-19-

586 30 8
                                    

      Geçen Tuğçe'lerden kurtardığım kız,benim telimi bulmuş.Mesaj atmıştı.Evine gelmemi istiyordu.

Ama ben istemiyordum.Ama napicağım bilmiyordum.Tuğçe'lerin bana yaptığı suikasta büyük yaralar almıştım.Ve o yaralar hayla vardı.Tenimin narin olması kötü bir avanatajıydı.

Son dersti.Öğretmenlerin yer değiştirme şeyi yüzünden ,bizi Baha ile yan-yana oturtmuşlardı !.Ne günahım var benim...

Çantama herşeyimi tıktıktan sonra ,tam kalkıcakken .Baha bileğimden tuttu.Ama moraran bileğimden tutmamıştı.Tutsaydı şuan çığlığı patlatırdım.''Nereye ?!'' dedi.

Ona dik-dik baktım.Sorusunu tekrarladı 'Nereye ?' dedi.Bileğimi kurtardığım da ''Sana hesap vermiceğim...'' dedim.

Sıradan kalktığım gibi tekrar oturuldum''Cevap ver'' dedi ,dişlerini sıkarken.

''Kurtardığım kız beni evine davet etti.Kapısında ayak üstü konuşucam okadar...'' dedim.Ayağa kalkarken.Birden Baha'da ayağa kalktı ''Bende gelicem...'' dedi.Ona dönüp,kafamı olumsuz anlamda salladım.

Baha ,bileğimi tekrar kavrarken ''O kızda birşeyler var...'' dedi.Ona dönüp ''Nasıl ?!'' diye sordum.Baha ,''Şuan söyliyeğemem ama farkına varıp,birde emin olursam...Söylerim...SÖZ!'' dedi.

Ben önde,o bileğimi tutmuş .Yürüyorduk.

-------

Kızın adresine geldiğimizde ,Baha evi boydan aşağı taradı .Bana döndüğünde ''Beklememi istermisin ?!'' dedi.Kafamı olumsuz anlamda salladım.Neler döndüğünü bir gram bile bilmiyordum.Arabanın kapısını açıp inicekken ,Baha'nın tekrar uyarıcı sesini duydum ''Birşey garip giderse hemen beni ara!'' bişey demeden arabadan indim.

Evinin zilini kaç kez çalındı .Bilmiyorum,ama açan olmadı.Tam arkamı dönmüş ,gidiyordum ki.Kapı korku filmlerinde ki kapılar gibi açıldı.Gıcırtısı içimi ürpertirirken,girip girmemekle arasında kaldım.

Ama tabiki girdim.Görünürde kimse yoktu.İçimde bir ses 'girme ' derken .Diğeri 'gir' diyordu.

İçerisinde az,loş bir ışık vardı.Ne yapıcağımı bilmeden ,ortada durdum.Tekrar o gıcık kapının sesini duyduğumda,hızlıca arkamı döndüm.

Kurtardığım kız kapının arkasında duruyordu.Bir eli arkasındaydı.Üzerinde gene siyah birşeyler vardı.Kapıyı kapatıp,bana doğru yaklaştı.Hayla bir eli arkadaydı.

İçime gelen gerilim duygusuyla,hiç bir tepki vermedim.Kızın yüzüde benden ifadesizdi.

Beni oradaki duvara yapıştırdı.Benden güzel,zayıf olsa bile benden güçlüydü.Yakınımda olduğu için onu baştan aşağı süzdüm.

Siyah saçları salık ve düzdü.Üzerine simsiyah ,küçük bir şort elbise giymişti.

Yüzü bir ruh gibiydi.Bembeyazdı.Aynı ölü gibi...Gözlerim ,gözlerine kayınca siyah olan gözleri ,mavi olduğunu gördüm.Dünyada böyle iri gözleri ilk defa görüyordum.Kardeşiminde gözleri iriydi ama bu irilikte seviye atlamıştı.

Baha'nın bugün arabadaki tedirginliği geldi aklıma,Geçenlerde de mutfakta konuşma.Beynimde hayla yap-boz parçaları birleşmemişti.Ama bu yap-boz bu kızın üzerine olduğunu biliyordum.

Gözüm etrafı izlemeye koyuldu ,duvarda ki resmi görünce,bir yap-boz parçası yere oturdu.

Resimdekiler Miraç ve Bana gerçekten benziyen bir kızdı.Sarmaş dolaşlardı .İkiside gerçekten gülüyorlardı.

Özgüven Patlaması #Wattys2016Where stories live. Discover now