💫ÖZEL BÖLÜM💫

8.2K 332 54
                                    

Bölüm Şarkısı ; Seze aksu-masum değiliz.

Bölüm ithafları ; ervagkyz 2_Dakika

UykusuzveDengesiz_-

********************************

ARYA KARACAN

Parktaki boş alanı görünce elimdeki kitabı sıkıca tutup koşarak kendimi yeşilliğe attım.

Yeşillik alanda kitap okumayı çok severdim. Kitabımı açıp okurken bazen karakterlerin yerine kendimi koyuyordum. Kitaplarda yaşamak güzel olmalıydı. En azından kitaplar yazılmış sonları belliydi. Ama gerçek hayat öyle olmuyordu. Bizim sonumuz'un nasıl olacağını bilmiyorduk. Kuş sesleri ve çiçeklerin kokuları eşliğinde kitabımı açtım. Kapağından bile güzel ve sürükleyici bir kitap olduğu belliydi.

Ben kitaba dalmışken yan tarafıma oturan kişi ile hızla irkilip , oturan kişiye döndüm. Kitabımı sertçe kapattım. Bir kitap keyfim vardı sayesinden onuda aldı.

"Selam" diyem Celil'e aldırmadan kalkıp gidecektim ki hızla kolumdan tuttu. "Olmaz ama şakacı şeker." Diyip "nereye?" Diyede sordu .

"Bana şakacı şeker demeyi kesermisin?" Diyip kaşlarımı çattım.

"Neden demeyi kesecekmişim ki şakacı şeker? "

Sinirle soluyup yanımda oturan Celil'e kötü bakışlarımı gönderdim ve kolumu ellerinden kurtardım. "Ben şakacı değilim. Şekerde değilim."

"Bence şekersin" dedi. Gözlerim kısılırken anlına düşen siyah saçları dikkatimi dağıtıyordu. "Tatlı şeker." Demesi ile anlındaki saçlarından zorla aldığım gözlerimi onun gözlerine getirip sinirli bir bakış atıp,

Sinirle önüme döndüm. Çok sinir bozucu bir çocuktu ve benimle uğraşmaya bayılıyordu.

Tamam bana benden hoşlandığını hatta sevmeye başladığını söylemişti. Bende ondan birazcıkta olsa hoşlanıyordum ama onun hakkında konuşulanlar beni çıkmaza sokuyordu. Gerçekten de kızlar ile idda için mi sevgili oluyordu?

Eğer oluyorsa bu iğrenç birşeydi.

"Kitap mı okuyorsun ?" Sorusu ile sinirli ve alaylı bir gülücük attım ona,

"Elimde kitap olduğuna göre kesin şarkı söylüyorumdur. Yada dur dans'ta ediyor olabilirim."

Hafif sırıttı,"yine alaycı tavırlar, şakacı konuşmalar."

Gözlerimi devirdim,"En azından senin gibi iddacı pislik değilim. " diye mırıldandım. Dediğimi duymuştu. Ama duymamazlıktan gelip,"Birşey mi dedin ?"diye sordu.

Gözlerimi ve bedenimi ondan tarafa döndürüp,"Pardon?!" Dedim alaycı bir tavırla. Kendisi de kızlarla alay ediyordu sonuçta değil mi?

"Ben sana ne diyebilirim ki ?. Yani ben birşey desem bile senin anlayabileceğini hiç düşünmüyorum."

O sinirle derin nefesler alıp verirken gözlerimi ondan çekip etrafta gezdirmeye başladım.

"Neden böylesin?"

"Nasılmışım ben?" Diye sordum kaşlarımı çatarak ama hâlâ bakmıyordum ona.

"Herkes'e karşı çok iyisin. Gülüyorsun, eğleniyorsun. Ama bana gelince içinden sanki bir canavar çıkıyor. Anlamıyor muyum sanıyorsun? Bakışların'la bile beni öldürecek gibisin. Yapma! Gerçekten yapma."

Reis'in kardeşi Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin