22.Bölüm

13.2K 557 340
                                    

Ya kırdığın kalpte sen varsan...

Yaşadıklarımız bir şerit misali gözümün önünden geçerken daha fazla kendimi tutamayıp ağlamaya başladım. Ben nasıl ona kendimi kaptırmıştım ya?

Hani insan birşeyin olmasını isterde o şey olmaz ya, sonra insan üzülür falan bende böyleydim işte. Mutlu olmak istemiştim . Sadece mutlu olmak ona 'seni seviyorum' diyemeden hakkında öğrendiğim şeyle yıkılmışım. 'Keşke deseydim' dedim içimden keşke ona bir kerecik bile olsa seni seviyorum diyebilseydim.

Neden ben? Diye çok sordum. 1 gündür kendime çok soruyorum. Neden sadece ben? Acılar içime öyle bir doldu ki bağırıp çağırıp ortalığı yıkıp ağlamak istiyordum. Ama ben sadece sessiz sessiz ağlaya biliyordum. Çünkü abilerim vardı. Birkere'de yanıma gelip neden böylesin diye sorsalar bende anlatmazmıydım içimdekileri , ona olan sevgimi . Ama artık sevgimin bir önemi kalmamıştı.

'Al gözümden yaşları' demiş ya Aysel yakupoğlu bir şarkısında. peki benim gözümdeki yaşları kim alıp silecekti. Neden yanımda hiç kimse kalmamış yanlızmışım gibi hissediyorum?

Herşey yalanmış. Beni sevdiği , gözümün içine baka baka söylediği yalanlardan biriymiş . Beni sevmemiş .

Neden ya? Neden ben? Tam diyorum bende mutlu olacağım hep birşey çıkıyor mutluluğum alt üst oluyordu.

Dünkü yaşananlar gözümün önüne gelince hıçkırarak ağlamaya başladım.

Dün;

"O "dedikleri kişinin kim olduğunu öğrenmek için bende peşlerine takıldım. Her ne kadarda bana bağırmış olsada sinirli olmasına veriyordum.

Mahalleye girdiğimda kahvehanenin önündeki topluluk hiçde iyi şeylerin olmadığını gösteriyordu.

Uraz kalabalıktan geçip ortaya ulaştığında bende kalabalığın içine karıştım. Sonuda çıktığımda gördüğüm şeyle biraz duraksadım.

'O gelmiş'

O kişi Melisa'ydı. Abimle Uraz'ın birbirine düştüğü Melisa . Elinden tutan küçük kız'a baktığımda 4-5 yaşında olduğu belli olan kızın simsiyah saçları ve kapkara gözleri vardı.

Giydiği kıyafetlerden bile sürtük olduğu belli olan bu kız Uraz'a bakıp

"Merhaba Uraz Reis" dedi elinde tuttuğu küçük kıza bakıp gülümsedi ve tekrar Uraz'a döndü. "Ben geldim."

Keşke gelmeseydin!

"Bırakın beni ya" diyen Aycan teyzeye baktım. Birkaç kadın Aycan teyzeyi tutmuşlardı. "Niye geldin ! Defol git mahallemizden!" Diye bağırdı Aycan teyze.

"Anne!" Diye onu uyaran Uraz'a döndüm. Onu mu koruyordu? Tabi ki korkur eski sevgilisi sonuçta demi ?

"Kusura bakma Aycan anne. Uzun bir süre buralardayım." Diyen Melisa elinde tutuğu küçük kıza döndü.

Anne mi ?

"Kızım bak baban orda" diye gösterdiği yere döndüğümde Uraz'ı gösterildiğini anlamamla bir an kalbimin sıkıştığını hissettim. Boğazımda oluşan yumruyla olduğum yerde kalakaldım.

Ortama bir uğultu çökmüştü. O-o kız Uraz'ın mıydı yani ?

Hayır hayır! yalan!.

"Sen ne saçlamıyorsun! " diye Uraz'ın bağırmasıyla gözlerimi sıkıca kapattım. Lütfen lütfen rüya olsun Allahım ne olur rüya olsun.

Reis'in kardeşi Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin