်သလိုဝယ်ကာ
တစ်ခါနစ်ခါစီးပြီးရင်ဂျောင်ထိုးတော့သည်။
YOU ARE READING
နှင်းဆီတွေငိုသောနေ့
General Fictionပြန်ဆုံဖို့ နစ်ပေါင်း ၅၀၀ စောင့်ခဲ့ရပြီးပြီပဲ နှင်းဆီတွေလည်းငိုပါစေ ကျတော်လည်းနာကျင်ရပါစေ... ဒါပေမယ့် သခင်လေးနဲ့တော့ထပ်ဆုံစည်းရပါစေ။ နှင်းဆီတွေငိုသောနေ့.... ။ Cover by:: AL2LUKAR ျပန္ဆုံဖို႔ နစ္ေပါင္း ၅၀၀ ေစာင့္ခဲ့ရၿပီးၿပီပဲ ႏွင္းဆီေတြလည္းငိုပါေစ က်...
