Reis'in kardeşi

34. Bölüm

"Ben tek bir kadın sevdim oda sensin"

Kaybetmek. Ne zordur sevdiğin birini
kaybetmek. Sevdiğin olmasa bile bir cenaze gördüğünde üzülen ağlayan bir anne, sevdiği için üzülen birini gördüğün zamanda içi sızladı insanın. Peki o sevdiğin için üzülen sen olunca nasıl oluyordu?

O olayları yaşayan baş karakter sensin. Sevdiği için göz yaşı döken. Onu kaybetmekten korkan, gözünü bir açıp kapatsan ellerinden kayıp gidecekmiş gibi düşünen sensin. Sen olsan ne hissederdin?

Uraz dayanamıyordu artık. Ya hem Miray'ı hem kendini kaybedecekti. Yada Miray hemen uyanıp 'ben iyiyim ' demeliydi uraz'a. Ne yapacağını , nereye gideceğini bilmiyordu Uraz. Kötüydü. Çok kötüydü.

Herkes seferber olmuş hastane de Miray'ın uyanmasını beklerken, Miray'ın durumu git gide kötüye gidiyordu. Herkes bu durumu kabullenemiyordu.

Uraz sigarasın'dan son bir duman daha alıp yere attı ve uykusuzluktan yanan gözlerini sıkıca kapattı. 'O güçlü' dedi içinden. 'O çok güçlü. Seni herşeye rağmen bırakmadı. Şimdi de bırakmaz."

"Oğlum?"

Hızla gözlerini açıp karşısında aynı sevdiğine benzeyen kadına baktı kırmızı gözleri ile. "Elif teyze?" dedi boğuk ve kısık bir sesle. Kadın zorlukla yürüyüp, bankın boş kenarına yani Urazın yanına oturdu.

Kadın Urazın omzuna elini koyup hafifçe omuzunu sıktı. "Çok mu sevdin kızımı?"

Uraz kızarmış olan gözlerini şaşkınca açarak sevdiğine benzeyen kadına baktı."Elif teyze sen-"

"Anneler herşeyi bilir oğlum." Dedi Elif hanım acı bir gülümseme ile." Kızıma bakışını gördüm. Herkesten herşeyden sakınır gibi bakıyordun." Uraz'ın gözlerinden düşen yaş ile Uraz kafasını yer eğdi. "Ben onu çok sevdim." Dedi Uraz ve sarsılarak ağlamaya başladı. "Çok seviyorum ben. Ona birşey olsa canım yanardı benim. İlk onun canını yakan bendim. Ama sonra toparlamaya çalıştım." Dedi daha çok ağlarken.

Sevdiğine benzeyen kadın ona sıkıca sarıldı. "Gözümün önünde oldu herşey. Kanlar içinde onu gördüm ben. Sevdiğim, dokunmaya kıyamadığım, evlenmeyi düşündüğüm, delisi olduğum gözümün önünde vuruldu." Derin nefesler alarak ağlamaya devam etti. İlk defa içini döküyordu Uraz . Sevdiğine Benzeyen kadına, Sevdiğinin annesine döküyordu içini. Kadın da sessiz sessiz ağlayarak dinliyordu kızını seven adamı.