Reis'in kardeşi

37. Bölüm

Miray'ın nişanlığı multide.

Bölüm şarkısı;Only Love Can Hurt Like This=Paloma Faith

İyi okumalar...

............................................................

Aynadaki yansımama bakarak gülümsedim. Kuaför aynaları daha mı güzel gösteriyordu ne?

Aynadan gözlerime baktığımda nasıl parladığını gördüm. O kadar çok üzülmüş ve yıpranmıştık ki sonunda mutlu olmayı başarmıştık. Başarmıştık değil mi ?

Nişan hazırlıkları o kadar hızlı geçmişti ki biz bile şaşırmıştık nişan günü gelip çattığında herkeste bir heyecan vardı. Babamlar dedemleri hızlı bor şekilde ilk uçakla İstanbul'a getirmişti. Tabi enver amca da kendi babası ve annesine gelmelerini rica etmiş ilk mırın kırın eden Uraz'ın dedesi sonunda ikna olmuş ve hızla gelmişlerdi. Uraz sabah gelip beni Kuaföre bırakmıştı. Onun yüzünde gördüğüm mutluluk ve heyecan beni de çok etkiliyordu. Uraz sabah arabada neler yapacağımızı heycanla anlatırken bile onu gülümseyerek izlemiştim. Kızlarda benim ardımdan kuaföre gelmiş hazırlanmışlardı.

Son dokunuşlarda bittikten sonra tamamen hazır bir şekilde Uraz'ın gelmesini bekliyordum. İçim kıpır kıpırdı. Kızlar beni sakinleştirmeye çalıştıkça daha çok heyecanlanıyordum. En sonunda Arya 'kaç gündür ağzımıza ettin yeter be kızım.' diye hayıflanmış beni ve endişelerimi susturmuştu.

Kuaför kapısından içeriye giren abilerim gözleri dolu dolu bana bakmıştı. Onların dolu gözlerini görünce bende gözlerimi doldurdum. Galiba ağlayacaktım. Koluma yediğim çimdikle bakışlarım abimden yanımdaki Helen'e kaymıştı. "Sakın ağlama yoksa tekrar makyaj yapmaya kalkışırlarsa geç kalırız." Diyip görümce azarını bir güzel çekmişti. Gün gelir bende o azarları sana çekerdim o zaman hesaplaşırdık Helen hanım. Bakışlarım tekrar abilerimi buldu. İkisi de yanıma gelip bana sarılmışlardı.

Üç kardeş birbirimize sarılmış bir vaziyetteydik. İlk önce Mete abim sonra da Gediz abim alnıma öpücük bırakmıştı.

"Güzelim benim."Diyen Gediz abim gülmek ve ağlamak arasında kalmıştı. Mete abim hızla Gediz abimin kollarını itip beni sarıp sarmaladı. "Senin değil."Dedi kolları arasındaki bana bakıp tekrar Gediz abime dönerken,"Benim güzelim o." Gediz abim ona onaylamaz bakışlar atıp tekrar hayran bakışları ile bana bakmıştı.

Mete abim beni bıraktığında kapı tekrar açılmış bu defa nişanlım olan gönlümün reisi gelmişti. Giydiği jilet gibi siyah takımla çok yakışıklı gözüküyordu. Gözlerimiz buluştuğunda bir çok duyguyu gördüm gözlerinde. Mutluluk,huzur,hayranlık ve daha niceleri.

Hızlı adımlarla yanıma gelip ellerimi büyük ellerinin içine alıp beni kendine çekti ve alnıma tamda abilerimin öpücük bıraktığı yeri öptü. Ama o öyle bir öptü ki. Koklayarak öpüyordu. Huzurla gözlerim kapanmıştı. Dudaklarını çekip gözlerime baktı tekrar.

"Çok güzel olmuşsun." Diye fısıldadı. Gülümsüyordu. O kadar uzun zamandır bu anı bekliyorduk. Çocukluk hayalimiz gerçek oluyordu. Ondaki gülümseme bana bulaştı "Sende çok yakışıklı olmuşsun." Dedim.

Güzel dişlerini göstererek gülümsedi. "Ben hep yakışıklıydım ama sen bunu daha yeni fark ediyorsun güzelim."

Bazen oluyordu en güzel anımızda şu egosu ortaya çıkıyordu. İşte o an onun boğazına yapışmak istiyordum. Tam dudaklarımı aralamıştım ki abimin sesi ile birbirimizden ayrıldık.