Özgüven Patlaması #Wattys2016

-19-

Bu resimden sonra yap-boz parçaları ,beynimde teker-teker birleşti.

Ezra,benim tıpa-tıpa kızım.Şuan karşımda duruyor .Ve elinde birşey saklıyordu.Baha'nın dediği gibi,ölmemişti.Estetik yaptırmıştı. Değişik bir kız olmuştu.

Bana çarptığı çelmeyle yere düştüm.Bana tepeden bakıyordu.İkimizde sessizdik.Onun yüzünde boştu,benimde ,konuşmaya başladı ''Ezgi!'' dedi.

Ona dinlediğimi bildiği için ,cevap vermedim.''Beni tanımıyorsun...Ama yapıcaklarımı birkaç sözümden sonra tahmin edebilirsin ...'' dedi.

Kafamı olumsuz anlamda salladım ''Seni tanıyorum.'' dedim.

Kızın,yani artık adını bildiğim kız Ezra'nın gözleri hayretle açıldı.Kafasını tepeye kaldırdığı an,elimi cebime atıp.Telefonumu ezbere bildiğim için rehbere girdim.Hayla kafası tepedeydi ''Nasıl ?!'' diye sordu.Telefonumda Annem'den önce ki aramaya tıklayıp,Baha'yı aradım.

Karşı tarafın telefonu açtığını bildiren ,titreşim vücuduma yayıldı.''Baha bahsetti Ezra! Onu nasıl terk ettiğini,Miraç'a nasıl koştuğunu hepsini anlattı !'' dedim.

''Sesini kes ! Bu olaya karışma hakkına bile sahip değilsin!'' diye bağırdı.Kolumu tutup beni bir sandalyeye oturtururken.

Zevkle sırıttım . ''Miraç ,şuan beni severken...Elbette karışıcam...'' yüzüme o anda bir tokat indi.Yüzüm yan yatarken.Önüme gelen saçlarım sayesinde gülüşüm daha da yayıldı.Kendimi toplayıp.Tekrar ona baktım.

Lens olan gözleri hiçbirşey belli etmiyordu .Ama sinirden göğsü kalkıp-iniyordu.''Şimdi beni dinle küçüğüm! '' dedi. ''İntikam için bana yardım ediceksin...'' dedi.

Mafyaya benzer bir tipim ya da bir duruşum mu vardı ? Olmasa bile artık olucaktım.Bu kadar 'intikam' teklifinden sonra.

Konuşmamıştım.O'nun çakma gözlerinin içine  bakmıştım.Devam etti ''Geri dönmeden önce Miraç'ı izledim.Senin etrafında dolanıyordu...Sinirimi bozdun ,bende böyle yaptım.İntikam için yardımına ihtiyacım var ...Yoksa ?!'' .

Kaşlarım sinirle havaya kalktı ''Yoksa?!'' dedim.

Arkasında sakladığı eli çıkarttığında,sakladığı şeyin bıçak olduğunu gördüm .''Bütün sevdiklerin ölür...Bütün değer verdiklerin -'' sözünü yarıda kestim.Kahkaha atıyordum.Kahkahım bittiğinde ''Benim değer verdiklerim yok,Sevdiklerim de yok! Hiçbir insan benim sevgimi hak'etmiyor...Oyüzden herkese zarar verebilirsin...'' dedim.

Ezra'nın gözleri gene açıldı.''Sadist olduğunu duymuştum.Ama sadistliğin sana işlediğini bilmiyordum. '' dedi.

Dudağımın kenarı kıvrıldı .''O yüzden ,yoksaların bana işlemeceğini de biliyorsundur ?''dedim.

''Şuan olmaması ,gelecekte olmicağı anlamına gelmez.Ben hertürlü öğreniceğim Ezgi! Her geç ...'' 

''Öğrendiğinde ,yapıcaklarını unutma ....'' dedim.Hayla sırıtıyordum.

''Sen gerçekten kalpsiz bir kızsın ! Kalbin nerde ?!'' dedi.

''Kalbim var-elimi kalbime götürüp- tam da burda ,ama atmayı durdurdu - '' 

''Neden ?!'' diye sordu.

''İyi biriydim ,canımı yaktılar. -'' sözümü kesen kırılan kapının sesi oldu.