Δολοφόνος.
Αυτή η λέξη έχει στοιχειώσει το μυαλό μου.Ξέρω πως δεν θα μου έκανε κακό,αλλά και μόνο η σκέψη οτί έχει τη δυνατότητα να σκοτώσει κάποιον με τρομάζει.Πολλοί έχουν σκοτώσει,αλλά λίγοι είναι αυτοί που μπορούν να ζήσουν με αυτό.
Για παράδειγμα ο Harry.
Προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου οτί το έκανε μέσα στον θυμό του,αλλά αυτό μπορεί να ξανασυμβεί,σωστά;Θυμώνει τόσο εύκολα και θα μπορούσε άνετα να το ξανακάνει.Έχω να ξεκαθαρίσω πολλά με τον εαυτό μου.Ίσως αυτό που χρειάζεται είναι να μείνω για λίγο καιρό μόνη.
Προς Harry:
Χρειάζομαι λίγο χρόνο μόνη,μην το πάρεις ως κάτι κακό,απλά πιστεύω πως πρέπει να μείνουμε για λίγο χώρια.Xx.Alyssa.
Δεν περίμενα για απάντηση,αντιθέτως έκλεισα το κινητό μου και έβγαλα τα σκεπάσματα από πάνω μου.Απόψε έπρεπε να κάνω babysitting,κάτι που έχω να κάνω αρκετό καιρό.
Φόρεσα μία φόρμα και μία απλή μπλούζα και πήγα στο μπάνιο.Τα παιδιά που θα φρόντιζα απόψε ήταν καινούργια και ευτυχώς ήταν δύο,πανεύκολο.
Άνοιξα το κινητό μου,γιατί έπρεπε να πάρω τηλέφωνο την μαμά μου για να έρθει να με πάρει.Παραξενεύτηκα όταν είδα πως ο Harry δεν έχει απαντήσει.Ίσως να στεναχωρέθηκε.Ή ίσως να μην ήξερε τι να πει...
Πήρα το μπουφάν μου και κατέβηκα γρήγορα τα σκαλιά.
''Μαμά είμαι έτοιμη!''
Φώναξα και πήγα στην πόρτα.
''Πάρε το αυτοκίνητο και πάνε μόνη σου,υποσχέθηκα στον Sam πως θα δούμε μία ταινία.''
''Καλά να περάσετε.''Είπα και έκλεισα την πόρτα.
Παρ'ότι η ώρα ήταν 18:30,είχε σκοτεινάσει.Μπήκα στην θέση του οδηγού και έβαλα μπρος.
[...]
''Oh,πρέπει να είσαι η Alyssa,σωστά;''
''Ναι.''Είπα χαμογελαστή.
