ATALANTE 3 [TAMAMLANDI]

Bölüm 29

Geç olsun güç olmasın diyerekten uzun zamandır sakladığım Azrail karakterini artık paylaşacağım. Hayallerinde kalmasını isteyenler bölüm sonuna koyacağım fotoğrafa bakmadan bölümü bitirdikleri gibi atlasınlar. Bölüm içinde de Azrail karakteri için gif kullandığımda bölüm başlarında uyarıda bulunacağım.

Medya ROLO
.....

Kendimi kesitlerde bulurken etrafımı iyice inceledim. Moneta'nın evinin arka bahçesindeydim. Hava zifiri karanlıktı. Yine de evin yakınındaki adamı görebiliyordum. Üst katlardaki cama mı tırmanmaya çalışıyordu o? Moneta'nın evine biri girmeye çalışıyordu. Göz gözü göremeyecek kadar karanlık olduğu için yanına iyice yaklaştım. Onunla birlikte eve tırmanmalı mıydım?

Bastığı ve tutunduğu her yeri takip ederek cama ulaştım. Adam ise çoktan sessizce camı açmış ve içeri girmişti. Bu geçmişten bir kesit miydi bunu bilmiyordum.

Bu gizemli adam ile birlikte içeri girdiğimde fazlasıyla zorlandığım için nefes nefese kalmıştım. Onu takip ederken temkinli ve sessiz adımlarla ilerliyordu. Sessizce bir odaya girdiğinde onunla birlikte odaya girdim. Bu oda Moneta'nın odasıydı ve yatağında kıvrılmış bir şekilde uyuyordu. Lisa görünürde yoktu. Zaten buradaysa bile karanlıkta onun küçük bedenini görmek zordu.

Adamın tam karşısına geçerken onu tanımıştım. Holt'tu. Karanlıkta yüzünü zar zor seçsem de tanımıştım.

Holt odadaki masaya ilerlediğinde kitaplara ve kağıtlara dokunmaya başlamıştı. Her ne kadar ses çıkarmamaya çalışsa da kağıtların sesi duyuluyordu. Sanki bir şeyler arıyordu. Aradığı şey ise kitap olabilir miydi?

Azelya'nın ruhunu bir adamla bağlamışlardı ve bu ruh bağlama büyüsü Moneta'nın ilk kitabından bir büyüydü. Yoksa Holt kitabı bularak Paul'a mı teslim etmişti? Belki de Paul bu şekilde Azelya'nın ruhunu başka birinin ruhuyla bağlamıştı? Holt onların tarafında olabilirdi!

Odadaki tüm mumlar aniden yandığında Moneta yatağından ağır hareketlerle doğruldu. Birinin odasında olduğunu hissetmiş ve uyanmış gibiydi. Uyandığı gibi de odadaki tüm mumları büyüsüyle aydınlatmıştı. Yavaşça yatağında doğrulurken Holt da donup kalmıştı. Moneta ile göz göze geldiğinde yüzündeki korku ve mahcubiyet görünüyordu. Moneta'nın kaşları çatılırken yüzü gerilmişti. Öfkelendiğinde Holt'a bakarak 'senin odamda ne işin var' demişti yataktan çıkarak. Ayakta beklerken Holt'un eli ayağı birbirine karışmış gibiydi. Moneta Holt'un elindeki kağıtlara baktığında 'büyülerim' dedi öfkeyle.

Elini Holt'a doğru uzattığında yüzündeki damarlar belirginleşmişti.

Holt acıyla kıvranarak iki büklüm olduğunda karşılık vermiyordu. Onu büyüklerden koruyabilecek yardımcısı Vitalis de burada değildi. Yapabileceği hiçbir şey yoktu.