Ένιωθα το βλέμμα κάποιου επάνω μου.Αλλά δεν τολμούσα να γυρίσω.Φοβόμουν.
''Νομίζω πως εκείνος,σε κοιτάει.''Είπε η Shaunee και έδειξε πίσω μου.
Γύρισα το κεφάλι μου και αυτό που αντίκρισα ήταν ο άντρας από τα όνειρα,ή μάλλον ο Εvan!Καθόταν σε ένα τραπέζι,όχι πολύ μακριά από μένα και κάπνιζε χωρίς να πάρει το βλέμμα του από πάνω μου.
''Πάω να κάτσω.''Είπα θέλοντας να είμαι δίπλα στα αγόρια.Αλλά τι και αν ο Evan προσπαθούσε να κάνει κάτι;
Κούνησε καταφατικά το κεφάλι της και συνέχισε να χορεύει.Δεν έκανα ούτε ένα βήμα,όταν άκουσα μία γνωστή φωνή.''Alyssa!''Τα πράσινα άτια του,κλειδώθηκαν με τα δικά μου.Δεν έκανα τίποτα και τον περίμενα να έρθει.Φαινόταν αγχωμένος και δεν τον ένοιαζαν τα παράπονα αυτών που έσπρωχνε για να έρθει κοντά μου.Κάτι μου φώναζε αλλά δεν μπορούσα να ακούσω.
''Πίσω σου!''Φώναξε μα προτού μπορέσω να κοιτάξω,το σώμα μου και τα μάτια μου είχαν εγκλωβιστεί.Μπορούσα να δω τα αγόρια και τον Harry να προσπαθούν να με πλησιάσουν,όσο κάποιος προσπαθούσε να με τραβήξει από την πίσω πόρτα.
Ένιωσα τον αέρα να τσιμπάει το δέρμα μου,μόλις βγήκαμε έξω.Ένα βανάκι μας περίμενε,υποθέτω.
''ΚΆΝΤΕ ΣΤΗΝ ΆΚΡΗ!''Φώναξε ο Harry,μα ήταν το τελευταίο που άκουσα,προτού κλείσει η πόρτα του βαν.
''O Harry κατάφερε να σε κρατήσει μακριά μου,αρκετό καιρό γλυκιά μου.''Ψιθύρισε ο Evan και έβαλε το χέρι το στο μάγουλό μου,σκουπίζοντας τα δάκρυα.''Δεν μ'αρέσει να με αγνοούν,Alyssa.''
Ένας άντρας ο οποίος καθόταν δίπλα μου,άρπαξε τα χέρια μου και με την βοήθεια του Evan τα έδεσε πίσω από την πλάτη μου και ύστερα έκλεισε με χαρτοταινία το στόμα μου.
''Ήρθε η ώρα να πάμε στο καινούργιο σου σπίτι.''Ψιθύρισε για άλλη μία φορά και γέλασε.
Μετά από λίγη ώρα το βαν,σταμάτησε μπροστά από ένα παλιό κτήριο.Ο Evan ήταν έτοιμος να με βάλει μέσα στο κτήριο,αλλά η φωνή που λάτρευα περισσότερο από κάθε τι,τον σταμάτησε.''Μην τολμήσεις να την αγγίξεις.''
Τα αγόρια εμφανίστηκαν μπροστά μας και όλοι έδειχναν έτοιμοι για καβγά.
