Reis'in kardeşi

5.Bölüm

Sabah bağrışma sesleriyle uyandım.

"Bir günde olaysız geçsin vallaha Fenerbahçeyi bırakıp Galatasaray'a geçeceğim " diye homurdanarak kalktım yataktan.

Ses Dışarıdan geliyordu.

"GEBERTECEĞİM LAN SENI PİÇ SEN KİMSİNDE BENİM KARDEŞİMİ SIKIŞTIRIYORSUN!" Bu ses Mete Abim'indi.

Hızla odadan çıktım salona ulaştığımda Gediz Abimin sesini duydum.

" SEN KİMSİN BENİM KARDEŞİME NASIL YAN GÖZLE BAKARSIN "

Olamaz yoksa ömeri mi bulmuşlardı.

Kapıya ulaştığımda kapının pervazına yaslanıp olayları gülerek izleyen bir adet Uraz'la karşılaştım.

Uraz Abi'ye çarpıp kapıdan çıktım. Yani tabi ki bilerek çarptım. Dışarıya çıktığımda tüm mahalle toplanmış Mete Abim ve Gediz Abimin ömeri dövmesini izliyorlardı.

Ömer dediğime bakmayın Gediz abimle aynı yaştalar yani aramızda 2 yaş var.

"Abii" dedim

Ama beni duymadılar òmere baktığımda yüzünüm her yeri kandı.

"ABİ!"dedim biraz bağırarak

Kolumdan tutam Uraz Abiye döndüm

"Bence bırak onları kimse ayıramıyor"dedi bilmiş bilmiş

"Ne bekliyorsun senin gibi gülerek mi izliyim yani " diye sert şekilde konuştum.

Kolumu sertçe çekip Abimlere döndüm"METE REİS!" Diye bağırdım. Sesim tüm mahallede yankılandı.

Ömeri dövmeyi bırakan Mete ve Gediz Abilerim'le birlikte tüm mahllelinin gözleri bana döndü. Herkes bana bakıyordu.

Hızla yanlarına gidip Abilerimin kollarından tutup ömerin üstünden aldım.benden beklenmedik hareketler yürek yedim herhalde

"Hadi Abi eve girelim "dedim. İkiside onlaylar gjbi kafasını salladılar . İğrenircesine ömer'e baktım. Onu polise vermemiştik çünkü ailesi zaten bi evladını kayıp etmişlerdi. Uraz Abi o yüzden şikayetçi olmamıştı.

Mete Abim ömere işaret parmağını salayarak"Birdaha seni kardeşimin yanında görürsem öldürürüm anladınmı?!"dedi. Ve tüm Mahalleliye bakarak birkez daha bağırdı.

"KARDEŞİME YAN GÖZLE BAKANI YAŞATMAM HEPİNİZ DUYUN !"

Hepimiz eve girerken Arya ve merti de eve davet etmiştim . Barış ,onur Abi ve melih Abi' de gelmişlerdi. Uraz Abi'de bizdeydi Allah sonumuzu hayır etsin.

Bız Arya ile mutfakta Çay ve kurabiye hazırlarken ben Arya'ya herşeyi anlatıyordum. Arya her anlattığım şeyden sonra ömere saydırıyordu.

Kurabiyeleri önceden açtığımız fırına koydum. Ve çayın'da altını kıstım.

"Hadi içeriye gidelim"diyen Arya'yı onaylayıp içeriye girdik .

Tüm gözler bizim üstümüzdeydi . Birden gözlerim Barış'ı buldu o bana gülümserken bende ona hafif tebessüm ettim.

Iki tane boş yer vardı onur abinin yanına Arya oturunca ben Barışın yanına oturmak zorunda kalmıştım.

Herkes koyu muhabbet ederken Uraz Abi'de onlara arada katılıyordu. Anlamadım yoksa barışmışlarmıydı? Hadi inşallah

Barıs bana yaklaşıp "nasılsın keşke dün yanında olabilseydim " dedi.

Gülümsedim "iyiyim merak etme Uraz abi saolsun beni kurtardı"

O sırada gözüm Uraz Abi'ye kaymıştı. Kaşlarını çatmış Bir Barışa bir bana bakıyordu. Benim'de ona baktığımı fark edince bana döndü 'ne oldu' anlamında kafamı salladım. Omuz silkip Abimlerle konuşmaya başladı. Galiba bu boşver demek oluyordu.

"Ulan varya düşmanın kardeşini kurtaracak onun için hayatını tehlikeye atacak sende duşmanını eve getirip bakacaksın deseler hadi ordan derdim " diye gülerek konuştu Mete Abim .

Herkes güldü Uraz Abi'de gülerek başını salladı.

"Eee Gediz Asker'e nezaman gidiyorsun " diye Abime bir soru yöneltti Barış

"Allah izin verirse haftaya gidiyorum kardeşim " diye cevapladı Abim.

O sırada gözlerim yine Gediz Abimin yanında oturan Uraz Abi'ye kaydı. Kaşlarını çatmış Barış'a bakıyordu. Ya anlamadığım şey neden sinirli bakıyordu ki görende beni kıskanıyor sanacak..!

Mete abimin sesiyle düşüncelerimden sıyrıldım.

"Annem ve Babam Gediz için mahallede yemek verecek Aileni al Sende gel Uraz yani seni affettiğimi sanma sadece teşekkür anlamında düşün "

"Olur"

Uraz , Abimi onaylandığında ben şaşırmış bir şekilde abime bakıyordum. Tayfanında benden farkı yoktu.

Arya ile çayları ve kurabiyeleri mutfaktan alıp dağıttık ama bu sefer Barışın yanına degil Uraz Abi ve Gediz abimin ortasına oturmuştum .

"Çok güzel olmuş miray ellerine sağlık "

"Afiyet olsun "

Diyerek barışa gülümsedim.

"Çok gozol olmoş pis yalaka"

Diye yanımda homurdanan uraz Abi'ye kaşlarımı çattım.

"Birşey mi dedin ?"

"Yoook"

Diye sorumu geçiştirdi ve önündeki kurabiye'yi hayvan gibi yedi.

Abimgili felan unutmuş bir şekilde Uraz'ı süzmeye başladım.

Siyah saçları kahverengi gözlerini tamamlıyordu . Üzerindeki Abim'in kıyafetleri ona tam olmuştu. Saçları anlına düşmüştü. Boynundan künye gibi bir zincir geçiyordu ama ucu tişörtün icindeydi ve şuan çok tatlı gözüküyordu.

Ayy ne diyorum ben ya tövbee! çok tövbe!

"Beni kesmen bitimi küçük ?"diye fısıldadı

"Ha?"

Kaşları havaladı hafif bir tebessümle"iki saattir beni kesiyorsun görmedim sanma"

"Neee...yok ya ...yok daha neler...yani şey.....yok canım"al işte yine konuşamadım salaksın miray!

"Canım? "

"Lafın gelişi canım dedim ya yoksa ben sana neden canım diyim yani. neyse benim ocakta yemeğim vardı " diyerek hızla ayağa kalktım ve mutfağa doğru yol aldım.

Sana inanamıyorum miray birde 'ocakta yemeğim vardı' diye saçmalıyorsun bu aralar seni tanıyamıyorum

Off tamam sus bee!

Arya yanıma geldi ona Uraz Abi'yle konuşmamızı anlatınca hemen bana imalı bir şekilde bakmaya başladı. Yani çok saçma ben neden onun yanında heyecanlandım ve sacmaladım buna anlam veremiyorum .

Diğer bölümde görüşürüz 😉

Sizce neden miray heycanlandı?

Barış ve miray mı?

Uraz ve miray mı?