-41-

223 16 0
                                    

Ama  ilginç bir şey vardı ki; buraya ilk defa gelmemiştim.Ama Baha'yla geldiğimizde yine de aydınlıktı.Bu sefer karanlık.Ama bir kapının üzerindeki camdan az da olsa ışık sızıyordu.


Yavaş,tepkinli adımlarla oraya çıktım.


Tabi başıma gelicek belalardan da etrafı kolluyordum.


Kapının önüne geldim.Tam kapının kolunu tuttum.Açıcaktım ki.


Duyduklarımla orada kaldım.''Bu odayı boş buldum...Kes sesini ,o benim hayatımı kurtardı...Evet,tehlikeli birisi,ama iyi birisi...Evet,evet O'nun için...Umrumda değilsin!! '' Ardından başka bir ses gelmedi.Ya kapıya doğru... düşünmeme kalmadı.Kapı açıldı.Ama hızlı davranıp.Kendimi kapının arkasına attım.


Amacı neydi bunun ?


Kapıyı kapatmaması için dua ettim.Kapatmamıştı.



Demek ki kafası o kadar dolu ya da karışıktı.Merdivenlerden tamamen gidesiye kadar izledim.Ardından çıktığı odaya girdim.


Gördüğüm şeylerle büyülendim.Resim atöylesi.Baha'yla girdiğimiz iddaa da aslında yeteneğimi biliyordum.Ama kendimden emin değildim.Çünkü uzun zamandır beri resim yapmıyordum,çizmiyordum.Hem Baha'dan intikam almak istemiştim.Beni sınıfın ortasında 'hırsız' diye bana bağırmıştı.İntikam için yaklaşmıştım.Aslında yeteneksiz falan değildim.Yeteneğim vardı.


Nasıl insanlar müzik dinlerse rahatlarsa,bende resim çizerek rahatlıyordum.


Baya eski,kullanılmayan bir yer olduğu belliydi.Up-uzun masaya yaklaştım.Yağlı boya,pastel boya,fırçalar her şey yeniydi.Demek ki amacı burayı yenilemekti .



Ama neden ?


Umurumda olduğunu sanmıyordum.Neden de buraya geldiğimi bilmiyordum.Tam çıkıyordum ki.


Koridordan Baha,Tuğçe,Kumsal ve birkaç kişinin daha sesi duyuldu.


Panik olmuştum.Ama hemen kendime gelip.Nereye saklanıcağımı düşündüm.360 derece dönerken,sonunda bir yer buldum.Hızlıca oraya girdim.


Düşündüğüm gibi buraya gelmişlerdi.Herkes kendi kafasına göre konuştuğu için konuşmalar pek anlaşılmıyordu.Birde burdan adam akıllı çıkıp,kaçarsam.


Baha'da benim için bugünden itibaren bitmiştir.


Kendi elleriyle mezarını kazdı.Ardından kendini o mezara soktu.Sıra bendeydi.Toprağı üzerine dökme sırası bendeydi...


****


Yarım saat daha orada kalmıştım.Ardından kaçmıştım.Hatta kimse beni farketmemişti.

Özgüven Patlaması #Wattys2016Where stories live. Discover now