Reis'in kardeşi

23.Bölüm

İnsanlar değişir;

-kırıldıklarında

-kandırıldıklarında

-çok şey öğrendiklerinde

-Aşık olduklarında...

*******************************

Önümde duran bir kâse çekirdeğe umutsuz bakışlarımı atarken Berfin ve Arya beni güldürmek için kılıktan kılığa gitmişlerdi. Çekirdek bile keyfimi yerine getirmiyorsa önüme 2.Beyazıt gelsede beni güldüremezdi.

Bu arada 2. Beyazıt ne alaka be?

İyice kafayı yedim ya. Can sıkıntısından kafam bozuldu.

"Kız çitlesene bak senin için aldık okadar " dedi Arya.

"İstemiyorum ya . Uzatmayın" dedim.

"Yok yok bu kız iyice kafayı yedi ." Dedi Arya ve gözlerini kısarak bana baktı.

Berfin kolumu çimdiklerken " Bakırköyün yolları gözüktü sana " diyede söyleniyordu.

Aynen ya kapatın beni bakırköye deliler hastanesine aklımı kaçırdım iyice.

Berfin'in çimdiklediği yeri ovarken sinirle ikisine bakıp ayağa kalktım. Kaç saattir Bizim evin önünde oturuyorduk canım sıkıldı be.

"Ben sıkıldım "dedim.

Berfin Arya ile anlamadığım bir bakışma gerçekleştirip kaseden bir çekirdek aldı ve bana baktı.

"Zil takıp oyna ozaman "

Sinirle ikisine'de baktıktan sonra hızla mahalleyi turlamak için yürümeye başladım.

Allahım sen bana neden böyle gıcık arkadaşlar verdin ki? Hepsi Uyuz, hepsi öküz, Hepsi gıcık .

"Uyuzlar" diye Homurdanarak mahallenin bakkalı şevket amcanın bakkalına girdim.

Şevket amca koli'nin içinden yiyecek içecekleri çıkartıp raflara diziyordu.

"Kolay gelsin Şevket amca"

Şevket amca bana bakıp gülerek yerinden doğruldu."kolaysa başına gelsin Miray kızım"

Şevket amca'nın yanına gidip yerdeki kolileri kendimden tarafa çektim.

"Aman kızım az yavaş onlar ağırdır. Belini felan incitirsin" diye Beni uyaran Şevket amcaya tek kaşımı kaldırarak baktım.

"Bana birşey olmaz şevket amca sen geç masanın başına otur kolileri ben dizerim" dedim. Tam itiraz edecekti ki . "Itiraz kabul etmem . Ben düzerim sende bana karşılığında çekirdek ve kola ısmarlarsın olurmu?" Dedim gülümseyerek.

Şevket amca gülerek tamam anlamında kafasını sallayıp masanın başına oturdu. Yakışırmıydı bize 45-50 yaşındaki adamcağızı böyle işlerde çalıştırmak. Hem mahallemizin insanıydı. Hemde biraz kafam dağılır düşüncesiyle hem rafları diziyor hemde şevket amca ile sohpet ediyordum.

Ben rafları dizmeye devam ederken kapı açıldı. Müşteri gelmişti kesin. Ben kapıya bakmadan düzmeyi bitirmeye çalışıyorum.

"Selamunaleykum Şevekt amca"

Duyduğum sesle sesli bir şekilde yutkundum. Onun bu bakkalda ne işi vardı. Git kendi mahallenin bakkalına. Yanan gözlerimi kapatıp açtım. Kalbimin sıkışması normalmiydi?

Hayır ondan tarafa bakmamam lazımdı. Bakarsam kesin ağlardım bu yüzdende kolileri dizmeyi devam ederken o şevket amcayla konuşuyordu. Sonra sesler kesildi adım sesleri yaklaşırken nolur gelmesin diyerek Allaha yalvarıyordum.