9.Bölüm

18.7K 831 97
                                    

Osman'la konuşmamızdan 2 gün geçmişti. 2 gündür nerden bulduğunu bilmiyorum ama numaramı bulup beni sürekli aramıştı. Ama ben hiç açmamıştım. O konuşmadan sonrada birdaha konuşmamıştık ve beni hemen eve getirmişti. Bugün Gediz abim askere gidiyordu.

O yüzden otogar'a gelmiştik kayseri'ye gidiyordu ve otobüsle gidecekti.

Karşımda duran Gediz abim'e baktım. Gözlerim dolu dolu olmuştu. Asker'e gidiyordu . Onu çok özleyecektim. En çok ta beni Mete abimden korumasını özleyecektim.

"Cimcime?"

"Gediz aşkım" diyerek kollarımı ona sımsıkı sardım. Gözlerimi sıkıca kapatıp kokusunu içime çektim. Ama hemen gözlerimden yaşlar akmaya başladı.

Gediz abim ağladığımı fark edince hemen benden ayrılıp yüzümü avuçladı.

"Sakın ağlama cimcime 6 ay sonra yanındayım" diyip gözyaşlarımı sildi.

"Ben askere giderken hiç ağlamamıştın şimdi bu Gediz gidiyor diye niye ağlıyorsun. Sil çabuk gözyaşlarını " diye homurdanan Mete abim Gediz abim'in kollarınden beni çekip aldı.

Bende içine dahil herkes gülmeye başladı.

Mete abim sırıtarak" ne gülmeyin abi kıskanıyorum kardeşimi herkesten kıskanırım ben bu küçük cadı'yı" diyerek saçlarımı karıştırdı.

Herkes tekrar gülerken hemen Mete abimin saçlarımı karıştıran elini ittirdim ve onun kollarından kurtulup Gediz abime gidecekken Mete Abim hızla beni tekrar kendine çekti.

Yüzüne baktığımda kaşlarını çatmıştı .

"Off abi bırakta Gediz aşkıma son birkez sarılıyım"

"Iyi git " diye Mete abimin beni bırakmasıyla koşarak Gediz abimin boynuna atladım.

"Çabuk gel Gediz Aşkım "

"Geleceğim cimcime izin'de de gelirim merak etme " dedi ve ayrıldık.

Gediz abim babamın elini öpüp sarıldı.  Ağlayan annemin yanaklarından ve elini öptükten sonra tayfa ve arkadaşlarıyla sarıldılar. 

Size demeyi unuttum tabiki tüm tayfada gelmişti ama Mert ve Arya , Helen gelmemişti. Çünkü okul vardı.

En son uraz abi'de Gediz abime sarıldıktan sonra tüm tayfa abimi kucaklayıp havaya atmaya başladılar.

"EN BÜYÜK ASKER BİZİM ASKER , EN BÜYÜK ASKER BİZİM ASKER " hep bir ağızdan bağırmaya başladılar.

Annem'in ağlaması şiddetlenince bir koluna ben diğer koluna da uraz abinin annesi Aycan teyze girdi.

"Annem ağlama abim görevini yapıp gelecek" anneme ağlama diyordum ama ben ağlıyordum.  Tayfa ve abimin arkadaşları abimi indirdikten sonra  abim gelip tekrar bize sarıldı.  Gediz abimi bizden ayıran Mete abim Gediz abime sarılıp otobüse doğru götürdü.

"Gidiyorsan git lan yürü! sanırsın 3. Dünya savaşından çağırdılar" diye homurdanarak otobüse bindirdi.

Hepimiz el salladık . Aslında abimin askere gitmesini hiç istemezdim çünkü birşey olsa şehit olsa ben dayanamazdım annem babam dayanamazdı. Ama ne kardeşler ne anneler babalar dayanmış hem halkımızında dediği gibi 🇹🇷ŞEHİTLER ÖLMEZ VATAN BÖLÜNMEZ!🇹🇷

Sağ gözümden akan yaşı elimin tersiyle sildikten sonra annemlere döndüm.  Ağlaması biraz durmuştu.
Annem ve aycan teyze Mete abimin arabasına bindiler.

Babam bana dönerek" seni onur abingil okula bıraksın kızım " diyip elime çantamı verdi. Çantamı omzuma taktım.  Mete abim babamları götürdü.

Reis'in kardeşi Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin