Abel başını olumlu anlamda salladığında bakışlarını bir yöne çevirdi.

"Atalanteyi duydun. Moneta ve Esyayı çağır. Louis kesinlikle gelmesin. Gelmeye çalışırsa onu engelle."

Kapı hızla açıldığında Kalen'in gittiğini anlamıştım. Abel'i kolundan tutmaya devam ediyordum.

"Gidelim Atalante."

Bakışlarımı Azelyaya çevirdiğimde sağlıkçılara dönerek söze girdim.

"Yanından ayrılmayın. Asla tek bırakmayın."

Sağlıkçılar başlarını salladıklarında Abel ile birlikte sağlık binasından ayrıldım. Koşar adımlarla ilerliyorduk. Okyanus kenarına geldiğimizde Abel Azelyayı bulduğu yeri işaret etti. Doğruydu. Kesitlerimde de burayı görmüştüm.

Kalkana doğru yaklaşırken elimle yavaşça dokunmuş ve kontrol etmiştim.

"Azelya neden buraya geldi? Hector nerede biliyor musun?"

Abel duraksadığında 'Hector mü' dedi.

"O burada değildi. Birlikte olduklarını bilmiyordum."

Abel'e bir süre baktığımda doğru söylüyor gibiydi. Kalkan bir anlığına kalkmış olabilir miydi? Öyleyse bile Azelya neden gelmişti ki?

Derin bir nefes alırken Azrail'e büyü yoluyla sesleniyordum ancak hiçbir belirti almıyordum. Bu durum içimi çok daha fazla daraltıyordu.

Hava kararmıştı. Neredeyse gün tamamlanıyordu ancak hala onlardan bir haber alamıyordum. Kafayı yemek üzereydim.

Abel'i geride bırakarak sağlık binasına ilerlemeye başladığımda vücudumun buz kestiğini hissediyordum. Üşüdüğüm için değildi. Aklıma gelen binbir türlü senaryodan ötürüydü. Korktuğumu hissediyordum.

Sağlık binasına vardığımda hızla Azelya'nın kaldığı odaya ilerlemiştim. Esya ve Moneta çoktan gelmişlerdi. Esya endişeyle bana doğru ilerlediğinde 'neler olduğunu biliyor musun' diye sormuştu. Başımı olumsuz anlamda salladığımda 'Onu Abel getirdi' diyebilmiştim.

"Okyanusun kıyısında bulmuş."

Odaya Abel girdiğinde Esya'nın ölümcül bakışları ona döndü. Yakasından tuttuğu gibi duvara yapıştırdığında 'küçük yılan' demişti adeta tıslayarak.

"Şimdi seni gebertmeden önce neler olduğunu anlatıyorsun."

Moneta Esya'nın kolundan tuttuğunda Esyayı geriye doğru çekmiştim. Abel'in suçu olmayabilirdi. Gerçekten de sadece onu bulmuş olabilirdi. Bu yüzden suçlayıcı tavırlarla yaklaşamazdık.

Abel sakin kalmaya çalışarak derin bir nefes aldığında söze girdi.

"Atalanteye dediğim gibi onu okyanusun kıyısında buldum. Hiçbir şey bilmiyorum. Hem Hector onunlaymış. Ona sormaya ne dersin Esya?"

Abel'in Esyaya karşı dik tavrı Esyayı daha çok sinirlendirdiğinde 'soracağım' dedi.

"Bu işte kimin bir parmağı varsa bedelini ödeyecek."

Esya öfkeli haliyle Azelya'nın yanına döndüğünde Moneta söze girdi.

"Azelya uyuyor gibi duruyor. Herhangi bir sorun yok ancak sanki bilmediğimiz bir büyü ile uyutulmuş."

"Öyle bile olsa okyanusta ne işi vardı? Kalkanı nasıl geçebildi? Ayrıca bu saatte dışarı çıkmazdı. İkizler için bir şeyler hazırlıyordu. Başka bir şey var. "

ATALANTE 3 [TAMAMLANDI] Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin